Μαθήματα από τον σεφ του κουρμπανιού Τζίμη πήρε η καταξιωμένη σεφ Στέλλα Σπανού που παρακολούθησε και κατέγραψε όλη την διαδικασία
Οι εποχές έχουν αλλάξει αλλά κάποια εθιμικά βιώματα παραμένουν καθώς είναι ριζωμένα στο DNA των κατοίκων
Το εορταστικό διήμερο του καλοκαιριού στα Άβδηρα ολοκληρώθηκε με την γιορτή του Αγίου Παντελεήμονα στο γραφικό εκκλησάκι που βρίσκεται στον λοφίσκο που συνορεύει με τον αρχαιολογικό χώρο και έχει θέα το αρχαίο λιμάνι των Αβδήρων.
Ο Άγιος θέλει το τάμα του και το κουρμπάνι του
Την γιορτή της Αγίας Παρασκευής πολιούχου Αγίας των Αβδήρων διαδέχεται η γιορτή του Αγίου Παντελεήμονος που είναι στις 27 Ιουλίου. Έτσι από την παραμονή πολλοί προσκυνητές κατακλύζουν το μικρό εκκλησάκι για να ανάψουν κερί στον Μικρασιάτη Άγιο Παντελεήμονα(275 – 27 Ιουλίου 305), που έδρασε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας και επειδή ήταν ιατρός θεωρείται προστάτης της υγείας.
Παλιότερα στις εποχές του ’50 που τα μεταφορικά μέσα στα Άβδηρα ήταν πολύ περιορισμένα και σχεδόν μόνο σε βοϊδάμαξες, μετά την γιορτή της Αγίας Παρασκευής κατέβαινε στην παραλία μπροστά από το εκκλησάκι όλο το χωριό, έστηναν αντίσκηνα και μαζί με την γιορτή του Αγίου έκαναν και ..διακοπές από το καπνομάζεμα!
Οι εποχές έχουν αλλάξει αλλά κάποια εθιμικά βιώματα παραμένουν καθώς είναι ριζωμένα στο DNA των κατοίκων και ένα απ’ αυτά είναι ένα κερί τάμα στον Άγιο Παντελεήμονα και λίγο από το κουρμπάνι του!
Μαθήματα από τον σεφ του κουρμπανιού Τζίμη πήρε η καταξιωμένη σεφ Στέλλα Σπανού
Από νωρίς το πρωί φέτος στήθηκαν στο δασάκι πίσω από το εκκλησάκι οι αυτοσχέδιες φουφούδες που αντί για φωτιά τροφοδοτούνται με φλόγιστρα για το βράσιμο των κρεάτων σε καζάνια. Φέτος μας είπαν οι μάγειρες, είχαν πολλά κιλά κρέας από τάματα πιστών. Τα κρέατα αφού έβρασαν τουλάχιστον 5 ώρες σε άφθονο νερό διαχωρίστηκαν από τον ζωμό και σε εκείνον τον ζωμό που είχε και τις συκωταριές των αρνιών έβρασαν μεγάλη ποσότητα ρυζιού. Την ευθύνη και την μυστική συνταγή για την παρασκευή αυτού του ιδιαίτερα νόστιμου εδέσματος έχει ο πιο έμπειρος ενώ πολλοί είναι οι βοηθοί που αναδεύουν το ρύζι με μεγάλες κουτάλες μια ιδιαίτερα κοπιαστική δουλειά καθώς είναι μεγάλες οι ποσότητες. Την Παρασκευή του κουρμπανιού και όλη τη διαδικασία φέτος παρακολούθησε και κατέγραψε η γνωστή σεφ Στέλλα Σπανού. Πρόκειται για την επαγγελματία executive chef, συγγραφέα βιβλίων μαγειρικής, σύμβουλο εστιατορίων, υπεύθυνη σχεδιασμού μενού, καθηγήτρια μαγειρικής και βραβευμένη φωτογράφος.
Μάλιστα όταν τη ρωτήσαμε αν δίνει μαθήματα μαγειρικής μας απάντησε: «Παίρνω μαθήματα», υποδηλώνοντας τον σεβασμό της στη δεξιότητα του σεφ του κουρμπανιού Δημήτρη, γνωστού και ως Τζίμη. Κι όντως το κουρμπάνι ήταν πεντανόστιμο και αφού διαβάστηκε από τον ιερέα των Αβδήρων πατέρα Νικόλαο μοιράστηκε στους πιστούς που περίμενα αρκετή ώρα παραμένοντας στο χώρο της εκκλησίας.
«Βοήθειά μας», «Και του χρόνου» ήταν οι ευχές που αντάλλασσαν οι παρευρισκόμενοι ενώ δοκίμαζαν το καυτό κουρμπάνι.
Τι λέει η ιστορική έρευνα για το κουρμπάνι
Να σημειώσουμε ότι το κουρμπάνι (ή κουρπάνι) είναι ένα παλαιό έθιμο του ευρύτερου ελλαδικού χώρου και διατηρείται σήμερα στον ελληνικό και τουρκικό πολιτισμό. Βασικά συνίσταται στο τελετουργικό σφάξιμο και μαγείρεμα ενός αρνιού, μοσχαριού, ταύρου ή αγελάδας. Οι τελετές θυσίας ζώων είναι αρχαιοελληνικό έθιμο που διατηρήθηκε σε πολλές περιοχές, και ιδίως στη Θράκη, ακόμα και μετά τον εκχριστιανισμό των Ελλήνων. Μάλιστα συνδυάστηκαν με γιορτές αγίων κατά τη βυζαντινή περίοδο, παρά τις απαγορεύσεις της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας. Το έθιμο διατηρήθηκε και επί Τουρκοκρατίας, καθώς οι Τούρκοι επέτρεψαν στους Έλληνες θρησκευτική εκδήλωση ανάλογη με τη δική τους, το “Μπαϊράμι.
