Όλα αξίζουν τον κόπο
όταν η ψυχή δεν είναι μικρή…..
Κι όμως πέρασαν 16 χρόνια
από εκείνο το πρωτόλειο ανιδιοτελές
μεταίχμιο της φαντασίας μας.
Τότε που γαντζωμένοι σαν αστικά γλυπτά
πάνω στον βράχο της Πόλης του Ερμή,
ανάμεσα στον ενταφιασμένο μύθο του καπνού
και του αδιεξόδου του μύθου της καριόκας,
σηκωθήκαμε για να συγκρατήσουμε τη γη
και να φτιάξουμε γόνιμη ενδοχώρα
για μια ασφαλή ζωή,
κόντρα στον λαθραίο λόγο
των εκστασιασμένων του Παλαιοκαίνου.
Εδώ ακριβώς σε αυτό το κομμάτι της Πόλης-Αγοράς,
είναι που εξαϋλώνεται η συμπαγής συνομοταξία
και έρχεται μπροστά ένας κόσμος αφυπνισμένος.
Μια φέτα ζωής έξω από την ιδέα του συμπαγούς άστεως.
Μακριά από την νόρμα της ευζωίας.
Ασμίλευτος βράχος ο χώρος μας,
γεμάτος από αναμνήσεις που γέννησε
και που γεννάει ακόμα η πρόσφατη εξωραϊσμένη εικόνα του.
Χαίρε Διοικητικό και Πρόεδρε Νικόλαε Γρηγοριάδη.
Αφού λοιπόν την ναυπήγησες
και την μερεμέτιζες χρόνια και καιρούς,
μπορείς να λύσεις τώρα τις πρυμάτσες της,
αφήνοντας την τριήρη μας να καραβίζει ελεύθερη
κατά τους ανέμους που θα πνέουν άλλοτε ενάντιους
και άλλοτε κατά συνείδηση.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης Βιβλιοπώλης
