Αρχική ΓΝΩΜΕΣ Το «σύνδρομο του κουμπάρου»…..κι οι εκλογές στην Ξάνθη

Το «σύνδρομο του κουμπάρου»…..κι οι εκλογές στην Ξάνθη

0

Μετά από 50+ χρόνια «έντιμου προτέρου βίου» που είχα, είπα στο πρόσφατο παρελθόν να συμμετέχω πιο ενεργά στις πολιτικο-διοικητικές διαδικασίες που αφορούν τον τόπο μου. Θες η ωριμότητα που μου χτύπησε την πόρτα, θες ότι ξύναν το μυαλό ιδέες και τάσεις δημιουργίας, θες κάποιος έντονος πόθος προσφοράς, συμμετοχικότητας, συνεργασίας, προόδου, εξέλιξης….όπως θες πέστο. Με απλά λόγια θέλησα να «κατέβω» στις δημοτικές εκλογές. Δεν ξέρω εάν φανεί τετριμμένο, χιλιοειπωμένο, βαρύγδουπο ή μπανάλ, θέλησα να αξιοποιήσω ταυτόχρονα και κάποια προσόντα διοίκησης, που απέκτησα στην μακροχρόνια εκπαιδευτική επαγγελματική πορεία. Κάτι δηλ. Πανεπιστημιακά πτυχία, κάτι μεταπτυχιακά στην «Διοίκηση – Οργάνωση», ένα ακόμη στην «Επικοινωνία», μερικές εξειδικεύσεις σε εκπαιδευτικά ιδρύματα σε τομείς που άπτονται του Πολιτισμού, της Αγωγής, της «Ποιότητας Ζωής» που λέμε.

Τέλος πάντων, κάπως έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία, λίγο άχαρη, άκομψη και σίγουρα δύσκολη εν όψει των επερχόμενων εκλογών. Αυτή της προσέγγισης ψηφοφόρων. Προσπαθώντας να προτάξω προσόντα, δυνάμεις, προσωπικότητα, παρελθόν και μέλλον. Απλωμένα στα πόδια (και την κρίση) των Ξανθιωτών ψηφοφόρων. Κι εκεί λοιπόν έρχεται η στιγμή που ο συνομιλητής σε κολλά στον τοίχο:

–              Μα κύριε, είστε καλός πράγματι, αλλά ξέρετε ….έχω υποψήφιο τον κουμπάρο μου!

Στην αρχή το παίρνεις γι΄ αστείο. Όταν βλέπεις σοβαροφάνεια στο ύφος του προσγειώνεσαι. Σταματάς τις εύλογες σκέψεις αντίρρησης κι αντίδρασης και προσπαθείς να αντιπαρατεθείς με την λογική σου :

–              Μα καλά, τι σχέση έχει η κουμπαριά, με την ικανότητα αυτών που καλείστε να ψηφίσετε ώστε να διοικήσουν ;

Δύσκολο να πάρεις πειστική απάντηση.

Αυτά, τα παραπάνω ως πρώτη ανάγνωση. Καθώς τον βλέπεις ότι είναι σε δύσκολη θέση και επιμένει, προχωράς παρακάτω:

–              Καλός ο κουμπάρος σου και να τον χαίρεσαι. Αυτοί όμως που θα εκλεγούν, θα πρέπει (θεωρητικά) να ξέρουν από διοίκηση. Σε κάποιους τομείς πρέπει να γνωρίζουν πχ από διοίκηση, οργάνωση-σύνταξη φακέλων υποψηφιότητας ανάληψης έργων, προγραμμάτων (πχ Ευρωπαϊκών και Δημοσίων), τεχνικών έργων και προδιαγραφών, γνώσεων υγείας, πολιτισμού, αθλητισμού και τόσων άλλων.

Και τώρα στην συζήτηση, έρχεται κι ώρα της τελικής αλήθειας :

–              Ο κουμπάρος σου γνωρίζει κάτι από αυτά ;

Είναι αλήθεια ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Ο «πάρεδρος» του χωριού έχει φύγει προ πολλού απ’ το κάδρο των εκλογών. Θα μου πείτε όμως ότι ο κουμπάρος είναι χίλιες φορές καλύτερο άτομο. Μπορεί να είναι, αλλά δεν θα γυρίσουμε πίσω. Αυτά τα περάσαμε. Δοκιμάστηκαν. Τα αφήσαμε πίσω για συγκεκριμένους λόγους. Θα μου πείτε άλλα πράγματα είναι αυτά που μετράνε σήμερα. Κοίτα τριγύρω σου και πες μας. Συμφωνώ. Αυτό όμως δεν σε εμποδίζει να «είσαι καλά» με τον εαυτό σου. Άλλωστε σε σένα θα επιστρέψει το κακό ή το καλό. Στην πόλη που ζεις. Στην γειτονιά σου. Στους ανθρώπους που αγαπάς. Τάχα οι εκλογείς ζητούν να μάθουν τις «προγραμματικές δηλώσεις» των κομμάτων, τα σχέδια και πλάνα που οραματίζονται, τις αλήθειες που είναι έτοιμοι να κάνουν πραγματικότητα. Έτσι πρέπει να γίνει.

Αγαπήστε τους κουμπάρους, φίλους και συγγενείς για πάντα.

Δώστε όμως ευκαιρίες σε αυτούς που πρέπει. Από όλα τα κόμματα, παρατάξεις, ομάδες, παρέες. Κι αν έχετε παράπονα και παραδείγματα ότι ακόμη κι αυτοί υπολείπονται  (ή έχουν αποδειχτεί ανεπαρκείς) να θυμάστε ότι η λογική, ο κανόνας ή το αυταπόδεικτο ΔΕΝ θα πρέπει να αλλάζει εξαιτίας των εξαιρέσεων. Όσο κι αν αυτό είναι πικρό και εξοργιστικό. Για να το πούμε απλά και κατανοητά, δεν θα καταργήσουμε τον γιατρό επιστήμονα επειδή τυγχάνουν (και πάντα θα υπάρχουν) άσχημα παραδείγματα και αρνητικές περιπτώσεις, ξαναγυρίζοντας στον χειροπρακτικό, τον εμπειρικό ή τον «μάγο της φυλής». Οι άνθρωποι –κάποτε- άφηναν τον κόσμο νωρίς και τα γηρατειά ήταν στα 40-50. Εξαιτίας της ιατρικής, της υγιεινής και σίγουρα της επιστήμης φτάσαμε εδώ. Δεν θα αποδομήσουμε τον πολιτικό μηχανικό, τον αρχιτέκτονα, τον μηχανολόγο κι όποιον, επειδή μας έτυχε να μας κάνει καλή δουλειά ο μαστρο-Γιώργος της γειτονιάς. Καλός άνθρωπος, χρυσός χαρακτήρας, αλλά ζούμε στον αιώνα της ειδίκευσης και της επιστήμης. Κι ας προσέξουμε γιατί η γενίκευση ενός λανθασμένου δόγματος εγκυμονεί κινδύνους.

Προσέξτε λοιπόν στις εκλογές.

Σκεφτείτε και πράξτε.

Αυτούς που κατηγορούμε μετά, είναι προερχόμενοι από εμάς.

Εμείς οι ίδιοι είμαστε.

Άντε και καλό βόλι…..

 

Δημήτρης Γκαγκαλίδης

Καθηγητής ΔΔΕ

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από Δημήτρης Γκαγκαλίδης
Περισσότερα άρθρα από ΓΝΩΜΕΣ
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Περί Μονταζιέρας

Γράφει ο Στέργιος Γιαλάογλου, δικηγόρος Μετά το Σαββατιάτικο πρωτοσέλιδο περί ΜΟΝΤΑΖΙΕΡΑΣ …