Το «Κάτι Άλλο»
Το ξανθιώτικο Ζαχαροπλαστείο «Το κάτι άλλο» που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία, συνεχίζει τη λειτουργία εκεί χρόνια τώρα. Μόνο που απέκτησε «αδελφάκι» στην οδό Καραολή 72 και Σαλαμίνος γωνία.
Έτσι, υπάρχει η δυνατότητα προμήθειας των γνωστών γλυκών του και από το υποκατάστημα της Καραολή για τους Ξανθιώτες της ευρύτερης περιοχής και όχι μόνον.
Από την πλευρά μας, «καλές δουλειές» στη νέα γενιά της οικογένειας του Γιώργου Τολμίδη.
Γ.Δ.
Και ο Γρηγόρης Στογιαννίδης στο ψηφοδέλτιο
Την Κυριακή λοιπόν έφτασε η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει στη δημοσιότητα τα ονόματα των υποψήφιων βουλευτών για τις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Η γνωστοποίηση θα γίνει μετά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής η οποία και θα εγκρίνει τα ονόματα των υποψηφίων.
Για να μην έχετε αγωνία σας ενημερώνω πως στο ψηφοδέλτιο Ξάνθης θα περιλαμβάνεται και ο Γρηγόρης Στογιαννίδης, πράγμα που σημαίνει πως ο βασικός κορμός είναι ο ίδιος με αυτόν των εκλογών του 2019.
Γ.Δ.
Το ψηφοδέλτιο της Ν.Δ.
Τελικά, τέλος!
Σε άλλη σελίδα θα διαβάσετε τα ονόματα των υποψήφιων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στην περιφέρειά μας, πράγμα που σημαίνει ότι η όποια αγωνία και προσμονή τελείωσε.
Ως προς τα δικά μας τώρα, του νομού μας, τα ονόματα είναι τα γνωστά που είχαν διαρρεύσει.
Τσιλιγγίρης, Σαλτούρος, Τσιακίρογλου, Αμέτ Ογλού Χουμεϊρά και ψάχναν έναν μειονοτικό για να κάνει μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Τελικά κατέληξαν στον γνωστό συμπολίτη Γιουσούφ Ντελή, φίλο επί πολλά χρόνια της οικογένειας Μητσοτάκη.
Γ.Δ.
Οι κατασκηνώσεις
Στο νομό μας δύο κατασκηνώσεις έχουμε. Μάλιστα η μία βρίσκεται στο βουνό στο χωριό Δρυμιά και τη λειτουργεί η Μητρόπολη Ξάνθης και η δεύτερη βρίσκεται στη θάλασσα, στην περιοχή Αβδήρων.
Η δεύτερη λοιπόν που λειτουργεί με την ευθύνη του υπουργείου Πρόνοιας κλπ, θα πρέπει εγκαίρως να ετοιμαστεί για να υποδεχτεί τα νεαρά αγόρια και κορίτσια όπως το ίδιο και για την πρώτη ισχύει.
Θυμίζω πως η μικρή αυτή περίοδος διακοπών στο βουνό ή στη θάλασσα, είναι από τα αξέχαστα γεγονότα της εφηβικής ηλικίας για πάρα πολλά παιδιά.
Γι’ αυτό θα πρέπει από νωρίς, εγκαίρως να προετοιμαστούν για να υποδεχτούν τους νέους μας.
Γ.Δ.
Μνήμες απλής αναλογικής
Η τελευταία φορά που ψηφίσαμε με το σύστημα της απλής αναλογικής ήταν το 1989. Οι εκλογές του Ιουνίου του ’89 έγιναν με απλή αναλογική που ψήφισε η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, η Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πήρε 44,28%- αλλά όχι την αυτοδυναμία.
Ο νόμος είχε σχεδιαστεί με το σκεπτικό ότι η Αριστερά θα συμμαχεί πάντοτε με το ΠΑΣΟΚ, ως εκ τούτου οι πιθανότητες επανόδου της Ν.Δ. στην εξουσία θα εκμηδενίζονταν και η “κάθαρση” που ζητούσε η Ν.Δ. ( “ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής”, κατά ΠΑΣΟΚ) θα ακυρωνόταν.
Η απλή και ανόθευτη αναλογική οδήγησε τη χώρα σε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις (Ιούνιος, Νοέμβριος 1989 και Απρίλιος 1990), ώσπου να επιτευχθεί οριακή αυτοδυναμία με 150 + 1 δανεικό βουλευτή. Αμέσως μετά ο τότε πρωθυπουργός Κων.Μητσοτάκης επανέφερε την ενισχυμένη αναλογική, με την οποία πορευθήκαμε με σταθερότητα έως και το 2019.
Η απλή αναλογική έχει συνδεθεί με τις χειρότερες περιόδους αστάθειας, από τις οποίες εκείνη του 1989 ήταν όμως μάλλον η ηπιότερη. Θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1926, με αποτέλεσμα έως το 1928, που καταργήθηκε, να αλλάζουν οι κυβερνήσεις κάθε πέντε μήνες. Επανήλθε το 1932 προκαλώντας ακυβερνησία, κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και κόπωση σε τέτοιο βαθμό, ώστε το 1936 οι βουλευτές ανέθεσαν τη διακυβέρνηση στον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος λίγους μήνες μετά επέβαλε δικτατορία. Η απλή αναλογική επέστρεψε το 1946, με αποτέλεσμα έως το 1950 να ορκιστούν δέκα κυβερνήσεις, προτού επιστρέψει η ενισχυμένη αναλογική, το 1951.
-Τώρα, 33 χρόνια μετά, η απλή αναλογική επιστρέφει για να βάλει τη χώρα σε νέες, άγνωστες περιπέτειες.
Κ.Λ.
Περί Τύπου Ι
Δεν το κρύβουμε βέβαια και το παραδεχόμαστε όλοι, πως ο Τύπος, οι Εφημερίδες, με την εμφάνιση των Ηλεκτρονικών Μέσων πως υπέστησαν μια υποχώρηση.
Όμως ακόμη και στη σημερινή φάση της υποχώρησής τους, παραμένουν οι περισσότερες στο επίκεντρο της εγκυρότητας. Για μερικούς βασικούς λόγους:
Επειδή δημοσιεύουν διασταυρωμένες, έγκυρες ειδήσεις, φιλτράροντας τα πολλά αποπροσανατολιστικά fake news που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Επειδή ο έως και οξύς σχολιασμός στηρίζεται στα γεγονότα και στη λογική.
Επειδή καθημερινά συμπεριλαμβάνουν την πλήρη εικόνα του νομού, της χώρας και του κόσμου.
Επειδή είναι πλουραλιστικές, στο πλαίσιο των δημοκρατικών αξιών και κανόνων.
Και επειδή εξακολουθούν να παραμένουν εργαστήρια παιδείας και καλαισθησίας.
Γ.Δ.
Περί Τύπου ΙΙ
Γι’ αυτό οι συκοφαντικοί χαρακτηρισμοί δεν αγγίζουν τις (τραυματισμένες από την κρίση του Τύπου και από την ελληνική κρίση) εφημερίδες, που υπηρετούν αυτές τις αξίες και ανασυγκροτούνται υπό δυσμενείς συνθήκες.
Η δημοκρατία χρειάζεται τον Τύπο και τους υπηρέτες του, χρειάζεται αυτό που ο Τύπος εκπροσωπεί: τις σταθερές του επαγγέλματος, που του εξασφαλίζουν την αξιοπιστία και την παρεμβατικότητα. Όσο υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιούνται ιδίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Διαδικτύου ως μέσα χειραγώγησης, το κοινό θα αναζητεί πάντα την αξιοπιστία και το κύρος.
Γι’ αυτό η δημοσιογραφία θα είναι πάντα σπουδαίο επάγγελμα, που δεν μπορεί να την αντικαταστήσει το αταξινόμητο Διαδίκτυο.
Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν ο Τύπος θα συνεχίσει να υπάρχει.
Γ.Δ.
Για τα 202 χρόνια
Λίγα λόγια από τη στήλη για ένα σοβαρό θέμα που αφορά το Ελληνικό κράτος που εμείς, οι νεοέλληνες δημιουργήσαμε. Έτσι, η επέτειος των 202 χρόνων από την ελληνική επανάσταση, επαναφέρει το ζήτημα της συγκρότησης του νεοελληνικού κράτους. Ο πρώτος αιώνας, μετά την επανάσταση, κύλισε ως ο χρόνος απελευθέρωσης των ελληνικών πληθυσμών από τον Οθωμανικό ζυγό, έτσι μέσα σε εκατό χρόνια η Ελλάδα ανάκτησε πάρα πολλά εδάφη αν και δεν πέτυχε όλους τους στόχους, με τελευταία πράξη την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων το 1947.
Ο δεύτερο αιώνας, κύλησε ως ο χρόνος όπου την Μεγάλη Ιδέα της ανάκτησης εδαφών, αντικατέστησε ο στόχος της ανασυγκρότησης του ελληνικού κράτους.
Ο χρόνος παρήλθε χωρίς να επιτευχθεί ο στόχος, πάντα οι πολιτικές αλλαγών προσέκρουαν στα οργανωμένα συμφέροντα, τα οποία από την πρώτη ημέρα της ιδρύσεων του κράτους λυμαίνονται τον πλούτο του.
Δεν είναι τυχαία η έκφραση για τον «μπάρμπα στην Κορώνη», αφού αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την νοοτροπία.
Γ.Δ.
Για αρνί …Porsche στο χασάπικο
Όχι δεν πρόκειται για λογοπαίγνιο ή για …βαπτισμένο αρνί. Είναι ατάκα του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη που έχει ριχτεί στην μάχη του αρνιού για να κρατήσει την τιμή του στα περσινά επίπεδα δηλαδή στα 9,90 ευρώ το κιλό. Τόσο έχει αυτό το αρνί που έβαλε στο καλάθι και προκάλεσε τις αντιδράσεις των κτηνοτρόφων και των κρεοπωλών. Όμως ο διαχωρισμός που έκανε ανάμεσα στο αρνί που μπήκε στο καλάθι και αυτό που πωλείται στα κρεοπωλεία έχει …ταξικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται δηλαδή για αρνιά… «δύο ταχυτήτων». Είπε ο κ. Γεωργιάδης: «Όποιος θέλει Porsche αρνί στο χασάπικο, οι υπόλοιποι στο καλάθι». «Στο χασάπικο παίρνεις πολύ καλύτερή ποιότητα κρέατος. Προφανώς», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Ανάπτυξης.
Ο υπουργός Ανάπτυξης παραδέχθηκε ότι στα σούπερ μάρκετ (άρα και στο καλάθι του Πάσχα) η ποιότητα του κρέατος είναι χαμηλότερη, και όποιος θέλει καλύτερη ποιότητα κρέατος θα πάει στο χασάπικο.
Μ.Ξ.
Με τη ζήλεια και την γρίνια δεν προκόβουμε
Είναι γεγονός ότι η Αλεξανδρούπολη έχει αναβαθμιστεί πολύ τα τελευταία 3 – 4 χρόνια, έχει αποκτήσει ένα δυνατό, αναγνωρίσιμο brand name λόγω του λιμανιού της και το ενδιαφέρον των Αμερικανών, όπως και του σταθμού υγροποιημένου αερίου LNG. Έχει τουρισμό και έχει προοπτική για να γίνει hub διαμετακομιστικού εμπορίου για την ευρύτερη περιοχή, ενώ η σημασία της γεωπολιτικής της θέσης έχει διεθνή αναγνώριση. Αυτό είναι μια εξέλιξη που εμάς στην Ξάνθη αλλά και στην Ροδόπη θα πρέπει να μας χαροποιηθεί και όχι να την αντιμετωπίσουμε με ζηλοφθονία. Είναι λάθος να βυθιστούμε σε μια δίνη εσωστρέφειας και μεμψιμοιρίας και να νιώθουμε σαν φτωχοί συγγενείς αλλά να επωφεληθούμε απ’ αυτή την αναπτυξιακή της δυναμική σαν δορυφόροι. Όταν υπάρχει ανάπτυξη επωφελούνται όλοι και επιπλέον να μην δέσουμε τα χέρια και να περιμένουμε και να γκρινιάζουμε διαρκώς αλλά να ενεργοποιηθούμε αξιοποιώντας τα δικά μας αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Με την ζήλεια, τον φθόνο και την γκρίνια δεν πρόκοψε ποτέ κανείς! Δεν προχωράει έτσι ένας τόπος παρά μόνο με την δράση, την δουλειά, την ευφυΐα, τις γνώσεις, την ικανότητα και την επιμονή και προπαντός την στόχευση. Να ξέρουμε τι θέλουμε και πως θα το πετύχουμε!
Μ.Ξ.
