Επιμένει ο Κασσελάκης
Δεν είναι διατεθειμένος να δεχθεί την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής ο Στέφανος Κασσελάκης, που διεμήνυσε από την Ξάνθη ότι η απόφαση για την άρση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του είναι μη νόμιμη και ότι στο συνέδριο θα τους «ταράξει στη δημοκρατία».
Μάλιστα, μιλώντας για αρκετή ώρα με μέλη του κόμματος και υποστηρικτές επέμεινε πολλές φορές ότι διεκδικεί μέσω του συνεδρίου την υποψηφιότητά του με βάση όσα προβλέπει το καταστατικό.
Η 8η Νοεμβρίου οπότε και η έναρξη του συνεδρίου -αν γίνει- θα είναι δύσκολη και για τους υποστηρικτές του Κασσελάκη και για τους υπόλοιπους.
Ε.Δ.
Μεγάλη η κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ
Τόσο ο Παύλος Πολάκης όσο και ο Στέφανος Κασσελάκης, που επισκέφθηκαν το τριήμερο την Ξάνθη, ο ένας στην αρχή (Σάββατο) και ο άλλο στο τέλος (απόγευμα Δευτέρας) δεν έδειξαν ή δεν θέλησαν να δείξουν το βάθος της κρίσης που περνά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η απαξίωση του κόσμου όλο και μεγαλώνει ενώ ενδεικτικό είναι ότι τα νέα μέλη που εγγράφηκαν για την εκλογή συνέδρων είναι λιγοστά. Να σημειώσουμε όμως ότι για την εκλογή προέδρου νέα μέλη θα μπορούν να εγγράφονται και να ψηφίζουν και την ημέρα της ψηφοφορίας..
Ε.Δ.
Οι τρεις Κρητικοί
Τρεις Κρητικοί πολιτικοί στην καταγωγή, πρωταγωνιστούν στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Τους γνωρίζετε, δεν αμφιβάλλω. Θα τους αναφέρω απλώς για την οικονομία της συζήτησης.
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Κυριάκος Μητσοτάκης, Νίκος Ανδρουλάκης και Στέφανος Κασσελάκης. Μάλιστα αυτή η σύμπτωση δε νομίζω να έχει ξανασυμβεί στα νεότερα πολιτικά χρόνια.
Εδώ που τα λέμε, δεν είναι λίγο πράγμα ο πρόεδρος της κυβέρνησης να είναι από τα Χανιά, όπως και ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκης και ο τρίτος από το Ηράκλειο.
Τα τρία πρώτα κόμματα (για τον ΣΥΡΙΖΑ θα ξεκαθαρίσει τον άλλο μήνα) έχουν κρητικούς αρχηγούς· με τον ένα ήδη πρωθυπουργό και τους άλλους εν αναμονή ή αποπομπή του τρίτου.
Γ.Δ.
κακιά σκουριά……
Γρανίτης εκείνη η μάνα, ν’ αντιπαλεύει μαζί με τ άγρυπνα βράδια της, την τόση “διάβρωση” δεκαεννιά ολάκερους μήνες..!!!
Νοερά έστω ας της κρατάμε το χέρι.
Ας ρίχνουμε στις ατσάλινες χούφτες της ρινίσματα έστω συμπαράστασης, ν’ αντέχουν το βάρος της σκουριασμένης αδιαφορίας και να παραμερίζουν τα μυτερά αγκάθια μιας απροκάλυπτης ιδιοτέλειας.
Κι ας μην ξεχνάμε…
Ας μην ξεχνάμε, “σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει”..!!!
Χρύσα Μπαΐρα
Δεν θα πλήξουμε ποτέ
Σας έχω γράψει σχετικά και θα το γράφω συνέχεια: Σ’ αυτόν τον τόπο, την Ελλάδα μας, την χώρα με τους πιο έξυπνους και όμορφους κατοίκους, δεν θα πλήξουμε ποτέ.
Όλο και κάτι θα συμβαίνει, όλο και κάποιο πολιτικό σκάνδαλο θα βγαίνει στο φως της επικαιρότητας για να ταράζει τα νερά και ν’ αυξάνει το ενδιαφέρον του κοινού.
Καταλάβατε ότι σχολιάζω την ιστορία με τους κουκουλοφόρους που οι δικαστές αποφάσισαν στους δύο από τους τρεις, να βγάλουν τις κουκούλες. Ο τρίτος την είχε βγάλει μόνος του.
Έτσι, οι πρώην κουκουλοφόροι θα καθίσουν στο σκαμνί, θα δικαστούν και θα υποχρεωθούν να πουν ποιος τους οδήγησε στο να ψευδομαρτυρήσουν σε βάρος πρώην υπουργών, υφυπουργών, πρώην πρωθυπουργών και τραπεζιτών.
Από τη νέα χρονιά που θα ξεκινήσει η δίκη σε βάρος των τριών, θα’ χουμε πολλά να μάθουμε και να βγαίνουν στη φόρα.
Γι ‘αυτό σας είπα, δεν θα πλήξουμε. Είμαστε εξάλλου η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Γ.Δ.
Πολύς κόσμος στην πόλη μας
Στις γιορτές, στα τριήμερα και εν γένει στις αργίες, ο νεοέλληνας που ταξιδεύει στις γύρω χώρες είναι ένα μικρό ποσοστό. Το μεγαλύτερο μένει εντός και βρίσκει την ευκαιρία να ταξιδέψει σε προορισμούς που δεν έχει γνωρίσει.
Έτσι, κινείται η εσωτερική τουριστική αγορά.
Από αυτήν λοιπόν την εσωτερική αγορά, μερίδιο έχει και η Ξάνθη. Από δε τους περισσότερους επισκέπτες στην πόλη μας το ενδιαφέρον κερδίζει η Παλιά Πόλη, τα Μοναστήρια, το Πόρτο Λάγος στη λίμνη με τις Μονές, τα Στενά του Νέστου και τα Πομακοχώρια για τους ψαγμένους επισκέπτες.
Έτσι, όλο το τριήμερο η πόλη μας, γενικά ο νομός, είχαμε κίνηση.
Οι επισκέπτες γνώρισαν τα όμορφα σημεία, έφαγαν νόστιμους μεζέδες και φεύγοντας πήραν γλυκά από τα γνωστά ζαχαροπλαστεία μας.
Ουρές σχηματίζονταν απ’ έξω κι αυτό αποτελεί απόδειξη της ποιότητας των γλυκών μας.
Γ.Δ.
Σκηνικό διπολισμού
Η πραγματικότητα, είτε την επιθυμεί κανείς είτε όχι, δεν μπορεί τουλάχιστον εύκολα να μην γίνει αποδεκτή. Ο ρεαλισμός το απαιτεί κι όποιος το αρνείται εθελοτυφλεί.
Πολλώ μάλλον όταν πρόκειται για πολιτικό ρεαλισμό. Τέτοιο λοιπόν έχουμε ήδη διαμορφωμένο εδώ και λίγο καιρό με τις τάσεις του εκλογικού σώματος όπως τις παρουσιάζουν οι διάφορες δημοσκοπήσεις.
Έτσι, δεδομένο εμφανίζεται το 29% της Νέας Δημοκρατίας, κοντά στο 20% να βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ και 6 έως 7% τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πληρώνει ακριβά όπως φαίνεται την αναταραχή που επικρατεί τελευταία.
Το πρώτο συμπέρασμα ως εκ τούτου είναι ότι επιστρέφει η πολιτική ζωή στον διπολισμό. Δύο μεγάλα κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να ξεχωρίζουν και να διεκδικούν την εξουσία.
Γ.Δ.
«Καθολικές» επενδύσεις
Η Καθολική Εκκλησία ως γνωστόν διακρίνεται για τον πλούτο που διαθέτει. Το κράτος του Βατικανού έχει δική του Τράπεζα, Εφημερίδες, Τηλεοπτικά κανάλια, Επιχειρήσεις πολλών ενδιαφερόντων, Πανεπιστήμια, Λύκεια και Γυμνάσια Ιδιωτικά και πολλές άλλες επικερδείς επιχειρήσεις.
Στο πνεύμα αυτό ως εκ τούτου, εργαζόμενοι και σκεπτόμενοι Έλληνες καθολικοί ιερείς «επένδυσαν» τρία εκατομμύρια ευρώ σε νυχτερινά κέντρα. Τελικά τους τσάκωσε η Αρχή για την Καταπολέμηση Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες.
Το γιατί επέλεξαν οι Καθολικοί Ιερείς να επενδύσουν τα χρήματα της Εκκλησίας τους στα νυχτερινά κέντρα, είναι όντως ένα μυστήριο από μόνο του.
Γ.Δ.
Το θαύμα του ‘40
Η 28η Οκτωβρίου μαζί με την 25 η Μαρτίου είναι οι δύο εθνικές γιορτές μας και κάθε χρόνο γίνονται οι ίδιες συζητήσεις και τίθενται πάντα οι ίδιοι προβληματισμοί. Κυρίως το γεγονός ότι οι νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουμε. Ποιο είναι το Έπος του ’40. Τι σηματοδότησε για τον λαό μας και τη χώρα μας. Και σ’ αυτό ευθύνεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα που αντιμετωπίζει μ’ έναν επιφανειακό τρόπο τα ιστορικά γεγονότα, χωρίς να εμβαθύνει στο μήνυμα ώστε να εντυπωθεί στην μνήμη που πολύ απλά είναι ένα θαύμα που έγινε εφικτό χάρη στην ομοψυχία ενός ολόκληρου λαού. Κι αν ανατρέξει κανείς στο ιστορικό μας παρελθόν από τα αρχαία ακόμη χρόνια είναι από τις σπάνιες φορές που συνέβη αυτό στην ιστορία μας. Το αποτέλεσμα όμως δεν δικαίωσε αυτό το θαύμα, γιατί οι νικητές επέστρεψαν νικημένοι. Και η χώρα μας μετά το τέλος του πολέμου αν και από τους νικητές δεν κέρδισε τίποτε ούτε καν τα εδάφη που κατέκτησε στην Βόρεια Ήπειρο και σαν να μην έφτανε αυτό μπήκε σ’ έναν αιματηρό και ντροπιαστικό εμφύλιο πόλεμο που ακόμα μας στοιχειώνει.
Μ.Ξ.
Ένας εμφύλιος που δεν τέλειωσε ποτέ…
Έχει ενδιαφέρον αυτό που υποστήριξε σε συνέντευξή της η καθηγήτρια Ιστορίας του ΕΚΠΑ Μαρία Ευθυμίου για τον εμφύλιο και το παραθέτουμε « Έχουμε μια μακρόσυρτη σύγκρουση, καθώς έχουμε έναν εμφύλιο που διαρκεί από το 1915 μέχρι σήμερα. Ο τρόπος που κυλάει η πολιτική ζωή και οι αντιπαραθέσεις είναι απόλυτος, δεν υπάρχει αποδοχή του άλλου. Αν δείτε στην πολιτική, ευτυχώς όχι τόσο πολύ όσο πριν από δεκαετίες, βλέπουμε ότι η αντιπολίτευση είναι ακυρωτική συνολικά. Έχουμε εθιστεί στη σύγκρουση, δεν μπορούμε να φανταστούμε αλλιώς τον εαυτό μας. Από 1915 έως το 1940 ήμασταν βενιζελικοί και αντιβενιζελικοί και από το 1940 μέχρι σήμερα είμαστε δεξιοί και αριστεροί». Αυτό δεν είναι μόνο τοξικό και αυτοκαταστροφικό, είναι βλακώδες. Η βλακεία είναι μεγάλο πράγμα, είναι πανίσχυρη και απέραντη όπως λέει ο Αϊνστάιν.». Όπως υπενθύμισε «μόνο στην Ελλάδα από όλη την Ευρώπη μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κάναμε εμφύλιο πόλεμο. Από το 1943 έως το 1949 κάναμε εμφύλιο, μέσα σε συνθήκες κατοχής και εθνικής αντίστασης είχαμε εμφύλιο πόλεμο».
Μ.Ξ.
