Στο «Ε» μιλά ο ψυχίατρος Μπουρχάν Μπαράν για τον ρόλο της ψυχικής υγείας στην καθημερινότητά μας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας
«Όλοι πρέπει να συνεργαστούμε με σκοπό να μειώσουμε τον αριθμό των ψυχικά πασχόντων», καταλήγει ο ίδιος
Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας η χθεσινή, 10η Οκτωβρίου και είναι ευκαιρία να προβούμε σε κινητοποίηση των προσπαθειών μας για την στήριξή της. Αναντίρρητα, η ψυχική μας υγεία επηρεάζεται από κοινωνικούς, ψυχολογικούς και βιολογικούς παράγοντες κι ενδεχομένως από αλλαγές στην καθημερινότητά. Ειδικότερα, το άγχος με όλες τις εκφάνσεις του ουκ ολίγες φορές ενδέχεται να σταθεί η αφορμή για την εκδήλωση μίας μείζονος ψυχικής διαταραχής με σοβαρό αντίκτυπο τόσο στο ίδιο το άτομο, αλλά και στον περίγυρό του.
Σε πρώτο στάδιο, λοιπόν καλούμαστε να ορίσουμε την ψυχική υγεία. Άλλωστε, δεν χωρά αμφιβολία πως δεν αφορά μονάχα την απουσία της ψυχικής διαταραχής, αλλά πρόκειται στην ουσία για μία κατάσταση της υγείας κατά την οποία δύναται το άτομο να συνειδητοποιήσει δυνατότητες και να υπερκεράσει δυσκολίες. Ακολούθως, αποτελεί πρόκληση και πρόσκληση για όλους μας να πραγματώσουμε αυτή την κατάσταση στην καθημερινότητά μας, στις σχέσεις μας, στην επικοινωνία.
Προς επίρρωση, ο κ. Μπουρχάν Μπαράν ως ψυχίατρος μιλά στο «Ε» και τονίζει:
«Η ψυχική υγεία παίζει σημαντικό ρόλο, κάτι βέβαια που το διαπιστώνουμε και στην καθημερινότητά μας και δη εμείς ως ενεργοί ψυχίατροι. Ειδικά, μετά τον κορωνοϊό έχουν αυξηθεί τα περιστατικά διατάραξής της. Βασική αιτία αυτής της κατάστασης είναι κυρίως η οικονομική κατάσταση, οι υποχρεώσεις. Επίσης, μερίδιο ευθύνης έχουν και τα ΜΜΕ, όπως επίσης και ο καπιταλισμός. Αναμφίβολα, οι φυσικές καταστροφές στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν μας έχουν αφήσει ανεπηρέαστους, αν συνυπολογίσουμε τις πυρκαγιές, τις πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία. Ως λογική απόρροια, γεννιέται μία γενιά που θα ζήσει με το άγχος και με τον φόβο. Γίνονται προσπάθειες , αλλά οι δομές μας δυστυχώς υστερούν, μιας και το προσωπικό δεν επαρκεί επίσης. Άρα, πρέπει να ενδυναμώσουμε τις δομές αυτές, να διευκολύνουμε την πρόσβαση στους ψυχολόγους και στους κοινωνικούς λειτουργούς και τελικά να αποφύγουμε τις οικονομικά δύσκολες περιπτώσεις. Πρέπει στο Γενικό Νοσοκομείο, στα κέντρα ψυχικής υγείας να έχουμε ψυχιάτρους σε ικανοποιητικό αριθμό. Όλοι πρέπει να συνεργαστούμε με σκοπό να μειώσουμε τον αριθμό των ψυχικά πασχόντων, παίζουν ρόλο και η οικογένεια , το σχολείο και το περιβάλλον μας».
Χρύσα Κιατίπη
chkiatipi@empros.gr
