Δεν είναι μόδα
Κάποιοι συμπολίτες θεωρούν ότι η υπόθεση της κλιματικής αλλαγής και όσα γράφονται και συζητούνται γι’ αυτήν , πως είναι μόδα που θα περάσει.
Δυστυχώς, για όλους μας, όχι μόδα δεν είναι, αλλά απεναντίας πρόκειται για μία υπαρκτή απειλή σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μάλιστα τα διαπιστευτήριά της τα έχει στείλει ήδη και συνεχίζει να το κάνει όσο τα κράτη και οι κυβερνήσεις εθελοτυφλούν στους κινδύνους.
Δεν θα παραθέσω συμβάντα και τραγικά γεγονότα ούτε ανθρώπινα θύματα καταστροφές και άλλες παρεμβάσεις στη ζωή μας.
Απλά, θυμίζω πως η ευθύνη για την προστασία του κλίματος είναι και προσωπική, όχι μόνον κυβερνητική ή των επιχειρήσεων.
Γ.Δ.
Απαιτείται ενημέρωση
Χωρίς να μπούμε στα χωράφια των ειδικών επιστημόνων που βεβαίως είναι και δύσκολο, οφείλουμε όμως να δούμε το όλο θέμα της κλιματικής αλλαγής και σαν μικροκοινωνίες.
Για να υπάρχει η συμμετοχή αυτή της κοινωνίας, ένας δρόμος προσέγγισης υπάρχει, αυτός της ενημέρωσης.
Δηλαδή, οι κοινωνίες, οι κάτοικοι και οι φορείς να λειτουργήσουν αμφίδρομα ως προς την ενημέρωσή τους. Και ενημερωμένοι πολίτες-δημότες μπορούν να συμμετέχουν, να λειτουργούν και να ασκούν πίεση προς δήμο και κυβέρνηση προς την κατεύθυνση λήψης μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος. Έτσι, τα κλιματικά ζητήματα φτάνουν στη βάση με κατανοητό τρόπο και από εκεί ξεκινάει η διαδρομή της γνώσης και της διεκδίκησης.
Γ.Δ.
Χαρά στο κουράγιο τους
Θα το συναντήσατε κι εσείς. Προγραμματίζεται μια διαμαρτυρία από κάποιον φορέα για λόγο που θεωρεί ο φορέας σημαντικό. Και την ημέρα της διαμαρτυρίας, συνήθως στην κεντρική πλατεία, συγκεντρώνονται όπως λέει ο λαός μας «τρεις κι ο κούκος».
Δηλαδή, η κινητοποίηση και διαμαρτυρία δεν αγγίζει τους υπόλοιπους πολίτες; Όχι βέβαια.
Σημαντικό είναι για την επιτυχία της συγκέντρωσης και της πορείας που ακολουθεί σε κεντρικούς δρόμους, ποιος είναι ο διοργανωτής.
Παράλληλα, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Είναι αυτή της με κάθε ευκαιρία κινητοποίησης. Αυτή η συχνότητα διαμαρτυριών, πορειών, εκφυλίζει τελικά την κινητοποίηση που γίνεται για «ψύλλου πήδημα», πολλές δε φορές για αιτήματα παράλογα ή που δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή μας. Πρόκειται όπως καταλάβατε για την λεγόμενη «επαναστατική γυμναστική».
Γ.Δ.
Ψηφίσματα
Στην ίδια κατηγορία κατατάσσονται και τα διάφορα Ψηφίσματα. Αυτά που επιδιώκουν κάποιες παρατάξεις στο δημοτικό συμβούλιο να εκδίδονται σαν έκφραση συνήθως συμπαράσταση στους… Σαντινίστας ή διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση για κάποιο αίτημα.
Υπάρχει μια εντύπωση σε κάποιους εκπροσώπους κομμάτων πως τα θέματα λύνονται με την έκδοση Ψηφισμάτων. Δηλαδή ένα ψήφισμα στα δεκάδες που εκδίδονται σε όλη τη χώρα από διάφορους φορείς. Τα οποία, συνήθως όλα, οδηγούνται στον γνωστό κάλαθο των αχρήστων.
Κι έτσι, γίνεται ένα παιγνίδι εντυπώσεων για το ποια παράταξη είναι πιο ευαίσθητη, τρομάρα τους. Αλήθεια, είναι υπέρ του πολέμου κάποια παράταξη; Κάποιο κόμμα; Προφανώς όχι.
Άρα, τι νόημα έχουν τα Ψηφίσματα; Τι θέλουν ν’ αποδείξουν;
Είναι αυτό μέρος των αρμοδιοτήτων ενός δημοτικού συμβουλίου;
Πάντως με την απουσία του Κώστα Βογιατζή, του Νίκου Ανταμπούφη και του Γιώργου Χατζηθεοδώρου είναι σίγουρο ότι θα μειωθούν τα ψηφίσματα του δικού μας δημοτικού συμβουλίου…
Γ.Δ.
«Δράμα» στο σούπερ μάρκετ…
Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ ζούσε το δράμα των διαγραφών ο Πρωθυπουργός έκανε βόλτα σε σούπερ μάρκετ εκεί όπου ο καταναλωτής ζει το δικό του δράμα! Το δράμα της ακρίβειας με την φέτα να είναι απλησίαστη στα 17 ευρώ το κιλό, το λάδι στα 15 ευρώ. Όλα πιο ακριβά από το κρέας! Τι φταίει και δεν σταματάει αυτό το ράλι των τιμών; Είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, τώρα ο πόλεμος στην Γάζα, ή είναι όλα αυτά πρόσχημα για τους κερδοσκόπους; Γιατί η φέτα στην Βρετανία είναι φτηνότερη από την χώρα μας; Γιατί ενώ έχει μειωθεί το ρεύμα δεν πέφτουν οι τιμές;
Ερωτήματα που θέλουν απάντηση.
Μ.Ξ.
«Ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο»
Την κατάσταση στο ΣΥΡΙΖΑ περιγράφει επακριβώς το τραγούδι «Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο – είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια, ο βοριάς θα στα κάνει συντρίμμια, κομμάτια».
Άρχισε ωραία ο ΣΥΡΙΖΑ, γεμάτος μεγάλες ιδέες και αυταπάτες, γεμίζοντας ψευδαισθήσεις τους σοκαρισμένους από τη χρεοκοπία Έλληνες, ενωμένος, παρά τις αντιθέσεις και τις πολλές συνιστώσες του, που ομονοούσαν καθ’ οδόν προς την εξουσία.
Έχτισε στην άμμο παλάτια, για σκίσιμο των μνημονίων, για απαλλαγή από το χρέος, για δικαιοσύνη παντού, για το τέλος της διαπλοκής κι ότι θα έδινε πίσω την αξιοπρέπεια στους πολίτες. «Ή εμείς ή αυτοί» και «go back μαντάμ Μέρκελ» διακήρυττε έμπλεος υπερηφάνειας ο αρχηγός. Όμως σαν φύσηξε ο βοριάς από τις Βρυξέλες όλα αυτά γίναν συντρίμμια-κομμάτια. Και μνημόνια υπέγραψαν και την εθνική περιουσία υποθήκευσαν για 100 χρόνια και φορολόγησαν ανηλεώς τη μεσαία τάξη και αφαίμαξαν συνταξιούχους και μισθωτούς μέχρι τελευταίας ρανίδας. Και μετά άρχισε η γκρίνια που αυξάνονταν όσο η προοπτική εξουσίας ξεμάκραινε. Κι όταν αυτή η προοπτική χάθηκε απ’ τον ορίζοντα, άρχισαν οι αλληλοκατηγορίες, οι καταγγελίες για υπονόμευση και πόλεμο εκ των έσω, η εχθροπάθεια, οι διαγραφές και οι αποχωρήσεις. Κι αυτό που άρχισε ωραία τελειώνει σήμερα με πόνο κι ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε χωρίς Ομπρέλα και χωρίς τα πρώην κορυφαία στελέχη του.
Κι όμως οι οπαδοί του συνεχίζουν να χτίζουν παλάτια στην άμμο, έχοντας την πεποίθησή τους ότι ο Κασσελάκης είναι αυτός που θα τους οδηγήσει και πάλι στην εξουσία…
Κ.Λ.
Μια χώρα χωρίς αντιπολίτευση
Ο εμφύλιος στο ΣΥΡΙΖΑ που κάθε άλλο παρά στο τέλος έχει φτάσει, η επώδυνη εσωστρέφεια και οι αλληλοκατηγορίες, σε πρωτοφανώς σκληρούς τόνους έχουν οδηγήσει τελικά στην απουσία αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε φοβάται πλέον για κάποια ατυχή δήλωση του Οικονόμου ή εμπρηστικό σχόλιο του Άδωνι Γεωργιάδη γιατί τόσο επικοινωνιακά όσο και ουσιαστικά αντιπολίτευση δεν υπάρχει.
Η ΝΔ ισχυροποιεί τη θέση της και αναδεικνύεται σε κόμμα εμπιστοσύνης όχι γιατί προσπαθεί σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να σταθεί στο βάρος της θέσης της…
Και δε θα έχουμε δει όλα ακόμη.
Ε.Δ.
Μένουν μέχρι να φύγουν
Παραμένει στο ΣΥΡΙΖΑ η Έφη Αχτσιόγλου και μαζί της άλλοι έξι βουλευτές ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι μένουν αφενός με μισή καρδιά και αφετέρου με το ένα πόδι.
Οι εξελίξεις θα δείξουν αν ο Στέφανος Κασσελάκης θα συσπειρώσει τους εναπομείνατες (45) ή θα υπάρξουν άλλες διαρροές και αν το νούμερο δείξει 10 (άρα δυνατότητα σύστασης Κ.Ο.) τότε θα το ακούσει ηχηρό το bye bye!
Ε.Δ.
Ο Κασσελάκης, ο Τσακαλώτος και το … dharma
Απίστευτα και καταιγιστικά ήταν όλα αυτά που έγιναν το Σαββατοκύριακο στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρος Στέφανος Κασσελάκης διέγραψε από την ΚΟ Τσακαλώτο πριν προλάβει να καταθέσει την ανεξαρτητοποίησή του. Λίγο μετά τη διαγραφή του από τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή που θα έστελνε στον πρόεδρο της Βουλής, Κώστα Τασούλα και θα γνωστοποιούσε την ανεξαρτητοποίησή του. Η επιστολή έχει ενδιαφέρον καθώς χρησιμοποιεί τη φράση από την Bhagavad-Gita, που αποτελεί μέρος του μεγάλου ινδικού έπους Μαχαμπαράτα: «Είναι καλύτερο να υπηρετεί κάνεις το δικό του καθήκον (dharma), έστω κι ατελώς, παρά το καθήκον κάποιου άλλου, έστω και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο». Μαζί με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο αποχώρησε όλη η «ομπρέλα» ενώ την ίδια στιγμή η Έφη Αχτσιόγλου αποχώρησε από την συνεδρίαση του Σαββάτου γιατί διαφώνησε επί της διαδικασίας και δεν συμμετείχε στην συνεδρίαση της Κυριακής αλλά δεν αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι διαφωνίες της ομάδας Αχτσιόγλου είναι δομικές με τον Στέφανο Κασσελάκη και μάλλον βρίσκεται …στην πόρτα αναβάλλοντας προς το παρόν την αποχώρησή της για το Συνέδριο. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται εξ’ ων συνετέθη και ο Αλέξης Τσίπρας πουθενά…Κάτι κρύβει αυτή η αποχή. Είναι πολιτική θέση.
Μ.Ξ.
Δημοτικά τέλη ασανσέρ
Δεν υπάρχει δημοτικό συμβούλιο που στη διάρκεια της θητείας του να μην μειώνει κάποια τέλη του δήμου και να μην αυξάνει κάποια άλλα.
Συνήθως η μείωση γίνεται την προεκλογική χρονιά και η αύξηση στην αρχή της νέας δημαρχιακής περιόδου. Πρόκειται για δημοτικά τερτίπια που πλέον τα έχουμε συνηθίσει.
Εκείνο που με την ευκαιρία πρέπει να σημειώσω είναι πως για κάποια τέλη, ενίοτε η αύξηση είναι υποχρεωτική διότι πρέπει να έσοδα να ισοσκελίζονται με τα έξοδα. Δηλαδή είναι ανταποδοτικά ως προς τα έξοδα.
Εκείνο το τέλος πάντως που είναι χαμηλό είναι αυτό για τους πωλητές της λαϊκής αγοράς. Ούτε ένα ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.
Γ.Δ.
