Το έργο του Μπουλγκάκοφ συνδέεται στενά με την ανανέωση του σοβιετικού θεάτρου, ιδιαίτερα μετά το 1955, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε τεράστια
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ με τίτλο «Ο Μαίτρ και η Μαργαρίτα» από τις εκδόσεις Γράμματα και σε μετάφραση της Νότας Κυριακοπούλου.
Όταν ο διάβολος αποφασίζει να εμφανιστεί στη Μόσχα, με σάρκα και οστά, διαλέγει για την ακολουθία του δύο δαίμονες, μια γυμνή κοπέλα, και μια μεγάλη μαύρη γάτα που μιλάει, περπατάει στα πισινά της πόδια, καπνίζει μόνο πούρα, και καθαρίζει τους λογαριασμούς της μ ένα αυτόματο. Σκοπός του είναι να αναστατώσει τα πάντα με τις αναρχικές φάρσες που σκαρώνει, ξυπνώντας μέσα στους ανθρώπους τον χειρότερο εαυτό τους. Στο πέρασμά του, τα φρενοκομεία γεμίζουν, οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης παραλύουν, οι άνθρωποι εξευτελίζονται. Μέσα σ αυτόν τον χαλασμό, μόνο δύο πλάσματα μένουν όρθια: ο Μαιτρ, που είναι ολόψυχα αφοσιωμένος στην αναζήτηση της αλήθειας, και η αγαπημένη του Μαργαρίτα.
Ο συγγραφέας δούλευε το μυθιστόρημα δώδεκα χρόνια εν μέσω απόλυτης κυριαρχίας της σταλινικής γραφειοκρατίας, έχοντας επίγνωση ότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να δει εν ζωή την έκδοση του βιβλίου του. Υμνώντας την ελευθερία των καλλιτεχνών εναντίον κάθε μορφής λογοκρισίας, αυτό το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1970, καθιστώντας τον Μπουλγκάκοφ ισάξιο των μεγάλων κλασικών: Ντοστογέφσκι, Γκόγκολ, Τολστόι και Τσέχοφ.
Σήμερα, ογδόντα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα, το μυθιστόρημα «Ο Μαίτρ και η Μαργαρίτα» φαντάζει πάντα επίκαιρο – όσο επίκαιρα μπορούν και παραμένουν πάντα το γέλιο, ο έρωτας και ο αντίκτυπος της εξουσίας στη ζωή των ανθρώπων.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Μιχαήλ Αφανάσιεβιτς Μπουλγκάκοφ ήταν Ρώσος συγγραφέας και ένας από τους πιο σημαντικούς σατιρικούς της ρωσικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στο Κίεβο της σημερινής Ουκρανίας στις 15 Μαΐου του 1891. Πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1940 στη Μόσχα και τάφηκε στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι.
Το έργο του διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό του χιούμορ. Σπούδασε ιατρική, αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Ήδη από τα πρώτα του έργα, τις συλλογές διηγημάτων “Διαβολιάδα” και “Τα μοιραία αυγά” (1925), εξέφρασε την αντίθεσή του στη σοβιετική πραγματικότητα. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω: “Η λευκή φρουρά” (1925), “Η καρδιά του σκύλου” (1925), “Το διαμέρισμα της Ζόικας” (1926), “Ο καλπασμός” (1928) “Το πορφυρό νησί” (1928) “Ο Μολιέρος” (1936), “Οι τελευταίες ημέρες” (θεατρική διασκευή 1940), “Μαύρο χιόνι” (ανολοκλήρωτο) και “Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα”, το οποίο ο συγγραφέας ξεκίνησε να γράφει το 1928 και το επεξεργαζόταν ως το θάνατό του. Το έργο του Μπουλγκάκοφ συνδέεται στενά με την ανανέωση του σοβιετικού θεάτρου, ιδιαίτερα μετά το 1955, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε τεράστια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
