Η έκδοση των πρακτικών και των εισηγήσεων του συνεδρίου, με τη θεματική ευρύτητα και την ποιότητά τους, συνεισφέρει ιδιαίτερα στην επανανάγνωση του Κάλας και του έργου του.
Το «Ε» προτείνει τον συλλογικό τόμο με τίτλο «Νικόλαος Κάλας. Ξαναδιαβάζοντας το έργο του (1907-1988) Πρακτικά διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου.
Ο Νικόλαος Κάλας αποτελεί μια ιδιαίτερη καταγραφή στην περιοχή των νεοελληνικών (και όχι μόνο) γραμμάτων. Ποιητής, δοκιμιογράφος, λογοτεχνικός και εικαστικός κριτικός, δημοσίευσε και κατέθεσε το έργο και τις απόψεις του στην Αθήνα τα χρόνια του 1930, στο Παρίσι, λίγο πριν από τον πόλεμο και από το 1940, ώς το τέλος της ζωής του, το 1988, στις ΗΠΑ.
Συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννηση του ποιητή, δοκιμιογράφου και θεωρητικού της τέχνης Νικόλαου Κάλα. Προσηλωμένος από τα νεανικά του χρόνια σε έναν αναρχικό ουμανισμό, με σαφείς ωστόσο πολιτικές αναφορές στον μαρξισμό, αλλά και ευεξήγητες αποστάσεις από τη σταλινική παρέκβαση της Οκτωβριανής Επανάστασης, ο Κάλας ήρθε να ταράξει τα νερά της λογοτεχνικής συντεχνίας του καιρού του, κάνοντας λόγο για την ανάγκη επικράτησης σύγχρονων εκφραστικών μέσων και ανατρεπτικών ιδεών, που κυριαρχούσαν στη Δύση, με την εμφάνιση του υπερρεαλισμού. Κατά βάθος οι ποιητές είναι αναρχικοί, έλεγε, παραμένουν οραματιστές σε έναν κόσμο εικονοκλαστών. Αξιοποιώντας τις θεωρίες του Φρόιντ – πέρα από την ασφάλεια των γεγονότων και μέσα στην αμφισημία των ονείρων – καταπιάστηκε εξαρχής με τη σχέση ψυχανάλυσης και τέχνης, ενώ προχώρησε σε αναλυτικές (και πρώιμες) αναφορές στον Καβάφη, ή αιρετικές επισημάνσεις για τον Παλαμά, αλλά και για πολλούς των συγχρόνων του. Πλήθος τα θέματα που πραγματεύτηκε: θεωρητικά κείμενα για την ποίηση και την τέχνη, κριτική λογοτεχνίας και εικαστικών, αναλύσεις για τον κινηματογράφο, αλλά και αρθρογραφία για τη διαλεκτική σχέση καλλιτεχνικών κινημάτων και πολιτικής, κείμενα για την προλεταριακή τέχνη και την ανατρεπτική δυναμική της.
