Συνέντευξη με τον ευρωβουλευτή και εκ νέου υποψήφιο με τη Νέα Δημοκρατία, με αφορμή τη σημερινή του επίσκεψη στην Ξάνθη
Τονίζει ότι η ψήφος στη ΝΔ στις 9 Ιουνίου αποτελεί μήνυμα σταθερότητας
Την Ξάνθη επισκέπτεται σήμερα, Πέμπτη 16 Μαΐου ο ευρωβουλευτής και εκ νέου υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία Μανώλης Κεφαλογιάννης, ο οποίος αναμένεται να έχει επισκέψεις με αιρετούς της αυτοδιοίκησης και μέλη του κόμματος.
Με αφορμή την επίσκεψή του ο έμπειρος πολιτικός μετέφερε στο «Ε» τις απόψεις του για τη φάση των ελληνοτουρκικών σχέσεων με αφορμή την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν και ανέλυσε τη συγκυρία των επικείμενων ευρωπαϊκών εκλογών, τονίζοντας αφενός ότι οι εκπρόσωποι στο ευρωκοινοβούλιο πρέπει να είναι άνθρωποι που να έχουν ουσιαστική επικοινωνία με την κοινωνία και αφετέρου ότι η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία αποτελεί μήνυμα σταθερότητας και εγγύησης για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
«Ε»: Ποια είναι η πρωτοβουλία-παρέμβαση για την οποία νιώθετε ιδιαίτερα υπερήφανος στο πλαίσιο αυτής της θητείας σας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο;
Μ.Κ.: Η Τουρκία και η Λιβύη το Νοέμβριο του 2019 προχώρησαν στην οριοθέτηση των θαλασσίων τους ζωνών με το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Μία οριοθέτηση που παραβιάζει κατάφωρα τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ένα Δίκαιο που έχει υπογραφεί και κυρωθεί από περισσότερες από 150 χώρες. Κάτι που το καθιστά πλέον εθιμικό δίκαιο. Δηλαδή απολύτως εφαρμοστέο από όλους. Που σημαίνει ότι οι χώρες που για τους δικούς τους λόγους δεν το έχουν υπογράψει ή κυρώσει, χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Ισραήλ, Τουρκία οφείλουν να το ακολουθούν και να το εφαρμόζουν. Ανοίγω παρένθεση για να σημειώσω ότι πριν αρκετά χρόνια με τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας προχώρησαν σε οριοθέτηση των θαλασσίων τους ζωνών, της Αποκλειστικής τους Οικονομικής Ζώνης δηλαδή, οι ΗΠΑ με την Κούβα, ενώ πιο πρόσφατα το Ισραήλ με το Λίβανο. Γειτονικές χώρες που δεν έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους.
Το άκυρο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο παραβιάζει κατάφωρα το Δίκαιο της Θάλασσας καθώς απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Πατρίδας μας. Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας ρητά ορίζει στο Άρθρο 121 ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή, παράδειγμα η Ρόδος, το Καστελόριζο, η Κρήτη, όλα τα Δωδεκάνησα έχουν το ίδιο δικαίωμα σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως οι ηπειρωτικές περιοχές.
Η απολύτως παράνομη αυτή ενέργεια αμέσως καταγγέλθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο οποίο καταθέσαμε τροπολογία στην Έκθεση για την κατάσταση στη Λιβύη μαζί με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τον Μάνφρεντ Βέμπερ, ένα γνήσιο φιλέλληνα. Μία τροπολογία που υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια με συντριπτική πλειοψηφία η οποία τόνιζε ότι η συμφωνία αυτή παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών και δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και, επομένως, δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη. Ενώ παροτρύνει τις λιβυκές αρχές να προβούν στην ακύρωση του μνημονίου συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης του 2019 για την οριοθέτηση θαλάσσιων περιοχών στη Μεσόγειο Θάλασσα, και να μην εφαρμόσουν καμία ρήτρα που περιλαμβάνεται στην επακόλουθη συμφωνία για τους υδρογονάνθρακες, η οποία υπεγράφη στις 3 Οκτωβρίου 2022 και προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Κύπρου και της Ελλάδας.
Μία τροπολογία που σαφώς ορίζει ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι άκυρο και παράνομο και ζητά από τις δύο χώρες να το ακυρώσουν άμεσα.
Η Ελλάδα επιζητά την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα με όλες τις γειτονικές χώρες. Ασφαλώς συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας. Σέβεται απολύτως τις σχέσεις καλής γειτονίας, σέβεται απολύτως το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Και ασφαλώς συζητά, πρέπει να συζητά, επιζητά το διάλογο. Ένα διάλογο, όμως που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Ένα διάλογο που θα στέκεται απέναντι από μεγαλοιδεατισμούς, νεοοθωμανικά μεγαλεία και αναθεωρητικές τάσεις. Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν μία και μόνη διαφορά. Την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών. Μία διαφορά που θα πρέπει να επιλυθεί στη βάση του Δικαίου της Θάλασσας.
«Ε»: Πού βρίσκονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν; Μπορούμε να ελπίζουμε σε διευθέτηση καίριων ζητημάτων σε αυτή την τετραετία;
Μ.Κ.: Η πρόσφατη συνάντηση των ηγετών των δύο χωρών ανέδειξε ότι υπάρχει συμφωνία ότι διαφωνούμε. Η αναφορά του Τούρκου προέδρου περί ύπαρξης «τουρκικής μειονότητας» απαντήθηκε ορθώς από τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η Διεθνής Συνθήκη της Λωζάνης σαφώς ορίσει ότι η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη είναι ελληνική εθνική μειονότητα και η μειονότητα στη Θράκη είναι θρησκευτική μειονότητα. Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν αποτελεί μία διμερή συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Είναι μία Διεθνής Συνθήκη που έχει υπογραφεί από πάρα πολλά κράτη πριν 100 χρόνια. Και αν κάποιος πρέπει να διαμαρτύρεται για τις μειονότητες αυτοί ασφαλώς είμαστε εμείς. Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Κωνσταντινούπολης αριθμούσε την περίοδο της υπογραφής πάνω από 125.000 μέλη. Σήμερα προσεγγίζει γύρω στους 2.500 ανθρώπους.
Με πρόταση που είχα την τιμή να καταθέσω μαζί με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, έναν γνήσιο φιλέλληνα, υπερψηφίστηκε τροπολογία με την οποία καθίσταται ευρωπαϊκό κεκτημένο η Συνθήκη της Λωζάννης. Στην τροπολογία που ενσωματώθηκε στο Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας εκφράζεται η βαθιά ανησυχία για τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου που αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάννης, μίας Συνθήκης που συνέβαλλε αποφασιστικά στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκική Εθνοσυνέλευση έχει επιβάλλει από το 1995 casus belli (αιτία πολέμου) αν η Ελλάδα αυξήσει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Κάτι που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά μας βάσει του άρθρου 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μία απειλή πολέμου που καταστρατηγεί το Θεμελιώδη Χάρτη. το Καταστατικό του ΟΗΕ που σαφώς ορίζει στο Άρθρο 2 παρ.4 ότι: «Όλα τα κράτη-µέλη στις διεθνείς τους σχέσεις θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση στρατιωτικής δύναµης κατά της εδαφικής ακεραιότητας και της πολιτικής ανεξαρτησίας άλλου κράτους.»
Επαναλαμβάνω, η Ελλάδα είναι έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι για την επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς της με την Τουρκία, της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υφαλοκρηπίδας. Πάντα, όμως, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Ελλάδα δεν φοβάται να διαπραγματευτεί αλλά ασφαλώς δεν διαπραγματεύεται υπό το καθεστώς φόβου.
«Ε»: Τι σηματοδοτεί η στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και η δική σας κατ’ επέκταση στις 9 Ιουνίου;
Μ.Κ.: Σήμερα 43 χρόνια μετά έχει δικαιωθεί πλήρως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η ιστορική του στρατηγική επιλογή για την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ώρα που οι λαϊκιστές της εποχής κραύγαζαν συνθήματα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Όπως έχει δικαιωθεί και η ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι τα πολιτικά οφέλη από την ένταξή μας θα είναι πολύ περισσότερα από τα οικονομικά. Που ασφαλώς δεν είναι καθόλου αμελητέα. Μόνο από την Κοινή Αγροτική Πολιτική οι Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν καρπωθεί πάνω από 130 δισεκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια ενώ για τη νέα περίοδο οι εισροές θα είναι πάνω από 19 δις ευρώ που σημαίνει ότι η χώρα μας, οι παραγωγοί μας θα πάρουν το ίδιο ποσό με την προηγούμενη περίοδο. Ενώ την επόμενη περίοδο θα εισρεύσουν στη χώρα πάνω από 60 δισεκατομμύρια από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Γίνονται όλα σωστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ασφαλώς και όχι. Πρόσφατο παράδειγμα οι κινητοποιήσεις των Ευρωπαίων αγροτών. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι η πιο επιτυχημένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 60 χρόνια. Τι ζητούν οι αγρότες μας; Αξιοπρεπές εισόδημα, μείωση κόστους πετρελαίου και ρεύματος, μείωση κόστους εφοδίων και ζωοτροφών, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματός τους. Λιγότερη γραφειοκρατία. Ναι, οι αγρότες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δίκιο. Τι προσφέρουν οι αγρότες μας; Επάρκεια τροφίμων στην Ευρώπη και εγγυημένη αγροτική ασφάλεια. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Ένα σοβαρό στρατηγικό διάλογο για το μέλλον της Γεωργίας. Πρότεινα στην Ολομέλεια του Φεβρουαρίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δημιουργία ενός νέου Ταμείου. Ενός νέου Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τη στήριξη του εισοδήματος των αγροτών όπως έχουμε κάνει ήδη για την Πράσινη Συμφωνία. Ναι, είμαστε υπέρ της προστασίας του κλίματος. Πάντα όμως με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σας λέω όλα αυτά για να καταδείξω το πόσο σημαντικές είναι οι αποφάσεις που λαμβάνονται και πόσο επηρεάζουν τη ζωή μας. Αρκεί να σημειώσω ότι περίπου το 80% των νομοθετημάτων της Ελληνικής Βουλής αφορούν κοινοτικές οδηγίες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνομοθετεί μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Γι’ αυτό θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό οι ευρωβουλευτές να έχουν επαφή με τις κοινωνίες. Να δίνουν λόγο στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Γι΄αυτό ήμουν και είμαι υπέρ του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές. Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει σε πολλά κράτη μέλη. Με αποτέλεσμα οι ευρωβουλευτές αυτών των χωρών να είναι δυστυχώς αποκομμένοι από την κοινωνία. Να έχουν χάσει την επαφή τους με αυτή. Να έχουν γίνει «δημόσιοι λειτουργοί πολυτελείας» Παρόλα αυτά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραμένει ο δημοκρατικότερος θεσμός της Ένωσης. Οι αποφάσεις του επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα την καθημερινότητα των πολιτών. Και για αυτό η συμμετοχή όλων μας στις ευρωεκλογές είναι πάρα πολύ σημαντική. Η Νέα Δημοκρατία όλα αυτά τα χρόνια εγγυάται την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, την ευρωπαϊκή της προοπτική. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Και καλούμε τους πολίτες να στείλουν ένα μήνυμα σταθερότητας σε αυτές τις εκλογές. Γιατί το τι συμβαίνει σε μια εθνική κάλπη έχει αντανάκλαση τελικά στους εσωτερικούς πολιτικούς συσχετισμούς.
