Η Ιταλία τιμά και φέτος την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας με σειρά πολιτιστικών πρωτοβουλιών με το Τορίνο να είναι η μόνη Ευρωπαϊκή πόλη που ντύθηκε την Παρασκευή 9/2, στα γαλανόλευκα, αφού η Mole Antonelliana θα φωταγωγηθεί με τα χρώματα της ελληνικής σημαίας, αποτυπώνοντας έτσι τη σημαντική συνεργασία ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελλάδα στον τομέα του πολιτισμού και της εκπαίδευσης.
Από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις ήταν εκείνη που φιλοξένησε από την Τετάρτη το πανεπιστήμιο της Ρώμης «Roma Tre»: μαθητές λυκείου, καθηγητές, νεοελληνιστές και Έλληνες μόνιμοι κάτοικοι της Ιταλίας επέλεξαν και ανέλυσαν την σημασία μιας λέξης της γλώσσας μας, από την «αγάπη», μέχρι την «θεραπεία» και την «ποίηση».
Στο Τορίνο οργανώθηκαν τριήμερες εκδηλώσεις, οι οποίες ονομάστηκαν «dalla α all’ ω», (από το α μέχρι το ω). Η πρωτοβουλία είναι το ελληνικού άμισθου προξενείου του Τορίνο και του ιταλοελληνικού μορφωτικού συνδέσμου «Microkosmos».
Το σημαντικότερο αρχιτεκτονικό σύμβολο της πόλης, η Μόλε Αντονελιάνα, φωταγωγήθηκε με τα χρώματα της ελληνικής σημαίας. Παράλληλα, οργανώθηκε ανάγνωση ποιημάτων με έμπνευση από την ανθρώπινη και, μοναδική, καλλιτεχνική μορφή της Μαρίας Κάλλας.
Στην πλατεία Καστέλλο, ο σύνδεσμος Πεδεμόντιο- Ελλάδα αφιερωμένος στον Ιταλό φιλέλληνα Σαντόρε Ντι Σανταρόζα παρουσίασε παραδοσιακούς χορούς από διάφορες περιοχές της χώρας μας, ενώ στην ελληνορθόδοξη εκκλησία του Τορίνο οργανώθηκε συναυλία με βυζαντινή μουσική από το μουσικό σχήμα «Ιrini Pasi».
Η πρέσβης της χώρας μας στην Ιταλία, Ελένη Σουρανή, σε μήνυμά της για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε στον διεθνή χαρακτήρα της και στην συνέχεια της, από τον Όμηρο μέχρι σήμερα. Η κυρία Σουρανή υπενθύμισε ότι «οι πανανθρώπινες αξίες που αποτύπωσε η ελληνική γλώσσα, διαμόρφωσαν ολόκληρο τον δυτικό πολιτισμό και έγιναν παγκόσμιο κτήμα».
Η πρέσβης μας στην Ιταλία, τέλος, υπογράμμισε: «η γλώσσα μας κατέχει το πολύτιμο και σπάνιο προνόμιο να ανήκει στις μόλις 5 γλώσσες, από τις 6.500 επίσημες οι οποίες ομιλούνται σήμερα, που άντεξαν σχεδόν 3.000 χρόνια στην ιστορία του ομιλούντος, ανθρώπινου γένους και που μπορεί, κανείς, να την παρακολουθεί -γραπτά- συνεχώς και αδιάλειπτα».
