Η εκδήλωση αφιερωμένη στην ποίηση του Κώστα Ταβουλτσίδη πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 27 Απριλίου στο Καφέ Ερμής
Γράφει ο Θανάσης Μουσόπουλος
Στην μουσικοποιητική βραδιά – αφιερωμένη στον ποιητή της Ξάνθης Κώστα Ταβουλτσίδη διάβασα μερικά ποιήματά μου (εκτός από δύο, τα άλλα είναι εμπνευσμένα από το δικό του έργο. Ο Αγαλματοποιός είναι ανέκδοτο και είχε γραφεί χρόνια πριν γεννηθεί ο Κώστας.
ΘΑΝΑΣΗ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
«ΔΟΚΙΜΕΣ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ»
Αφιερωμένα στον Κώστα Ταβουλτσίδη
27 Απριλίου 2024
ΑΓΑΛΜΑΤΟΠΟΙΟΣ – 1973
(ανέκδοτο, δεν περιλήφθηκε στη συλλογή «Διοίκηση Αλλοτρίων», όπου ανήκει)
Απ’ τη γειτονιά σου παρακάτω δύο παρασάγγες και κάτι
αυτός ο φίλος του πηλού και των πουλιών –
-σα νέος Αδάμ –
πλάθει μικρά αγάλματα διακοσμητικά
για τις ανάγκες των ανθρώπων.
Τα βλέπει σαν παιδιά και τα φροντίζει.
Όταν μάλιστα ένας πελάτης μπαίνει να τα δει,
αυτός μ’ αγάπη τα κοιτάζει και με τρόπο τα ρωτά
«αν στο μάτι τους γεμίζει» ο κύριος που μπαίνει.
Συνήθως, βέβαια, αρνούνται να δεχτούν να πουληθούν
-κι όταν δεχτούν, το κάνουν γιατί θέλουν να πεθάνουν,
Στο σπίτι μόνο του Μάστορη αυτά μπορούν να ζήσουν.
Ο αγαλματοποιός είναι καλός και τα φροντίζει.
Μα ποιος τα λέει πως δε θα πουληθεί κι αυτός;
Εσύ, που ξέρεις την ιστορία τους
Και – καθώς μου φαίνεται – σου αρέσουν τ’ αγαλματάκια,
σκέφτηκες ν’ αγοράσεις τον αγαλματοποιό (όσο – όσο)
και θα κερδίσεις ίσως και την αγάπη των παιδιών του.
Είναι τόσο άλλωστε ελαστικός ο νόμος για τις Υιοθεσίες…
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, 1973
*
«Να συνταράξω θέλω τα νερά»
Αφιερωμένο στον Αλμπέρ Καμύ
«Ο μύθος του Σισύφου»
Να συνταράξω θέλω τα νερά
του κόσμου,
του μέσα μου κόσμου.
– Ξέρω πως η τιμιότητα δεν έχει
Ανάγκη από κανόνες.
Όσοι έχουν συνείδηση
είναι ίσοι μεταξύ τους.
– Ξέρω πως κάθε τι που απασχολεί
και παρακινεί τον άνθρωπο
τρέφει την ελπίδα.
Δεν υπάρχει σύνορο ανάμεσα σ’ αυτό που
είσαι και σ’ αυτό που θέλεις.
Να συνταράξω θέλω τα νερά
του κόσμου,
του μέσα μου κόσμου.
– Ξέρω πως μαθαίνουμε το δρόμο μας,
ανακαλύπτοντας όσους δρόμους ξεφεύγουν
απ’ αυτόν.
Η πορεία για τη δημιουργία, πιο σημαντική
από τη δημιουργία.
– Ξέρω πως στην τέχνη το μαύρο είναι
αναγκαίο στο άσπρο.
Έργα ανθρώπου, όχι έργα τέχνης.
Δημιουργώ, δίνω μορφή στο πεπρωμένο μου.
Τα νερά του κόσμου,
του μέσα μου κόσμου
βήματα με λέξεις, με ρυθμούς, με στάσεις…
(Βήματα παράλληλα με τη ροή του Κόσυνθου
Χρόνια και χρόνια, στίχοι και ποιήματα …)
24/7/2011
*
Η επίπονος εργασία του ποιητού καθ’ εκάστην
Στον ποιητή Κωνσταντίνο Ταβουλτσίδη
Ανοίγεις την πόρτα
ανοίγεις τα παράθυρα
απλώνεις το ένα χέρι
απλώνεις και τ’ άλλο
ψαχουλεύεις τον αέρα
ψαχουλεύεις τις μυρουδιές
και τραβάς μέσα το χέρι σου το ένα
τραβάς και το άλλο
και ζεις την υπόλοιπη μέρα
με ό,τι ρούφηξες στ’ ανοιχτά παράθυρα
και στη μισάνοιχτη πόρτα.
Ξάνθη, 14 Απριλίου 2016
*
Στην ανέκδοτη ποιητική συλλογή «Δοκιμές Χαρακτικής» περιλαμβάνεται το ποίημά μου «Το Ξ του ποιητή Κ. Γ. Ταβουλτσίδη».
Ποιητής με πλούσιο και ενδιαφέρον λογοτεχνικό έργο είναι ο Κωνσταντίνος Ταβουλτσίδης, που γεννήθηκε το 1976, στις όχθες του Νέστου. Έχει εκδώσει τις συλλογές:
- Επτά σπόνδυλοι του έρωτος, 1999
- Αυτόματος γεφυροπλάστιγξ, 2002
- Άναξ, 2012
- Η Έλιξ – Το βιβλίο με τις πέστροφες, 2016
- Η Σφιγξ, 2017
- «Μικρά Διονύσια»,2018
- Βάκχαι – Ανορθογραφία, 2020
- Ποιήματα με ρίμες για ερωτευμένες μπαλαρίνες, 2024
Επειδή σε τέσσερις συλλογές ο τίτλος καταλήγει σε ξ, έγραψα αυτό το πολύ-ποίημα.
ΤΟ ΞΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Κ.Γ.ΤΑΒΟΥΛΤΣΙΔΗ
Ξάγναντο
Ο ποιητής κοιτάζει πέρα και ψηλά
Μέσα στις λέξεις ξάγναντο να βρει
Ξάγρυπνος
Δεν κλείνει μάτι ο ποιητής στον ύπνο του κυρίως
Ξάγρυπνος ανάμεσα στα όνειρα νά’βρει μια λέξη
Ξάρτι
Ο ποιητής καπετάνιος των λέξεων μα και λοστρόμος
Στ’ αμπάρι και στο ξάρτι ψάχνοντας λέξεις
Αίλουρος ανεβοκατεβαίνει
Ξαστεριά
Τις πιότερες φορές είναι θολός ο ουρανός γεμάτος κάπνα
Με τα χέρια κι ολόκληρο το σώμα του φυσά να καθαρίσει
Ξαστεριά φωνήεντα και σύμφωνα να λάμψουν
Ξεκινώ
Ο ποιητής δεν το βάζει κάτω με τη θολούρα και την κάπνα
Όταν ξημερώνει λέει φωνακτά «ξεκινώ» και ρίχνει πήδους στον αγέρα
Ξεπεταρούδι
Μοιάζει ξεπεταρούδι το πρωί μα και το βράδυ και τα μεσάνυχτα
Με τις μαγικές λέξεις μένει ξεπεταρούδι
– ποιητής της αυγής και της αύρας
Ξόμπλι
Στολίζει με ξόμπλια τα ρούχα του – ουσιαστικά επίθετα και ρήματα – γυμνός ποιητής όλων των χρόνων ευνοούμενος
Ξόρκι
Ο ποιητής στα χρόνια τα παλιά έλεγε ξόρκια – να φύγουν τα ξωτικά – να στρώσουν τα ξόμπλια – το ξάρτι να γίνει σημαία στον αγώνα της λέξης
Ξωθιά
Η πλάκα είναι που ο μέγας γυμνός ποιητής Οδυσσέας, που συναντά τη Ναυσικά στην ακτή αντάμα με ξωθιές αγέρινα ντυμένες, δεν έγραψε στίχους, μόνο καθρέφτιζε την ομορφιά του στα καταγάλανα νερά του Ιονίου.
Και οι ξωθιές με νόημα τραβήχτηκαν μακριά το ποίημα να διαβάσουν.
Ξωμάχος
Ξωμάχος περιπατητής σε βράχους και σε κύματα – ο ποιητής παλεύει να μετατρέψει το βράχο σε σύμφωνο και το κύμα σε φωνήεν. Ξωμάχος ποιητής με σύμφωνα και με φωνήεντα
Πλάθει το μαλακό και το βουβό σ’ όλης της γης το ξι. Παίζει με όλα τα ξι και δεν ξιπάζεται με το παιχνίδι του.
