Δημοτική Αστυνομία. Πότε;
Σχήμα οξύμωρο: Σε άλλους δήμους συζητούν για την ενίσχυση της υπάρχουσας Δημοτικής Αστυνομίας για την πλέον ουσιαστική της λειτουργία. Εμείς εδώ συζητούμε χρόνια τώρα ν’ αποκτήσουμε Δημοτική Αστυνομία.
Πίσω κι εδώ. Όταν οι πόλεις βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης και η έλλειψη της Δημοτικής Αστυνομίας υπονομεύει την ασφάλεια και την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Το γνωρίζουν όλοι ότι η Δημοτική Αστυνομία είναι θεσμός που εξυπηρετεί τη νομιμότητα, το τοπικό συμφέρον και την άμεση εξυπηρέτηση του πολίτη.
Δεν θα αναλύσω περισσότερο το θέμα της αναγκαιότητας να υπάρξει Δημοτική Αστυνομία. Εκείνο όμως που επισημαίνω είναι η καθυστέρηση να παρθεί η απόφαση. Το γιατί, αποτελεί ένα ερώτημα…
Γ.Δ.
Επιτέλους μειώσεις
Χαράς ευαγγέλια για τους οδηγούς, για τις επιχειρήσεις που κινούν αυτοκίνητα και βέβαια για τους ανθρώπους που θερμαίνονται με πετρέλαιο.
Γιατί η χαρά θα ρωτήσετε και οι πανηγυρισμοί; Απαντώ. Αιτία η μεγάλη πτώση των τιμών βενζίνης και πετρελαίου ενόψει μάλιστα του χειμώνα. Εάν δε -επιτέλους- μειωθούν οι τιμές και του ηλεκτρικού ρεύματος τότε τα νοικοκυριά πανελλαδικά θα πάρουν μεγάλη ανάσα. Κι αυτό, γιατί όπως όλοι γνωρίζουν, οι αυξήσεις των καυσίμων είχαν προκαλέσει μεγάλη επιβάρυνση στα ελληνικά νοικοκυριά, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Έτσι, η αμόλυβδη έχει μέσο όρο τιμής πανελλαδικά 1,747 από 2,042 και το πετρέλαιο θέρμανσης από 1,4 ευρώ το λίτρο πέρυσι, φέτος θα κάνει πρεμιέρα στα 1,10€.
Γ.Δ.
Ακούνε στην κυβέρνηση;
Το έχω γράψει πολλές φορές. Φυσικά δεν πρόκειται για πιασάρικο θέμα, δεν είναι γαργαλιστικό με υπονοούμενα για σχέσεις ζευγαριού και άλλα.
Αντιθέτως πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σοβαρό θέμα που έχει απασχολήσει την εφημερίδα γενικώς και την στήλη ιδιαίτερα.
Αναφέρομαι σε πρόσφατο πριν λίγες ημέρες σχόλιο με το οποίο αναφερόμουν στην αύξηση των εισαγωγών στη χώρα και την μείωση των εξαγωγών αντίστοιχα. Χαρακτηριστική η δήλωση του γνωστού επιχειρηματία Ευάγγελου Μυτιληναίου. Είπε: «Δυστυχώς, παρά τα μνημόνια, τις θυσίες των επιχειρήσεων και του ελληνικού λαού, η Ελλάδα εισάγει περισσότερα απ’ ότι εξάγει, το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών επιδεινώνεται, κάτι που σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία δεν είναι ανταγωνιστική».
Όχι το καμπανάκι, αλλά η καμπάνα χτυπάει και ρωτώ, ακούνε εκεί στην κυβέρνηση, στο υπουργείο Οικονομικών;
Γ.Δ.
Ο κατάλληλος άνθρωπος
Ένας Ξανθιώτης την καταγωγή, ο Αντιστράτηγος εν αποστρατεία Γεώργιος Κέλλης, ορίστηκε Συντονιστής Αποκατάστασης και Ανασυγκρότησης του Έβρου.
Η επιλογή του συμπολίτη μας Γ. Κέλλη δεν είναι τυχαία. Πέρα από τις διοικητικές ικανότητές του και την γνώση αντιμετώπισης έκτακτων περιπτώσεων, είναι Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, με ειδίκευση στα Νέα Υλικά και Τεχνολογίες στον Σχεδιασμό Έργων από Οπλισμένο Σκυρόδεμα.
Δηλαδή, με δυο λόγια, ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, πέρα από το γεγονός ότι σαν Θρακιώτης γνωρίζει τον χώρο και τους ανθρώπους.
Γ.Δ.
Ποια η λύση;
Η ερώτηση θεωρώ ότι έρχεται αυτόματα απ’ όλους. Καλή η διαπίστωση της μεγάλης διαφοράς εισαγωγών προς τις εξαγωγές, όμως ποια είναι η λύση;
Την λύση σίγουρα δεν την έχω εγώ, δεν είμαι οικονομολόγος. Και κυρίως δεν είμαι υπουργός Οικονομικών.
Εγώ διαβάζω, ακούω αρμόδιους πολίτες που γνωρίζουν, συζητώ μαζί τους.
Έτσι, μιλώντας με ανθρώπους που γνωρίζουν, διαβάζοντας τις δηλώσεις Μυτιληναίου και ακούγοντας στο ντιμπέιτ την Άννα Διαμαντοπούλου που δήλωσε ρητά ότι θα πρέπει ν’ αλλάξει οπωσδήποτε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αποδέχομαι ότι εκεί, σ’ αυτό το σημείο βρίσκεται το πρόβλημα.
Ο παραγωγικός τομέας της χώρας στο μεγαλύτερο ποσοστό του έμεινε στο παρελθόν, όταν τα σημερινά δεδομένα βρίσκονται στην τεχνητή νοημοσύνη, στους αυτοματισμούς, ακόμη και στην ρομποτική.
Κάτι ακούω ότι η κυβέρνηση επιθυμεί και ετοιμάζει την πολυπόθητη αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος επιθυμώντας τη διπλή σύγκλιση, τόσο με την υπόλοιπη Ευρώπη όσο και κυρίως μεταξύ των περιφερειών της χώρας.
Γ.Δ.
Τουρισμός εξ Ανατολών Ι
Όταν διαβάζω ή ακούω για 100% πληρότητα στα καταλύματα στην Αλεξανδρούπολη, κυρίως λόγω της έλευσης των Τούρκων, θυμάμαι πάντα τον αγαπητό φίλο Γιάννη Λασκαράκη.
Θυμάμαι που επί σειρά ετών έγραφε επιχειρηματολογώντας ν’ ανοιχτεί ο Έβρος, η Αλεξανδρούπολη προς την γειτονική αγορά της Κωνσταντινούπολης της οποίας κλάσμα του πληθυσμού της μπορεί ν’ αλλάξει την πορεία του Τουριστικού ρεύματος προς όφελος της Αλεξανδρούπολης.
Ο Γ. Λασκαράκης τιμημένος με το βραβείο Ιπεκσί για την καλλιέργεια και εδραίωση φιλικών σχέσεων μεταξύ των δύο λαών Ελλάδος και Τουρκίας, «πλήρωσε» τις απόψεις του αυτές πριν δεκαετίες με το κάψιμο του Ι.Χ. αυτοκινήτου του από φανατικούς ακροδεξιούς που ζούσαν σε έναν δικό τους μίζερο κόσμο άγνοιας και αρρωστημένου πατριωτισμού με κρυπτόμενα οικονομικά συμφέροντα.
Γ.Δ.
Τουρισμός εξ Ανατολών ΙΙ
Αυτά τότε που ο φανατισμός βοηθούσε τον απομονωτισμό, την εχθροπάθεια και δεν άφηνε ν’ ακουστούν άλλες φωνές. Τότε που και οι κυβερνήσεις ευθύνονταν για το κλίμα «εδώ είναι σύνορα», υπήρχε η απειλή «θα σε στείλω μετάθεση στον Έβρο».
Σήμερα, στόχος των κατοίκων αλλά και των επιχειρήσεων είναι να διατηρηθεί η κινητικότητα των Τούρκων επισκεπτών κατά την φθινοπωρινή και χειμερινή περίοδο.
Ένα στοιχείο μόνον: Κατά 26% αυξήθηκαν οι οδικές αφίξεις τον Ιούλιο στο Τελωνείο των Κήπων.
Όλη αυτή η κινητικότητα τουριστών από Τουρκία, πέρα από το οικονομικό μέρος, καλλιεργεί τις σχέσεις μεταξύ των επισκεπτών Τούρκων και των Αλεξανδρουπολιτών. Σχέσεις καλής γειτονίας, προσφέρει ευκαιρία αλληλογνωριμίας, αποδεικνύοντας τις πολιτισμένες σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Θυμίζω ότι αντίστοιχα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ταξιδεύουν κάθε χρόνο προς την Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Προύσα, Καππαδοκία και Πόντο.
Ταξίδια και Τουρισμός που φέρνουν πιο κοντά τους ανθρώπους.
Οι δρόμοι είναι πλέον ανοιχτοί.
Γ.Δ.
Εξεμέτρησε το ζην;
Πρόκειται για ένα πολιτικού περιεχομένου ερώτημα. Δηλαδή εάν τερματίζει τον πολιτικό του βίο ο ΣΥΡΙΖΑ με όσα λαμβάνουν χώρα εκεί τελευταία κυρίως.
Υπάρχουν απόψεις διάφορες που άλλες μιλούν για επερχόμενο τέλος, άλλες κάνουν λόγο για δύσκολη μεν περίοδο αλλά θα ξεπεραστεί. Φυσικά, αν κρίνει κανείς αντικειμενικά τα πράγματα η γενική εικόνα δεν είναι θετική.
Θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι είναι εκρηκτική εξαιτίας του διακυβεύματος που είναι η αρχηγία.
Προσωπικά πιστεύω ότι θα δούμε μια σύγκρουση σκληρή για το ποια πλευρά θα επιικρατήσει. Δηλαδή ο Κασσελάκης ή οι άλλοι κομματικοί που θέλουν να τον διώξουν.
Εδώ ακριβώς προσωπικά πιστεύω ότι ο Κασσελάκης δεν θα φύγει όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Εννοώ ότι θα υπάρξει νέα διάσπαση; Το θεωρώ ως περισσότερο σίγουρο να συμβεί. Από την άλλη, κοινή πορεία ανεξάρτητα ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος το θεωρώ δύσκολο, έως αδύνατο. Η διάσπαση είναι αναμενόμενη.
Γ.Δ.
Ένα debate…πρότυπο
Αναμφίβολα από αυτό το debate με τους υποψήφιους προέδρους του ΠΑΣΟΚ, πρώτος νικητής είναι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει αποδείχθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ επανέρχεται δυναμικά και διεκδικεί το κοινό που το είχε χάσει από το 2012. Το βοηθά βέβαια και η πολιτική συγκυρία με όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι εμφανές ότι έχει δυναμική και προοπτική. Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν από τον πρόεδρο που θα επιλεγεί. Το ΠΑΣΟΚ για να γίνει ένα κόμμα με κυβερνητική προοπτική πρέπει να ξεκολλήσει από τα 14 – 15%, να κάνει άλμα και χρειάζεται έναν πρόεδρο που θα του δώσει αυτή την ώθηση. Σ’ ότι αφορά την εμφάνιση των υποψηφίων, ήταν πραγματικά ένα debate πρότυπο που απέσπασε πολύ θετικές κριτικές. Έγινε διάλογος με πολιτικούς όρους και πολιτικό πολιτισμό. Υπήρξαν βέβαια και αιχμές και επικρίσεις κυρίως προς τον Νίκο Ανδρουλάκη και την Άννα Διαμαντοπούλου αλλά όλα μέσα σ’ ένα πλαίσιο πολιτικής ευπρέπειας. Μεγαλύτερη ένταση υπήρχε μεταξύ Ανδρουλάκη – Δούκα με αιχμή του δόρατος τον θεσμικό του ρόλο ως δήμαρχος Αθηναίων και μεταξύ του Παύλου Γερουλάνου και της Άννας Διαμαντοπούλου όταν τη ρώτησε: «Πού ήσουν Άννα τα δύσκολα χρόνια;». Έντονα επικριτική και η Νάντια Γιαννακοπούλου απέναντι στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Μ.Ξ.
Έξαρση βίας ανηλίκων
Αυτά τα περιστατικά βίας μεταξύ των ανηλίκων είναι πραγματικά ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο. Οι σκηνές ξυλοδαρμού 14χρονης από συμμαθήτριές της σοκάρουν και μας δείχνουν πόσο εθισμένα είναι στην βία τα παιδιά αυτής της γενιάς. Ακούμε αναλύσεις ψυχολόγων που αποδίδουν αυτή την έξαρση βίας σε ανήλικους στον εγκλεισμό από τον κορωνοϊό. Ότι δηλαδή αυτά τα παιδιά τότε ήταν 10 χρονών και αναγκάστηκαν να καταπιεστούν γι’ αυτό αντιδρούν έτσι. Είναι μια απλουστευμένη εξήγηση. Τα αίτια δεν είναι μόνο αυτά αλλά είναι πολύ βαθύτερα και έχουν να κάνουν με την γενικότερη στάση και συνθήκες ζωής των παιδιών, την παιδεία που παίρνουν από τις οικογένειές τους και το περιβάλλον τους, τα πρότυπα που έχουν και τα ερεθίσματα που λαμβάνουν. Επικρατεί ένας άκρατος κυνισμός στα ακούσματά τους, στην συμπεριφορά μεταξύ τους, στον τρόπο επικοινωνίας τους, που τρομάζει και από τους μεγαλύτερους μη κατανοητός. Είναι μια άλλη γενιά με τελείως διαφορετικούς κώδικες επικοινωνίας, συμπεριφοράς και φρασεολογίας. Πάντοτε υπήρχε χάσμα μεταξύ των γενεών αλλά σ’ αυτή την γενιά το χάσμα είναι …χαοτικό!
Και δεν μπορούμε απλά να είμαστε θεατές.
Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό γι’ αυτό και πρέπει να αναζητηθούν και να εφαρμοστούν πρακτικές και θεσμική αντιμετώπιση σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης.
Μ.Ξ.
