Η Καρδιά σκύλου μεταφράζεται πρώτη φορά από τα ρωσικά, με βάση την πιο πρόσφατη έκδοση απάντων του συγγραφέα
Το «Ε» προτείνει το βιβλίο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ με τίτλο «Η καρδιά του σκύλου» σε μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου από τις εκδόσεις Αντίποδες.
Μόσχα, τέλη του 1924. Ο καθηγητής Φ.Φ. Πρεομπραζένσκι μαζί με τον βοηθό του επιχειρούν ένα τολμηρό ιατρικό πείραμα. Μεταμοσχεύουν στον αδέσποτο σκύλο Σάρικ την υπόφυση και τους όρχεις ενός νεαρού άντρα. Η έκβαση του πειράματος είναι εντελώς αναπάντεχη. Ο αγαθός Σάρικ μετατρέπεται σε έναν ανυπόφορο αγροίκο, που περιφρονεί κάθε κανόνα ευπρέπειας, ανατρέποντας τη γαλήνια καθημερινότητα στο αριστοκρατικό διαμέρισμα του διεθνούς φήμης καθηγητή.
Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, σε αυτή τη σατιρική νουβέλα, διακωμωδεί τους επίδοξους αναμορφωτές αλλά και την καθημερινή ζωή στη Ρωσία τα πρώτα χρόνια μετά το 1917. Η σάτιρα του Μπουλγκάκοφ δεν στρέφει απλώς τα βέλη της ενάντια στον κόσμο της επανάστασης αλλά υπονομεύει και τις παραδοσιακές αξίες που υποτίθεται ότι εκφράζει ο σατιρικός.
Στο επίμετρο του βιβλίου εξετάζεται η σχέση της Καρδιάς σκύλου με το πολιτικό και πνευματικό πλαίσιο της μετεπαναστατικής Ρωσίας στη θυελλώδη δεκαετία του 1920, καθώς και οι τύχες του έργου, που ήρθε αντιμέτωπο με τη σοβιετική λογοκρισία. Η Καρδιά σκύλου μεταφράζεται πρώτη φορά από τα ρωσικά, με βάση την πιο πρόσφατη έκδοση απάντων του συγγραφέα.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (1891-1940) είναι ένας από τους σημαντικότερους νεότερους δραματουργούς της Ρωσίας. Το έργο του διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό του χιούμορ. Σπούδασε ιατρική, αλλά σύντομα αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Ήδη από τα πρώτα του έργα, τις συλλογές διηγημάτων “Διαβολιάδα” και “Τα μοιραία αυγά” (1925), εξέφρασε την αντίθεσή του στη σοβιετική πραγματικότητα. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω: “Η λευκή φρουρά” (1925), “Η καρδιά του σκύλου” (1925), “Το διαμέρισμα της Ζόικας” (1926), “Ο καλπασμός” (1928) “Το πορφυρό νησί” (1928) “Ο Μολιέρος” (1936), “Οι τελευταίες ημέρες” (θεατρική διασκευή 1940), “Μαύρο χιόνι” (ανολοκλήρωτο) και “Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα”, το οποίο ο συγγραφέας ξεκίνησε να γράφει το 1928 και το επεξεργαζόταν ως το θάνατό του. Το έργο του Μπουλγκάκοφ συνδέεται στενά με την ανανέωση του σοβιετικού θεάτρου, ιδιαίτερα μετά το 1955, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε τεράστια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
