Αναδιφώντας τα παλιά, όπως κάνουν όλοι οι ηλικιωμένοι, ξαναθυμήθηκα ένα πολύ σεβαστό μου πρόσωπο. Τον καθηγητή Αλέξανδρο Κομνηνό.
Πολλές φορές τον θυμούμαι, γιατί νομίζω ότι η πόλη της Ξάνθης δεν του απέδωσε την πρέπουσα αναγνώριση.
Ίσως αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι ο καθηγητής Αλέξανδρος Κομνηνός έζησε κατά τη διάρκεια της πλέον ανώμαλης πολιτικώς περιόδου της χώρας μας.
Ο Αλέξανδρος Κομνηνός υπήρξε καθηγητής μου των μαθηματικών στο Γυμνάσιο Ξάνθης.
Αξιοπρεπής, έντιμος, αφιλοκερδής, άριστος δάσκαλος, προικισμένος με το προσόν μιας απαράμιλλης μεταδοτικότητας.
Είχε γίνει το ίνδαλμα των μαθητών του.
Ήταν Ξανθιώτης προσφυγικής καταγωγής αν δεν κάνω λάθος. Είχα την τύχη να τον έχω καθηγητή. Ίσως η περίοδος που υπήρξα μαθητής του να ήταν σύντομη, όμως η προσφορά του στη διαμόρφωση της μαθηματικής μου σκέψης ήταν μεγάλη.
Λόγω μετοίκησής μου δεν τον ξανασυνάντησα, όμως κάθε φορά που επισκέπτομαι τους τάφους των γονέων μου στην Ξάνθη, επισκέπτομαι και τον δικό του.
Το σύντομο αυτό κείμενο ας θεωρηθεί σαν ένα μνημόσυνο και ας επαναφέρει στην μνήμη μας έναν έντιμο και χαρισματικό Ξανθιώτη.
Κύριε καθηγητά, σας σκέφτομαι πάντα με ευγνωμοσύνη. Σας ευχαριστώ!
Γιώργος Καραντζούλης
Γενεύη
Σεπτέμβριος 2023
