Τα γραφεία της «Ε» επισκέφθηκε η Γεύση Τουλουμίδου το πρωί της Τρίτης 25 Ιουλίου
Στον ρου μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης μίλησε για την ίδια, την οικογένειά της, όπως επίσης και για τον τόπο της και την θέση που έχει στην καρδιά της
Στα γραφεία της «Ε» βρέθηκε μία δραστήρια, δυναμική και πολυπράγμων γυναίκα το πρωί της Τρίτης 25 Ιουλίου, η Γεύση Τουλουμίδου, η οποία βέβαια έχει το «ποντιακό πείσμα» όπως λέει η ίδια, αλλά και αστείρευτη αγάπη για τον τόπο της, τα Κομνηνά όπου δραστηριοποιείται στην επιχείρησή της «Meligeysis». Σύζυγος, μητέρα τεσσάρων παιδιών φροντίζει να διατηρεί ζωντανή την παράδοση του τόπου και να την μεταλαμπαδεύει και στις επόμενες γενιές και δη στα παιδιά της. Μέσα από την δράση της επιδιώκει να παροτρύνει τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το παράδειγμά της και να αγωνιστούν από κοινού με γνώμονα το καλό του τόπου.
Ας γνωρίσουμε, λοιπόν καλύτερα την Γεύση…
«Ε»: Πείτε μας δύο λόγια για εσάς. Ποια η θέση του πολιτισμού στην ζωή σας;
Γ.Τ.: Είμαι μαμά τεσσάρων παιδιών. Το πρώτο μέλημα που έχει ένας γονιός, μία μητέρα είναι να έχουν καλά πρότυπα τα παιδιά. Τόσα τα μικρά μου τα παιδιά, όσο και τα μεγαλύτερα μεγαλώσανε μέσα σε συλλόγους. Έχει να κάνει κάθε φορά με το τι αγαπάς ως άνθρωπος. Εγώ μεγάλωσα πολύ κοντά σε συλλόγους, σε ποντιακά και σε χορευτικά. Αρχικά, στους Τοξότες από όπου κατάγομαι, έπειτα στον σύλλογο Ποντίων Ξάνθης, στον οργανωμένο ποντιακό χώρο και πανελλαδικά και παγκόσμια. Δηλαδή, συμμετείχα στα 13 στις πρώτες επιτροπές ποντιακής νεολαίας, στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων, σε διάφορες διοργανώσεις παγκόσμιες και πανελλαδικές. Γενικά όπου υπήρχε Πόντος ήμουν μέσα. Αυτό που θαυμάζω είναι ότι οι γυναίκες εκείνης της εποχής είχαν κάποια χαρακτηριστικά ανυπέρβλητα, αν και δεν είχαν την τεχνολογία, μολαταύτα διατηρούσαν την καλή διάθεσή τους, κρατούσαν τα σπίτια, όταν οι άντρες δούλευαν έξω, ειδικά μάλιστα στην επαρχία του Πόντου. Αυτή η επιμονή, η δύναμη, το χαμόγελο, η διάθεση για γλέντι, για κοινωνική αλληλεπίδραση αποτελούν πρότυπα για εμένα. Θεωρώ, λοιπόν ηθική υποχρέωση να μεταφέρω στην επόμενη γενιά αυτά που «κουβαλάω» μέσα μου, όλα όσα έμαθα αυτά τα χρόνια. Μέχρι σήμερα σε κάθε ευκαιρία δεν κάνω πίσω. Είναι πολύ σημαντικό να παραδώσουμε στην επόμενη γενιά αυτά που έχουμε κληρονομήσει και δη την αγάπη για την παράδοσή μας.
«Ε»: Ποια η ταυτότητα της επιχείρησής σας ”Meligeysis” στα Κομνηνά;
Γ.Τ.: Όσον αφορά στην επιχείρησή μας, αυτή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ποντιακή παράδοση. Έχουμε ιδρύσει από το 2019 στα Κομνηνά το «Meligeysis», μια επισκέψιμη μελισσοκομική οικοτεχνία όπου μπορεί να έρθει ένας άνθρωπος ή να φτάσει μία ομάδα ανθρώπων, ξένοι, τουρίστες, σχολεία όμορων νομών για να μάθουν για την μέλισσα αναφορικά με την ιστορία, την ζωή της. Έπειτα, υπάρχει δυνατότητα να ακούσουν για την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου κι έτσι είναι ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά συνδυαστικά στην φύση και στον τόπο μας, στις παραδόσεις του. Από πέρυσι η επιχείρηση είναι στον επίσημο Πράσινο Οδηγό. Αυτά είναι κατορθώματα! Αυτά γίνονται επειδή αγαπάς τον τόπο σου. Έχει σημασία να ξέρουμε τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Το κάνω, συνεπώς, διότι θέλω τον τόπο μου καλύτερο, «ζωντανό», να μάθουν οι άνθρωποι ό,τι ξέρω και τελικά να αγαπήσουν αυτό που αγαπώ! Αυτό που αγαπώ εγώ, αν αγαπηθεί από πολλούς θα καταφέρουμε να πάμε πολύ μπροστά.
«Ε»: Ας περάσουμε τώρα στην απόφαση να συμμετέχετε στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Γ.Τ.: Εγώ επέλεξα να συμμετέχω, να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση των συνδημοτών μου και να επιλέξουν ή όχι αν τελικά θέλουν να συμμετέχω ενεργά στα κέντρα λήψεως αποφάσεων που για την περιοχή μας είναι ο Δήμος Ξάνθης. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος και ειδικά για γυναίκες σε περιοχές όπως είναι η δική μας η ορεινή που οι δουλειές είναι αγροτικές. Χαρακτηριστικά, υπάρχει μία άλλη αντίληψη, μία άλλη νοοτροπία. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Ευτυχώς για εμένα που προέρχομαι από κτηνοτροφική οικογένεια, δεν έχω να αποδείξω κάτι σε κάποιον, με ξέρουν χρόνια, γνωρίζουν τη δυναμική μου. Αν κάτι με χαρακτηρίζει νομίζω είναι η επιμονή και η υπομονή γιατί σημασία έχει να διαθέτεις «τα θέλω» και « τα μπορώ» για να το πετύχεις. Θεωρώ πως κάτι μπορώ να καταφέρω.
«Ε»: Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας μετά τη συνάντηση με την Γενική Πρόξενο;
Γ.Τ.: Πρόσφατα ήμουν προσκεκλημένη του Πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γενικής Προξένου. Ασφαλώς, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με εξαιρετικούς ανθρώπους που έχουν τη δύναμη και συνάμα τη θέληση ώστε να γίνουν πράγματα εδώ. Εμένα μου δίνει χαρά και δύναμη, διότι όλοι είναι χρήσιμοι στην κοινωνία μας, αλλά πρέπει να υπάρχουν και οι άνθρωποι που θα δρομολογήσουν καταστάσεις και θα βοηθήσουν ο τόπος να πάει ένα βήμα μπροστά. Στο πλαίσιο συγκίνησης και πολλής αγάπης η Ελίζαμπεθ Λι όταν απηύθυνε τον αποχαιρετιστήριο λόγο της ανέφερε πως ο τόπος αυτός είναι ξεχωριστός για τους ανθρώπους του. Το να θυμάται ένας άνθρωπος όπως η κα Λι την Γεύση και το ”Meligeysis” από τα Κομνηνά για εμένα είναι επίτευγμα κι έχει να κάνει και πάλι με την ποιότητα του ανθρώπου. Αυτό το πηγαίο και το παραδοσιακό όταν είναι αληθινό μένει. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με ανθρώπους που επικρότησαν τις προτάσεις μου, ήταν πρόθυμοι να συνεχίσουν στην πράξη. Έχουμε το ποντιακό πείσμα, οπότε όλα θα γίνουν βήμα-βήμα.
«Ε»: Αποτυπώστε μας την κινητικότητα στο ”Meligeysis”.
Γ.Τ.: Πέρυσι ξεκινήσαμε στο ”Meligeysis” τις τριήμερες εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Μέλισσας και φιλοξενήσαμε 9 με 10 σχολεία περίπου στην αυλή, γύρω στους 400 μαθητές κατά προσέγγιση με δωρεάν είσοδο. Δηλαδή, η επίσκεψη δεν είχε να κάνει με το κέρδος της επιχείρησης αλλά με την κινητοποίηση, ενημέρωση και αφύπνιση των παιδιών αναφορικά με τη μέλισσα, το περιβάλλον και τον τόπο μας. Τα παιδιά πέρασαν όμορφα, δοκίμασαν προϊόντα, ροφήματα κι έπειτα επισκέφθηκαν την περιοχή. Φέτος είχαμε πάνω από 25-30 σχολεία. Αυτό είναι δέσμευση που δεν σχετίζεται με το κέρδος, αλλά με το όφελος που είναι κοινό. Μόνο που ξέρω πως με αφορμή την επίσκεψή τους στο ”Meligeysis”. 500 παιδιά περάσαν από την περιοχή, εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει. Θα μοιραστούν την εμπειρία τους με γονείς και φίλους. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω πως χάρη της γνωριμίας μου με την Πρόξενο είχα την τύχη να παρακολουθήσω δωρεάν κάποιες εκπαιδεύσεις το σημαντικότερο από όσα έμαθα είναι πως «είναι καλό να ξέρεις πολλά, αλλά είναι σημαντικότερο να ξέρεις τι δεν ξέρεις». Οι στόχοι πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι μετρήσιμοι, να ξέρουμε γιατί κάνουμε οτιδήποτε. Το ζητούμενο για εμένα, λοιπόν είναι να αναβαθμιστεί η περιοχή. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτό ως καθαρό στόχο δίχως ιδιοτέλεια.
«Ε»: Σας ευχαριστούμε !
Χρύσα Κιατίπη
