Τα μέλη της Οικολογικής Εταιρείας ενημερώθηκαν για το θέμα αυτό από ένα κείμενο που έστειλαν οι Βούλγαροι
Ανησυχία επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στα μέλη της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου μετά από ενημέρωση που είχαν από την Βουλγαρία για το ενδεχόμενο να αδειοδοτηθεί χρυσωρυχείο στο χωριό Ροζίνο της Βουλγαρίας, σε απόσταση 10χλμ. περίπου από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα στον Έβρο.
Τα μέλη της Οικολογικής σε συνάντηση που είχαν πρόσφατα στο Διδυμότειχο με τον Δήμαρχο κ. Χατζηγιάννογλου και τα μέλη της Οικολογικής Εταιρείας στο Διδυμότειχο και το Σουφλί, ενημέρωσαν για το θέμα, ενώ αποφάσισαν να προγραμματίσουν ανοιχτή εκδήλωση προκειμένου να ενημερωθεί η τοπική κοινωνία «για τους κινδύνους που ελλοχεύει μια τέτοια εγκατάσταση», όπως υποστηρίζουν.
Ο κ. Χατζηγιάνογλου, εάν και δεν γνώριζε το θέμα, μετά από ενημέρωση που είχε από τα μέλη της Οικολογικής Εταιρείας χαρακτήρισε πολύ σοβαρό το θέμα, έδειξε ενδιαφέρον και φάνηκε θετικός στο να βοηθήσει.
«Μια πολυεθνική εταιρεία αποφάσισε να κάνει ένα ορυχείο για χρυσορυχεία στο Βουλγαρικό χωρίο Ροζίνο, το οποίο βρίσκεται 10 χλμ. από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα στον Έβρο. Εκεί κοντά είναι και ο Ερυθροπόταμος της Βουλγαρίας που είναι μίξη του Διαβολορέματος που έχουμε εμείς στην Ελλάδα και του Ασπροπόταμου που έχει η Βουλγαρία. Αυτός ο Ερυθροπόταμος μπαίνει στην Ελλάδα από το ύψος της Πολιάς του Διδυμοτείχου. Είναι σίγουρο ότι τα ποτάμια μεταφέρουν πάντα τα υλικά αυτά που είναι απώλεια της λειτουργίας των χρυσωρυχείων,» ανέφερε μιλώντας στην ΕΡΤ Ορεστιάδας το μέλος της Οικολογικής Εταιρείας Έβρου Γιώργος Δεμερίδης και τόνισε πως «το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό, μας ανησυχεί για αυτό και αποφασίσαμε να αντιδράσουμε σε αυτήν την ενέργεια, να κινητοποιήσουμε την κοινωνία και τους φορείς του Σουφλίου, του Διδυμοτείχου και της Ορεστιάδας».
Τα μέλη της Οικολογικής Εταιρείας ενημερώθηκαν για το θέμα αυτό από ένα κείμενο που έστειλαν οι Βούλγαροι και, όπως υποστηρίζει ο κ. Δεμερίδης «παλαιότερα τα μέλη μας είχαν συμπαρασταθεί στους Βούλγαρους όταν υπήρχαν σοβαρές αντιδράσεις από πολίτες για την πιθανή εγκατάσταση χρυσωρυχείου στο Κρούμοφγκραντ, το οποίο τελικά έγινε γιατί δεν έκανε πίσω το κράτος, αλλά δεν ξέρουμε για πόσα χρόνια λειτούργησε και τι κακό έγινε.»
