Δύο οι κερδισμένοι
Εκλογές ΠΑΣΟΚ τέλος.
Νέος πρόεδρος, ο πρώην πρόεδρος. Ο οποίος μάλιστα όχι μόνον επανεκλέχθηκε αλλά με απόλυτη διαφορά η οποία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Χοντρικά δε με ένα ποσοστό 60%.
Έτσι, έκλεισε κι αυτό το θέμα. Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα συνεχίσει να βρίσκεται στη Χαριλάου Τρικούπη και ο ηττημένος Χάρης Δούκας θα επιστρέψει στο δήμο της Αθήνας. Εκεί όπου οι Αθηναίοι τον καταψήφισαν για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ διότι τον ήθελαν δήμαρχο.
Τέλος πάντων, πάει , τελείωσε όλο το πανηγύρι. Μάλιστα τελείωσε όμορφα. Όπως πολιτισμένα διήρκησε όλη την προεκλογική περίοδο.
Γενικό συμπέρασμα; Ναι, υπάρχει και είναι απλό. Απ’ όλη την ιστορία αυτή κερδισμένοι βγήκαν δύο. Ο Ανδρουλάκης και περισσότερο το ΠΑΣΟΚ.
Γ.Δ.
Εκλογές με άγνωστη ημερομηνία
Υπάρχουν όμως κι άλλες εκλογές. Δεν ξεμπερδεύουμε μ’ αυτές εύκολα στην χώρα μας. Αλίμονο, εκλογές δώσε στον Έλληνα και πάρτου το παντελόνι.
Λοιπόν όπως θα το έχετε ήδη καταλάβει, μιλάω για τις επικείμενες εκλογές στον πολύπαθο ΣΥΡΙΖΑ. Το πότε ακριβώς θα διεξαχθούν δεν είναι σίγουρο. Κι αυτό γιατί η πολιτική κατάσταση είναι ρευστή. Οι αλλαγές, ανατροπές, εξελίξεις και απρόβλεπτες αποφάσεις βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη κι ελπίζω κάποια στιγμή όλα να τελειώσουν. Το πώς θα τελειώσει όλο αυτό το πανηγύρι κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα. Γι’ αυτό σας λέω ότι πότε τελικά θα γίνουν εκλογές, θα μας το πει η χαρτορίχτρα. Μέχρι τότε υπομονή.
Προηγούνται τα προεόρτια που επίσης παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.
-Σας έχω ενημερώσει ήδη. Τα κόμματα δεν αφήνουν κανένα να πλήξει…
Γ.Δ.
Μια άσχημη εικόνα
Για τους Ξανθιώτες που κυκλοφορούν στο κέντρο της πόλης η παρατήρηση έχει γίνει εδώ και χρόνια. Αντιμετωπίζεται δε με ένα κούνημα του κεφαλιού. Ίσως, την περίοδο της βροχής και με σιγανό σιχτίρισμα.
Αιτία; Τα πολλά «κινούμενα και χοροπηδούντα» πλακάκια. Πλακάκια επί των πεζοδρομίων και των κατά δήλωση των δημοτικών μας αρχών «πεζόδρομων».
Το έχουμε επισημάνει εδώ και χρόνια. Τίποτε δεν έχει γίνει ακόμη.
Παράλληλα επισημαίνουμε τα σπασμένα πλακάκια, τα ραγισμένα μάρμαρα κι επάνω στην κεντρική πλατεία. Κι εκεί τίποτε. Αδιαφορία πλήρης. Το γιατί αυτή η διαχρονική αδιαφορία άγνωστο.
Αλήθεια δεν κατανοούν εκεί στο δήμο Ξάνθης ότι αυτή η εικόνα πως πρέπει να διορθωθεί;
Γ.Δ.
Έπεσαν οι μάσκες της Αριστεράς
Κι ενώ από την μια πλευρά του ΠΑΣΟΚ είδαμε μια γιορτή της Δημοκρατίας, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ είδαμε την απόλυτη …ντροπή της Αριστεράς με όσα διαδραματίστηκαν στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής μέσα και έξω. Μάλιστα ακούστηκε το σύνθημα: «Κάτω η Χούντα της Αριστεράς», ένα σύνθημα που σπάει τα …ταμπού. Και μήπως ήταν υπερβολή;. Πού ακούστηκε μια κεντρική επιτροπή με αμφισβητούμενη μάλιστα απαρτία να αποκλείει την υποψηφιότητα ενός πρώην πρόεδρου που ψηφίστηκε από το 56% μελών και φίλων πριν ένα χρόνο; Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό; Έπεσαν οι μάσκες και αποκαλύφθηκε το πιο σκληρό πρόσωπο της Αριστεράς, αυτό που πάντα ήθελαν να κρύψουν αλλά το έχουν δει και πληρώσει πολλά στελέχη της παλαιότερα!.
Μ.Ξ.
Πεζοδρομήσεις ή…
Η όλη αυτή ιστορία με τις πεζοδρομήσεις που ουσιαστικά δεν ισχύουν, κρύβουν μια άσχημη και απαράδεκτη εικόνα για την πόλη, τους κατοίκους και το κύρος του δήμου.
Θα το έχετε καταλάβει οι αναγνώστες ότι εννοώ πως οτιδήποτε άλλο είναι από πεζοδρομημένα τμήματα.
Κυκλοφορούν ποδήλατα, μοτοποδήλατα, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μέχρι και φορτηγά. Ε, λοιπόν, κατ’ όνομα πεζοδρομημένα τμήματα αλλά στην ουσία κανονικοί χώροι διέλευσης, ακόμη και πάρκινγκ αυτοκινήτων!
Φυσικά οι του δήμου υπάλληλοι και εκλεγμένοι σύμβουλοι και αντιδήμαρχοι το γνωρίζουν. Όλοι όμως κάνουν το κορόιδο και σφυρίζουν αδιάφορα κάνοντας πως δεν βλέπουν την ουσιαστική ακύρωση δικής τους απόφασης.
-Τελικά, είμαστε πίσω ακόμη. Χρειάζεται δουλειά να γίνει.
Γ.Δ.
Απαράδεκτο επεισόδιο Ι
Η εκδήλωση των εγκαινίων του διδακτηρίου του Μουσουλμανικού Ιεροσπουδαστηρίου στην πόλη μας είχε τελειώσει. Οι επίσημοι σιγά-σιγά άρχισαν ν’ αποχωρούν. Πριν την αναχώρησή τους οι τρεις μουφτήδες Ξάνθης, Ροδόπης και Διδυμοτείχου αποφάσισαν να πάνε να προσευχηθούν στο διπλανό τζαμί και να τελέσουν εκεί την προσευχή της Παρασκευής.
Αυτό που ακολούθησε δεν μπορούσε να το σκεφθεί κανείς ούτε να το προβλέψει. Τους τρεις Μουφτήδες που θέλησαν να μπουν στον ιερό χώρο να προσευχηθούν, τους αντιμετώπισαν οι παριστάμενοι φανατικοί με τον χειρότερο τρόπο. Το τραγικό ήταν ότι επικεφαλής αυτής της ομάδας ήταν ο συμπολίτης μας γιατρός Χουσεΐν Μπαλτατζή, ο οποίος εξαγριωμένος, με φωνές ζητούσε να βγει εκτός τους τεμένους τον Μουφτή Κομοτηνής Χαλήλ Τζιχάτ.
Γ.Δ.
Απαράδεκτο επεισόδιο ΙΙ
Τελικά, μπροστά στην απαράδεκτη αυτή μεταχείριση εις βάρος τους, οι Μουφτήδες αποχώρησαν. Από τη συμπεριφορά αυτή όμως μένουν κάποια συμπεράσματα. Με ποιο δικαίωμα, θρησκευτικός ηγέτης (Μουφτής) να εμποδίζεται να μπει και να προσευχηθεί;
Ο γιατρός Χουσεΐν Μπαλτατζή με ποια θεσμική ιδιότητα δημιούργησε επεισόδιο με φωνές και απειλές σε βάρος ενός πιστού; Επιτρέπει κάτι παρόμοιο η θρησκεία του; Προφανώς όχι. Και γιατί αυτές οι φωνές και ο φανατισμός; Ποιον σκοπό εξυπηρετούν; Πάντως όχι τα συμφέροντα της μειονότητας.
Τέλος, αυτές οι εικόνες ντροπής σε βάρος ενός σεβάσμιου θρησκευτικού ηγέτη ποιον προσβάλουν; Ή μήπως αυτές έγιναν σκόπιμα για να «ηρωοποιηθεί» στους ομόθρησκούς του. Όλα είναι πιθανά. Εκείνο που συμπεραίνει όμως ο παρατηρητής είναι η έλλειψη σεβασμού του Χ. Μπαλτατζή και ως προς τον χώρο αλλά και το πρόσωπο του Μουφτή.
Εάν ο κ. Μπαλτατζή θεωρεί ότι κατήγαγε μεγάλη νίκη, κάνει λάθος. Νικήθηκε. Από την ηρεμία του Μουφτή Κομοτηνής που παρότι προπηλακίστηκε, δεν αντέδρασε. Πήρε τα παπούτσια του, βγήκε έξω από τον περίβολο, πήγε στο πεζοδρόμιο και προσευχήθηκε εκεί.
Η ηρεμία και η ευγένεια νίκησε τη βία και τον φανατισμό άλλη μια φορά.
Γ.Δ.
Απαράδεκτο επεισόδιο ΙΙΙ
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά της όλης ιστορίας που δημιουργήθηκε την Παρασκευή με πρωταγωνιστές ανθρώπους φανατικούς, τους λεγόμενους «Προξενικούς».
Η πλευρά αυτή, είναι η οποία ορίζει ότι όλα τα Τεμένη της πόλης και του νομού Ξάνθης ανήκουν στην αρμοδιότητα του νόμιμου Μουφτή κ. Ντεζντέν Χεμσερή.
Στα κατά τόπον διάφορα Τεμένη π.χ. Γενισέας, Χρύσας, Θερμών, Ξάνθης, τα έξοδα λειτουργίας, συντήρησης αυτών καλύπτονται από τις Βακουφικές Επιτροπές των χωριών και της πόλης αντίστοιχα.
Το ίδιο ισχύει σήμερα και με τα ακίνητα των Βακουφικών Επιτροπών που δηλώθηκαν στο Κτηματολόγιο. Το εγκριτικό ΑΦΜ εξέδωσε ο νόμιμος Μουφτής ως ο φερόμενος αυτός υπεύθυνος για όλα τα ακίνητα.
Μετά τα παραπάνω, γεννάται θέμα με ποιο δικαίωμα ο Μπαλτατζή και κάθε άλλος πολίτης δεν επιτρέπει την είσοδο ενός θρησκευτικού ηγέτη να μπει στο Τσινάρ Τζαμί να προσευχηθεί την Παρασκευή.
Θυμίζω στους εμπνευστές αλλά και δράστες της απαγόρευσης αυτής ότι ο Ναοί, από την αρχαιότητα ακόμη ήσαν χώροι ασύλου. Όποιος κατέφευγε εκεί δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν.
Δυστυχώς, πολλά άσχημα και ανεπίτρεπτα συνέβησαν που δεν αρμόζουν για την πόλη μας. Η οποία χρόνια τώρα ζει και λειτουργεί αρμονικά με μουσουλμάνους, αρμένιους και καθολικούς. Ο καθένας με την θρησκεία του, με τις δοξασίες και την αποδοχή της ανεξιθρησκείας. Δυστυχώς, εδώ και λίγα χρόνια κάποιοι μειονοτικοί κύκλοι έχουν πρόθεση να δηλητηριάσουν αυτό το κλίμα της ελεύθερης εισόδου για προσευχή.
Γ.Δ.
Κάτι διαφορετικό
Μια εκδήλωση έχει πάντα το δικό της ειδικό βάρος. Την κάνει να ξεχωρίζει ή όχι, της προσδίδει μια αξία ανάλογα με τους ανθρώπους που έχουν εργαστεί.
Για ένα βιβλίο όμως, που το περιεχόμενο αποτελεί προϊόν σκέψης τεσσάρων ανθρώπων, ε, τότε αυτό ξεχωρίζει.
Αυτή τη διαφορετική προσέγγιση παρουσίασε η «Ακαδημία Ποίησης και Παραμυθιού». Παρουσιάστηκε η συλλογική έκδοση με τον τίτλο «Σκέψη, Λέξη, Τέρψη. Από την επιφυλλίδα στο βιβλίο».
Περιλαμβάνει το βιβλίο αυτό επιφυλλίδες του Δημήτρη Αβούρη, Απόστολου Δομτζίδη, Χρύσας Καραπαπάζογλου και Νατάσας Μιχαηλίδου που δημοσιεύθηκαν σε περιφερειακές εφημερίδες και ανάμεσα και στο «Εμπρός».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και χαιρέτησε και ο Θεόδ. Παπαγιάννης, γλύπτης – ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ, ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Τσέπελης Μιχαήλ και αρκετοί συμπολίτες. Βασικός παρουσιαστής- ομιλητής για το βιβλίο ο Θανάσης Μουσόπουλος, ενώ η παρουσίαση έγινε στον Πολυχώρο Τέχνης και Σκέψης την Κυριακή το απόγευμα.
Γ.Δ.
Το στοίχημα του Νίκου Ανδρουλάκη
Θριαμβευτής και του β’ γύρου των εκλογών ο Νίκος Ανδρουλάκης. Το 60% του εκλογικού σώματος του έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης. Τελικά μπορεί να τον αμφισβήτησαν μέσα στο κόμμα αλλά όχι η βάση του ΠΑΣΟΚ και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Τώρα ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι πιο ισχυρός και το ΠΑΣΟΚ είναι πιο ισχυρό καθώς κατάφερε να αποδείξει με την στάση των στελεχών του ότι αξίζει να είναι κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τώρα ξεκινά η επόμενη μέρα για το ΠΑΣΟΚ. Είναι γεγονός ότι η ενότητα του χώρου δεν κινδυνεύει αλλά δεν παύει να υπάρχει ένα 40% που ψήφισε άλλη επιλογή. Γι’ αυτό και τώρα το στοίχημα για τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι να καταφέρει να συνθέσει σε μία συνιστώσα όλα αυτές τις τάσεις και να δημιουργήσει ένα κόμμα οργανωτικά δομημένο αλλά παράλληλα και ανοιχτό στην κοινωνία χωρίς ταμπού και ταμπέλες. Αν το καταφέρει αυτό ο Νίκος Ανδρουλάκης, σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες για το ΠΑΣΟΚ.
Μ.Ξ.
