Ο νομικός Μ. Σαραλέκος μιλά στο «Ε» για τον θεσμό της Λέσχης, περιγράφοντας το λαμπρό παρελθόν με κατάληξη στην εικόνα μαρασμού του σήμερα
«Το δυσάρεστο είναι ότι η Λέσχη δεν κατάφερε να αξιοποιήσει την ευκαιρία για να ‘’αλλάξει σελίδα’’», τονίζει ο Μ. Σαραλέκος
Η Εμπορική Λέσχη Ξάνθης βρίσκεται στην Οδό Βασιλέως Κωνσταντίνου 66 έχοντας απωλέσει, ωστόσο την παλιά αίγλη της καθώς έχει κλείσει και το θέαμα είναι πραγματικά θλιβερό. Ο νομικός Μιχάλης Σαραλέκος διετέλεσε πρόεδρος της Εμπορικής Λέσχης Ξάνθης μετά τις εκλογές του 2010 και σήμερα μιλά στο «Ε» για το «στολίδι» της πόλης αναφερόμενος στην παλιά «ακτινοβολία» όχι τόσο του κτιρίου, αλλά του ίδιου του θεσμού της Λέσχης.
Επιπροσθέτως, κάνει μνεία στη δική του δράση, στην τροχοπέδη που συνάντησε σε αυτή του την πορεία στην Λέσχη και παρακινεί τους νέους να αναλάβουν δράση, «ώστε να μην χαθεί αυτό το στολίδι της πόλης», όπως επισημαίνει.
Το 1904 η αρχή της μακρινής ημερομηνίας ίδρυσης της Λέσχης
«Το πλέον αξιοσημείωτο για την Εμπορική Λέσχη Ξάνθης είναι ότι έχει πολύ μακρινή ημερομηνία ίδρυσης. Δηλαδή, ως σωματείο ιδρύθηκε το 1903 με 1904. Ωστόσο, στην πινακίδα της αναγράφεται η ημερομηνία 1910, διότι τότε είχε εντοπιστεί ένα σχετικό αρχείο, μολαταύτα αναγνωρίζουμε ότι είναι ακόμη παλαιότερη. Στην αρχή η έδρα της ήταν σε άλλο κτίριο, έπειτα περίπου το 1950 οι έμποροι της Ξάνθης πήραν δάνειο και κτίστηκε τελικά το σημερινό κτίριο. Δεν χωρά αμφιβολία πως μεγάλη ήταν η συνεισφορά της Εθνικής Τράπεζας και συγκεκριμένα το ακίνητο όπου κτίστηκε ήταν της Εθνικής Τράπεζας κι εν συνεχεία ανήκε στο σωματείο», σημειώνει ο κ. Σαραλέκος.
«Εγώ γεννήθηκα στην Λέσχη, γιατί οι γονείς μου ήταν μέλη της Εμπορικής Λέσχης ή την υπηρέτησαν από το Προεδρείο της. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου από παιδί να βρίσκομαι σε μία κατάμεστη από εμπόρους λέσχη και να μεγαλώνω εκεί», συμπληρώνει ανακαλώντας μνήμες του παρελθόντος.
Η απόπειρα αναζωογόνησης και οι αντιδράσεις στο «άνοιγμα προς τα έξω»
«Περίπου το 2010 εγώ μαζί με μία παρέα νέων ανθρώπων σκεφτήκαμε να αναζωογονήσουμε την Λέσχη, να της δώσουμε νέα πνοή, καθώς θεωρούσαμε ότι έχει μέλλον. Πρόκειται για ένα ωραιότατο κτίριο το οποίο σεβαστήκαμε όπως βέβαια και την ιστορία αυτού του Σωματείου. Άξιζε, λοιπόν, να σωθεί, το πιστέψαμε. Ήμουν Πρόεδρος αυτή την περίοδο, ωστόσο εγώ όπως κι άλλοι νέοι βρεθήκαμε αντιμέτωποι με αντιδράσεις όσον αφορά τις προσπάθειες ανανέωσης του έμψυχου δυναμικού με νέα μέλη. Ομάδα ηλικιωμένων ‘’πολέμησαν’’ αυτό το ‘’άνοιγμα’’ στους νέους, μιας και θεωρούσαν ότι πρέπει να μείνει ως έχει. Κάποια στιγμή παραιτηθήκαμε, με άμεσο απότοκο η Λέσχη να κλείσει και μάλιστα να μαραζώσει, κάτι που μας στενοχωρεί ιδιαίτερα. Το δυσάρεστο είναι ότι η Λέσχη δεν κατάφερε να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να ‘’αλλάξει σελίδα’’. Το θέαμα είναι αποκαρδιωτικό», τονίζει εν συνεχεία.
Σκέψεις για μία εκ νέου προσπάθεια αποκατάστασης της παλαιότερης αίγλης
«Θα ήταν ευχής έργον να μπορέσει σήμερα ή στο άμεσο μέλλον να ‘’πάρει νέα πνοή’’. Άλλωστε και στην Ευρώπη δίνουν μεγάλη σημασία στους παλιούς θεσμούς, προσπαθούν να τους κρατήσουν ‘’ζωντανούς’’. Καταληκτικά, οφείλουμε να τονίσουμε πως αποτελεί ‘’θησαυρό’’ για την Ξάνθη, όχι τόσο το κτίριο, αλλά ο ίδιος ο θεσμός της Εμπορικής Λέσχης με την ιστορία του ο οποίος θα ήταν καλό να μείνει και να συνεχίσει. Πρέπει να ενδιαφερθούν νέοι άνθρωποι και να γίνει εκ νέου νέα προσπάθεια».
Χρύσα Κιατίπη
chkiatipi@empros.gr
