Την έκδοση εμπλουτίζουν είκοσι χαρακτικά του, επίσης Κέρκυραίου, πρωτοπόρου χαράκτη Μάρκου Ζαβιτζιάνου (1884-1923), εμπνευσμένα από τα Διηγήματα, και μάλιστα ορισμένα χαράγματα δημοσιεύονται για πρώτη φορά
Το «Ε» προτείνει την αναθωρημένη έκδοση του διηγημάτων του Κωνσταντίνου Θεοτόκη με τίτλο «Διηγήματα (Κορφιάτικες Ιστορίες)» από τις εκδόσεις Κείμενα.
Κυκλοφορούν σε μια επετειακή, αναθεωρημένη έκδοση, από τις εκδόσεις ΚΕΙΜΕΝΑ και την Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας τα εμβληματικά Διηγήματα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (1872-1923). Σε αυτά, ο κορυφαίος Κερκυραίος λογοτέχνης, ένας από τους πιο εύγλωττους και ακριβείς μάρτυρες ενός μακρινού κόσμου, άγριου και σκληρού, αλλά ταυτόχρονα οικείου και ταυτοτικού μας, ανατέμνει και απαθανατίζει πτυχές μιας βαθιά ριζωμένης συλλογικής νοοτροπίας και με την εξαιρετικά στοχαστική ματιά του τις προσφέρει ως κοινό κτήμα εις το διηνεκές.
Την έκδοση εμπλουτίζουν είκοσι χαρακτικά του, επίσης Κέρκυραίου, πρωτοπόρου χαράκτη Μάρκου Ζαβιτζιάνου (1884-1923), εμπνευσμένα από τα Διηγήματα, και μάλιστα ορισμένα χαράγματα δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Τα Διηγήματα συνοδεύονται με κείμενα των: Γιάννη Δάλλα, Δημήτρη Ζυμάρη. Ανδρέα Ανδρέου – που υπογράφει τη νέα φιλολογική επιμέλεια – Δημήτρη Θεοτόκη, Κώστα Λιντοβός, Νάσου Μαρτίνου και Μαρίνας Παπασωτηρίου. Ο καθένας τους εστιάζει στο έργο από διαφορετική οπτική γωνία, προσφέροντάς μας, έτσι μια πολυπρισματική προσέγγιση. Ο διάλογος μεταξύ των διηγημάτων και των χαραγμάτων αλληλοσυμπληρώνει δύο εκφάνσεις της Τέχνης, που σμιλεύουν την τραγικότητα της ζωής των ανθρώπων.
Λίγα λόγια για τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη
Ο Στέφανος-Κωνσταντίνος Θεοτόκης (13 Μαρτίου 1872 – 1 Ιουλίου 1923) ήταν Έλληνας συγγραφέας και μεταφραστής, σημαντικός εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής. Ασχολήθηκε τόσο με την πεζογραφία όσο και με την ποίηση, ενώ μετέφρασε έργα των Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε και άλλων. Τα πιο γνωστά του έργα είναι οι νουβέλες «Η Τιμή και το Χρήμα» και Κατάδικος και το μυθιστόρημα «Οι Σκλάβοι στα Δεσμά τους».
Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης, που γεννήθηκε στην Κέρκυρα, ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, – πατέρας του ήταν ο Μάρκος Θεοτόκης και μητέρα του η Αγγελική Πολυλά (ξαδέρφη του λόγιου Ιάκωβου Πολυλά) – τα μέλη της οποίας ασχολήθηκαν με την πολιτική και τη διπλωματία ήδη από τον 14ο αιώνα. Φοίτησε στο «Εκπαιδευτήριο Καποδίστριας», στη συνέχεια στο «Κερκυραϊκό Γυμνάσιο» και τέλος έκανε τις ανώτατες σπουδές του στο Παρίσι, παρακολουθώντας μαθήματα φιλολογίας, μαθηματικών, ιατρικής και χημείας, χωρίς ωστόσο να λάβει κανένα δίπλωμα. Εκτός όμως της γαλλικής γλώσσας σπούδασε αγγλική, γερμανική, ιταλική και λατινική, καθώς και σανσκριτική. Έτσι πολύγλωσσος από νεαρά ηλικία (γνώριζε ακόμη αρχαία περσικά, αρχαία ελληνικά και εβραϊκά) ασχολήθηκε πέραν της πεζογραφίας με τη μετάφραση και την ποίηση. Σε ηλικία 19 ετών έγραψε στη γαλλική το πρώτο του έργο, το «La vie des Montagnes», που δημοσιεύθηκε και από τον εκδοτικό οίκο «Mercure de France». Την ίδια εποχή (συγκεκριμένα το 1887) εξέδωσε μία μελέτη για τον ηλεκτροχημικό τηλέγραφο και το επανδρωμένο (κυβερνούμενο) αερόστατο.
Στην ελληνική λογοτεχνία η πεζογραφία του Κ. Θεοτόκη είχε σημαντική προσφορά. Στα εκτενή διηγήματά του διακρίνεται η δραματικότητα της αφήγησης και η ρεαλιστική απόδοση της ζωής σε μια ηθογραφική ατμόσφαιρα, που διαπνέεται και από φιλοσοφική διάθεση. Τα σύντομα διηγήματά του, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην αρχή στο περιοδικό Τέχνη του Κ. Χατζόπουλου και στον Νουμά, και που αργότερα κυκλοφόρησαν με τον τίτλο Κορφιάτικες ιστορίες, αποδίδουν με απλότητα και λιτότητα την κερκυραϊκή ζωή της εποχής, με εικόνες αδρές και σκληρές. Γεγονός είναι ότι υπήρξε επηρεασμένος από τον Νίτσε από την πρώιμη περίοδο της συγγραφικής του δραστηριότητας, όταν έγραψε πεζογραφήματα όπως «Το Πάθος (1899)» και διηγήματα όπως το «Πίστομα». Στη ποιητική του συγγραφή κυριαρχούν οι μεταφράσεις του Σαίξπηρ που απέδωσε έμμετρα την Τρικυμία, τον Μάκβεθ, τον Βασιλιά Ληρ και τον Οθέλλο. Επίσης μετέφρασε τα Γεωργικά του Βιργιλίου, τον Έρμαν και Δωροθέα του Γκαίτε, τον Φαίδωνα του Πλάτωνα, και από τη σανσκριτική τα: Σακούνταλα, Μαλαβίκα και Αγνημίτρα. Έγραψε επίσης και μερικά σονέτα που διακρίνονταν για τη λεπτότητα αισθήματος.
Ο Κ. Θεοτόκης γνωρίζοντας τον σοσιαλισμό, συμμετείχε επίσης στην ίδρυση του Σοσιαλιστικού Ομίλου και του Αλληλοβοηθητικού Εργατικού Συνδέσμου Κερκύρας (1910-1914), ενώ παράλληλα υποστήριξε το κίνημα για τη χειραφέτηση των γυναικών.
