Γράφει ο Θανάσης Μουσόπουλος
Φιλόλογος,συγγραφέας,ποιητής
Πολλές φορές είχα τη χαρά να μιλήσω και να παρουσιάσω το έργο της Βάσως Τριανταφυλλίδου Κηπουρού, πεζό και ποιητικό. Έργο πολύπλευρο και πολυβραβευμένο.
Το πρόσφατο έργο της «Ένα Οδοιπορικό στο Χρόνο – Παραδοσιακά Θρακιώτικα Τραγούδια» τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Χρονικού – Μαρτυρίας κατά τον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών του έτους 2022.
Προτού αναφερθούμε στο σημαντικό αυτό έργο της Βάσως, θα προτάξουμε ένα σύντομο εργοβιογραφικό σημείωμα.
Η Βάσω Τριανταφυλλίδου Κηπουρού γεννήθηκε το 1948 στο Πραγγί Διδυμοτείχου. Έζησε εκεί μόνο 10 χρόνια. Το 1958, η οικογένειά της εγκαθίσταται στην Ξάνθη, στον Π. Ζυγό. Σπούδασε στη Χαροκόπειο Ανωτάτη Σχολή Οικ. Οικονομίας (σημερινό Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο) και επέστρεψε στην Ξάνθη όπου εργάστηκε αρχικά ως νηπιαγωγός και αργότερα, ως καθηγήτρια σε γυμνάσια της Δράμας, της Ξάνθης και της Αθήνας. Μετά τη συνταξιοδότησή της, ασχολείται συστηματικά με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα, με την ποίηση.
Έχει κυκλοφορήσει τα εξής έργα:
1) «Ταξίδι ζωής» (Ποίηση), 2006.
2) «Η αγάπη μακροθυμεί» (Ποίηση), 2009.
3) «Κλωνί μου αγαπημένο» (Ποίηση), 2010.
4) «Η Αγγελική χάθηκε» (Μυθιστόρημα), 2011.
5) «Το Πιο Πικρό Αντίο» (Ποίηση), 2012.
6) «Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο», (σε ελεύθερη ποιητική απόδοση ), 2013.
7) «Η Λίτσα η Πασχαλίτσα» (Παραμύθι), 2015
8) «Το Ξερίζωμα» (Νουβέλα), 2016.
9) «Τα χρόνια που ζήσαμε κάποτε», αφηγήματα, 2016
10) «Στα αντικρινά παράλια», μυθιστόρημα, 2017
11) «Τη ζωή μας τη ζήσαμε», αφηγήματα 2018
Το παρουσιαζόμενο έργο, σελ. 67, περιλαμβάνει 2 ποιήματα της Βάσως και τους στίχους 55 Θρακιώτικων Τραγουδιών.
Το βιβλίο ξεκινά με Εισαγωγικό σημείωμα της συγγραφέως. Γράφει: «Μετά από πολλή σκέψη και παρότρυνση της αδελφής μου Χρυσής που τυχαίνει να είναι πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ν. Κεσσάνης του Νομού Ξάνθης “Η Γυναικοκρατία”, αποφάσισα να κάνω ένα οδοιπορικό στο χρόνο και να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια. Να φέρω στο νου μου μνήμες που πληγώνουν που σταυρώνουν αλλά και που ανασταίνουν … αφού με το πέρασμα του καιρού, γίνονται παρελθόν και ιστορία και κρύβονται στο υποσυνείδητο του νου και στα απόκρυφα σημεία της καρδιάς […]
Ελάτε λοιπόν να ταξιδέψουμε στο χρόνο! Νομίζω πως αξίζει τον κόπο».
Ακολουθεί εμπεριστατωμένο Προλόγισμα της συγγραφέως Δέσποινας Χ. Κηπουρού (σελ. 13 – 18). Προσεγγίζει τα είδη των 55 δημοτικών τραγουδιών του βιβλίου, για τα οποία σημειώνει: «Ξυπνά μνήμες της παράδοσης του τόπου μας, προσφέροντας απλόχερα στους νέους αλλά και στους παλαιότερους την ευκαιρία να το διαβάσουν και να σιγοτραγουδήσουν τους στίχους των ποιημάτων του».
Ποικίλο είναι το περιεχόμενο και το ύφος των Θρακιώτικων τραγουδιών που περιέχονται στο βιβλίο.
Τρία αποσπάσματα θα παραθέσουμε:
ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΗΣ
[…] Και πώς μου λες να παντρευτώ, / πόχω αγάπη στο στρατό / που λείπει δέκα χρόνια, / μαύρα μου χελιδόνια.ΧΡΗΣΤΟΣ
Χρήστος πάει στην πεθυράτ,/πεθυράτ τον φίληψει / τον φίληψει τον κέρασει / και τον ξεπροβόδησει.
Στέκα στέκα Χρήστο μου / έχω δυο λόγια να σου πω / Γω Χρήστουμ θα παντρευτώ / και θα πάρω τον Πασιά.
ΜΕ ΓΕΛΑΣΑΝΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
Με γελάσανε τα πουλιά της Άνοιξης τ’ αηδόνια
Μούπαν ποτέ δε θ’ αρρωστήσεις ποτέ δε θα πεθάνεις […]
Απ’ τα μαλλιά την άρπαξε κι εκείνη κλαίει και σκούζει
Το Χάρο κυνηγήσανε και γλύτωσαν την κόρη.
*
Είναι πολύ σημαντικό αναμφίβολα όλο το πεζογραφικό και ποιητικό έργο της αγαπητής Βάσως Τριανταφυλλίδου Κηπουρού. Πιστεύω όμως ότι η κατάθεσή της με το έργο που παρουσιάσαμε καταξιώνει τη συμβολή της στη διατήρηση και προβολή της Θρακικής Λαϊκής Ψυχής και Τέχνης.
