Ικανοποίηση μεν, αλλά…
Το γνωρίζω χρόνια τώρα. Μετά το καρναβάλι είναι όλοι ικανοποιημένοι.
Οι άνθρωποι του δήμου που έφεραν εις πέρας μια δύσκολη επιχείρηση, οι δημοτικοί σύμβουλοι που είχαν εμπλοκή στις γιορτές και την ευθύνη της υλοποίησης που όλα πήγαν καλά, οι Ξανθιώτες που χάρηκαν το καρναβάλι τους και φυσικά από κοντά οι επαγγελματίες που πήραν μια οικονομική ανάσα καλή.
Όλα καλά λοιπόν; Ναι, εάν έτσι τα θεωρούν οι παραπάνω. Είναι όμως αυτό σωστό τα συμπεράσματα αυτά ν’ αρκούν για την εξαγωγή ασφαλών εκτιμήσεων; Λέω όχι. Διότι συνήθως απουσιάζει μια σοβαρή και υπεύθυνη προσέγγιση του όλου θέματος, παρότι όλοι του δήμου πριν τις γιορτές μιλούν για αλλαγές που πρέπει να γίνουν, νέες οπτικές που χρειάζονται, για βελτιώσεις κλπ.
Μετά το τέλος όμως της παρέλασης και το κάψιμου του Τζάρου, καίγονται και τα προηγούμενα λόγια. Θα τα θυμηθούνε όλοι του χρόνου…
Γ.Δ.
Απολογισμός- Σχεδιασμός
Χρόνια τώρα γράφουμε, λέμε όλοι, συζητάμε και συμφωνούμε για αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο θεσμό των γιορτών που ξεκίνησαν ως Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές και κατέληξαν ως Καρναβάλι.
Τέλος πάντων αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Εκείνο που είναι το ζητούμενο είναι η προσέγγιση του προβλήματος, η ανάλυσή του σε βάθος και φυσικά η αναζήτηση λύσεων. Όλα αυτά φυσικά εγκαίρως και με χρονοδιαγράμματα και με τη συμμετοχή ανθρώπων που γνωρίζουν και μπορούν να υλοποιήσουν με επιτυχία και σοβαρότητα τις αποφάσεις που θα ληφθούν.
Το τονίζω και πάλι. Σοβαρή, υπεύθυνη και σκληρή ανάλυση του θεσμού, θετικά- αρνητικά του, προτάσεις βελτίωσης, ιδέες τολμηρές, υλοποίηση.
Γ.Δ.
Ήρθε η ώρα
Κι επειδή πολλά θ’ ακουστούν από δω και πέρα και ακόμη περισσότερα θα γραφτούν, τα περισσότερα ανεύθυνα, αστήρικτα και με προσωπικό χαρακτήρα, επαναλαμβάνω την από ετών πρότασή μου.
Πρότεινα, επιχειρηματολογώντας μάλιστα αναλυτικά, πως σ’ έναν τέτοιο θεσμό με πανελλήνια εμβέλεια αφενός και αφετέρου για τους άλλους δύο θεσμούς, τις Γιορτές Παλιάς Πόλης και των Μουσικών Σχολείων, πως απαιτείται να υπάρχει ένας άνθρωπος υπεύθυνος, με γνώσεις, ιδέες, χρόνο και φαντασία, που θα λειτουργεί ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής. Μάλιστα πρότεινα ως κατάλληλο άνθρωπο για το πόστο αυτό τον Πασχάλη Ξανθόπουλο.
Οι σοβαροί θεσμοί για να πάνε μπροστά χρειάζονται επαγγελματισμό, δεν αρκεί ο εθελοντισμός.
Γ.Δ.
Αφορά την Ξάνθη
Υπάρχει μια προσμονή για κάτι θετικό για την Ξάνθη. Αφορά την πόλη μας, θα είναι θετικό αρκετά και θα την βοηθήσει στο να πάει βήματα μπροστά.
Η απόφαση έχει ληφθεί, βρίσκεται στη φάση της επεξεργασίας και ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν για το περιεχόμενο της απόφασης.
Ανακοίνωση για την δημοσιοποίηση του περιεχομένου αναμένεται να γίνει σύντομα από αρμόδια κρατικά πρόσωπα.
Εγώ απλά σας ενημερώνω για το αναμενόμενο γεγονός, το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζω διότι δεν υπάρχει διαρροή. Τηρείται σιγή.
-Εν αναμονή λοιπόν.
Γ.Δ.
Ρευστότητα ιδεών; Όχι!
«Όταν τα δεδομένα αλλάζουν, εγώ αλλάζω γνώμη, εσείς τι κάνετε;», οικονομολόγος Τζον Μ.Κέινς.
Πιθανόν κάποιοι να θεωρούν την άποψη του οικονομολόγου Κέινς ωμή, καιροσκοπική και χωρίς ιδεολογικό περίβλημα, απολίτικη.
Και όμως, αποτελεί έκφραση απόλυτα ρεαλιστική. Παράλληλα ισχύει στον συλλογισμό η σοβαρή ανάλυση και προσέγγιση των νέων δεδομένων που εμφανίζονται.
Γιατί και με ποια αφορμή κάνω την παραπάνω αναφορά;
Αιτία είναι οι επερχόμενες ευρωεκλογές και η πολιτική στάση για τις εκλογές εν γένει των Κεντρώων, αστών ψηφοφόρων. Οι οποίοι αναλύουν τα δεδομένα, μετρούν την σχέση κέρδους-ζημίας που είχαν από τη διακυβέρνηση του Χ κόμματος, και αποφασίζουν.
Όταν τα νέα δεδομένα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, σοβαρά επεξεργασμένα και με προηγούμενες αποδείξεις σοβαρότητας εκ μέρους της κυβέρνησης, τότε αποφασίζουν. Και στηρίζουν ψηφίζοντας, δημιουργώντας το νικητήριο πλήθος.
Αυτά τα δεδομένα λοιπόν είναι το ζητούμενο. Αλλάζουν, αλλάζω γνώμη. Δεν αλλάζουν επί τα χείρω, συνεχίζω να μη τα στηρίζω.
-Ένα σύντομο, απλό μάθημα πολιτικής οικονομίας, από έναν τεράστιο Οικονομολόγο.
Γ.Δ.
«Ποιανού κόμματος είσαι βουλευτής· τελικά;»
Το άκουσα σε συζήτηση, μου άρεσε και σας το παρουσιάζω. Η συζήτηση αφορούσε τη δράση, τις παρεμβάσεις, τις εν γένει δραστηριότητες στη βουλή, κυρίως και προφανώς και στην εκτός βουλής προσφορά των βουλευτών του νομού.
Η συζήτηση οδηγήθηκε λίγο πριν την κατάθλιψη. Έγινε μία αναδρομή στο έργο των τριών βουλευτών, το οποίο από τα στοιχεία καταγράφηκε από μικρό έως ασήμαντο αν εξαιρέσεις τις ερωτήσεις των Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και Μπαράν Μπουρχάν, κι αυτοί από αντιπολιτευτική δέσμευση.
Το γενικό συμπέρασμα που βγήκε είναι ότι μικρή έως ελάχιστη κρίθηκε η συνεισφορά στο νομό των 3 βουλευτών.
Γι’ αυτό κι ακούστηκε αρκετές φορές το «ποιανού κόμματος είσαι βουλευτής τελικά;»
Γ.Δ.
Τίθεται ένα ερώτημα
Με την ευκαιρία μεταφέρω έναν ακόμη προβληματισμό της κοινής γνώμης της Ξάνθης για τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους.
Το ερώτημα είναι απλό! Κάνουν αυτοκριτική για το έργο τους;
Για την ποιότητά του, το εύρος, την ουσία, την αποτελεσματικότητά του;
Ερωτούν τον εαυτό τους εάν είναι ικανοποιημένοι για την πολύχρονη παρουσία τους στη βουλή; Αξιολογούνται οι ίδιοι, ρωτούν τους φίλους τους, συζητούν με τους συμπατριώτες τους, τους ενδιαφέρει τι λέει η κοινή γνώμη για την προσφορά τους, το έργο τους;
Τους νοιάζει να καταγραφούν ως ενεργοί βουλευτές με έργο και προσφορά ή δεν τους ενδιαφέρει τίποτε απ’ αυτά;
Είναι κάποια ερωτήματα που καλούνται ν’ απαντήσουν οι βουλευτές μας. Με το χέρι στην καρδιά.
Γ.Δ.
Αγάπη στην πράξη
Η διάσωση ενός ιδιωτικού παραδοσιακού κτηρίου που κινδυνεύει με κατάρρευση, πέρα από την ευθύνη του ιδιώτη, υπάρχει και ως ευθύνη του δήμου. Κι αυτή η ευθύνη πηγάζει από ένα γεγονός το οποίο έχει να κάνει με την ιδιοκτήτρια η οποία ζει στη Γαλλία. Κληρονόμησε το κτήριο από την Άννα Αλτουνιάν αλλά δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για την τύχη του.
Η εφημερίδα μας κατά το παρελθόν είχε προτείνει στον δήμο Ξάνθης να έρθει σε επαφή με την κληρονόμο, ν’ αγοράσει το κτήριο και να το διασώσει επισκευάζοντάς το και συντηρώντας το.
Εάν δεν γίνει αυτό και σύντομα, το οικοδόμημα θα καταρρεύσει.
Το πρόσφατο, Σάββατο 16 Μαρτίου ρεπορτάζ, του συνεργάτη μας Κώστα Μαυρομάτη, στην εφημερίδα μας είναι χαρακτηριστικό για τον κίνδυνο που διατρέχει το όμορφο αυτό κτήριο που βρίσκεται δίπλα στον Ναό του Αγίου Γεωργίου.
-Συμπέρασμα: Η αγάπη μας και η παραδοχή για το ενδιαφέρον μας για τον Παραδοσιακό Οικισμό, πρέπει να έχει πρακτικό αποτέλεσμα. Και το σπίτι της Αλτουνιάν, δασκάλας πιάνου που έμαθε να παίζει ο Μάνος Χατζιδάκις πιάνο, πρέπει να διασωθεί. Με έργο, όχι λόγια.
Γ.Δ.
Στον απόηχο του καρναβαλιού
Από την θέση του παρατηρητή της φετινής διοργάνωσης του καρναβαλιού και έχοντας την ανάμνηση πολλών άλλων παλαιότερων διοργανώσεων, αυτό που ήταν εμφανές ήταν σαφώς οι λιγότεροι καρναβαλιστές και οι λιγότεροι θεατές την ώρα της μεγάλης παρέλασης της Κυριακής. Ωστόσο δεν υπολείπονταν καθόλου σε κέφι και ζωντάνια που είναι άλλωστε και το χαρακτηριστικό του καρναβαλιού της Ξάνθης. Η παρουσίαση της παρέλασης από την Νίνα Μαζάνη και τον Παναγιώτη Μπαρδάκη ήταν κατά κοινή ομολογία εξαιρετική. Και οι δυο τους ετοιμόλογοι, διαβασμένοι σ’ ότι αφορά το ιστορικό υπόβαθρο, με γνώσεις και ευφράδεια και χωρίς κοινοτυπίες διαχειρίστηκαν άψογα τους καρναβαλιστές που ήταν σε …Διονυσιακή κατάσταση έτσι κι αλλιώς αλλά και μετέφεραν οικολογικά μηνύματα για την ανακύκλωση. Η βασίλισσα στάθηκε αξιοπρεπώς αλλά χωρίς να κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Η ροή ήταν καλή και δεν κούρασε. Σ’ ότι αφορά όμως την τηλεοπτική κάλυψη αυτή ήταν ελλιπής αφού τον πρώτο ρόλο αλλά και περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο η ΕΡΤ 3 διέθεσε στο Πατρινό καρναβάλι και λιγότερο στο δικό μας.
Μ.Ξ.
Η επισκεψιμότητα του καρναβαλιού
Σ’ ότι αφορά την επισκεψιμότητα του καρναβαλιού μας. Η Αστυνομία τους υπολόγισε πάνω από 50.000 αυτούς που ήρθαν την Κυριακή. Στο δήμο επιφυλάσσονται περιμένοντας τα δεδομένα από τα διόδια, από τα τελωνεία και τα επίσημα της Τροχαίας. Κάποιοι άλλοι μιλούν για 250.000 – 300.000 αλλά μάλλον αυτό είναι υπερβολικό. Το βέβαιο είναι ότι η επισκεψιμότητα υπολείπονταν πολύ από πέρσι που θεωρήθηκε μια καλή χρονιά καθώς ήταν και η πρώτη μετά την πανδημία. Το οικονομικό αποτύπωμα κινήθηκε σε καλά επίπεδα αφού και η εστίαση δούλεψε αλλά και τα καφέ μπαρ με τα πάρτι μέχρι πρωίας Παρασκευή – Σάββατο και Κυριακή. Τα ξενοδοχεία μας γέμισαν τελευταία στιγμή αλλά σε καμιά περίπτωση δεν συγκρίνεται μ’ αυτό που γινόταν σε παλαιότερες εποχές. ‘Άλλωστε 750 κλίνες είναι όλες κι όλες!
Αυτό που πρέπει να προσθέσουμε είναι ότι οι φόβοι για το καρναβάλι της Θεσσαλονίκης δεν επαληθεύτηκαν γιατί η προσπάθειά αποδείχτηκε φιάσκο.
Ας μην βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας αλλά να προσπαθήσουμε εμείς να είμαστε συνεχώς καλύτεροι. Κι όπως μας είπε ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Μιχάλης Τσέπελης «Πήγαμε καλά αλλά μπορούμε και καλύτερα».!
Μ.Ξ.
