Το βιβλίο του «Κατ’ οίκον ιατρική επίσκεψη» «σύστησε» ο κ. Γεωργίου το απόγευμα της Τετάρτης 05/04 στο ΙΘΤΠ
Για τη σειρά των 29 διηγημάτων μίλησαν οι :Θ. Μουσόπουλος, Β. Παπαδοπούλου, Μ. Σαββίδου-Θεοδούλου και ο ίδιος ο συγγραφέας-Συντόνισε ο εκδότης, Μ.Σπανίδης
Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και οι εκδόσεις «ΣΠΑΝΙΔΗΣ» παρουσίασαν την Τετάρτη 5 Απριλίου 2023 και ώρα 19:00, το βιβλίο του ιατρού/συγγραφέα κ. Γεώργιου Γεωργίου με τίτλο: «Κατ’ οίκον ιατρική επίσκεψη». Μία αποτύπωση του κάθε περιστατικού που οδηγεί σε στοχασμό γύρω από αυτό…
Για το βιβλίο μίλησαν οι:
-Θανάσης Μουσόπουλος, Φιλόλογος-Συγγραφέας
-Βασίλης Παπαδόπουλος, Ιατρός-Παθολόγος
-Μόνα Σαββίδου-Θεοδούλου, Ποιήτρια-Συγγραφέας, Πρόεδρος Συνδέσμου Μικρασιατών Κύπρου
και ο συγγραφέας αυτοπροσώπως.
Την βιβλιοπαρουσίαση συντόνισε ο εκδότης Μιχάλης Σπανίδης.
Πλήθος κόσμου στην εκδήλωση
Την εκδήλωση τίμησαν εκτός από τους φίλους και συναδέλφους του Ιατρού-Συγγραφέα, θεσμικές παρουσίες: ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου, κ. Παντελεήμων, ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης, Ιωάννης Σπανόπουλος, η Διοικήτρια του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Ξάνθης, Έλενα Ροφαέλα, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης, Ιωάννης Μπούτος, ο Δημοτικός Σύμβουλος και Επικεφαλής του νέου Δημοτικού Συνδυασμού, Σάββας Μελισσόπουλος και ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Νομού Ξάνθης, Νικόλαος Γρηγοριάδης.
Γ. Γεωργίου: «Ο γιατρός απέναντι στον άρρωστο θα πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα στην αποστασιοποίηση και την συμπόνια!»
Σχετικά με το έναυσμα του βιβλίου ο συγγραφέας, κ. Γεώργιος Γεωργίου, τόνισε: «Είναι έκπληξη και για εμένα που βρίσκομαι μπροστά σας ως συγγραφέας, μιας και δεν το έχω εμπεδώσει ακόμη. Κάποιοι παραξενεύτηκαν που είδαν ένα βιβλίο με τα διηγήματά μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω χρόνο να γράψω. Η έμπνευση ερχόταν σε στιγμές απρόσμενες, σε δύσκολες στιγμές συνήθως μέσα στα Νοσοκομεία, δίπλα στους ασθενείς, σε ώρες ‘’τρικυμίας’’. Ήταν, λοιπόν επιτακτικό να αποφορτίσω την ένταση. Η λογοτεχνία είναι μία διέξοδος στις εντάσεις του επαγγέλματος. Συνεπώς, η γραφή είναι αυθόρμητη όταν όλα είναι έτοιμα στο μυαλό μου. Το ιατρικό επάγγελμα είναι ψυχοφθόρο, έχει επιπλέον ευθύνες. Πολλά από αυτά που θα συμβούν, ωστόσο δεν εξαρτώνται μονάχα από τις γνώσεις, αλλά και από μία σειρά αστάθμητων παραγόντων. Συχνά είναι ‘’λεπτή’’ η γραμμή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία. Ο γιατρός απέναντι στον άρρωστο θα πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα στην αποστασιοποίηση και την συμπόνια, να συμμερίζεται τις ελπίδες του ασθενή, χωρίς παρόλα αυτά να αγνοεί και την σκληρή πραγματικότητα. Όλα αυτά που περιγράφουν ιατρικά θέματα, ίσως βοηθούν τον αναγνώστη να διεισδύσει στην ψυχολογία του γιατρού. Όλα τα διηγήματα βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Περιγράφω επίσης πολλά προσωπικά βιώματα, από τα παιδικά μου χρόνια υπογραμμίζοντας συνάμα την σχέση μου με το Άγιο Όρος και την ενασχόλησή μου με ποικίλες δραστηριότητες. Οι αδιάβαστοι συγγραφείς ‘’μαραζώνουν’’, διηγήματα αδιάβαστα ‘’σκουριάζουν’’, είναι σημαντικό οι συγγραφείς να μοιράζονται τις σκέψεις τους».
Μ. Σαββίδου-Θεοδούλου: «Οίκον θεωρεί την ψυχή, ό,τι εισπράττει λειτουργώντας όχι μόνο ως γιατρός, αλλά και ως άνθρωπος-συνάνθρωπος»
«Η συγγραφή είναι η αναζήτηση του εαυτού για την επίτευξη της αυτογνωσίας. Είναι πολλοί οι γιατροί που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με την λογοτεχνική συγγραφή. Η περίπτωση του Γεώργιου Γεωργίου ξεχωρίζει, γιατί τα θέματά του ως επί το πλείστον είναι οι ιατρικές του υποθέσεις, ξεκινά από τις εμπειρίες του και τελικά φτάνει στις ρίζες του. Συνολικά έχουμε 29 διηγήματα εκ των οποίων τα 17 αφορούν περιπτώσεις ασθενών. Από το 1ο διήγημα ο συγγραφέας ταυτίζεται με τον αφηγητή, οίκον θεωρεί την ψυχή, ό,τι εισπράττει λειτουργώντας όχι μόνο ως γιατρός, αλλά και ως άνθρωπος-συνάνθρωπος. Ο ασθενής δεν αντιμετωπίζεται ως ανώνυμος ασθενής, αλλά ως πρόσωπο και τα πρόσωπα κρύβουν εκπλήξεις…Σε μερικά διηγήματα η προ του θανάτου λέξη του κάθε ασθενή παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον, δίνει στίγμα ζωής και έτσι δεν είναι πλέον άγνωστος. Το συγκρατημένο χιούμορ, η ψυχογραφία των ασθενών, το ιστορικό παρελθόν μαρτυρούν την ανθρωπογεωγραφία του και την ανατομία της ψυχής του ίδιου του γιατρού. Αναμνήσεις από την Νότια Αφρική που δούλεψε ως χειρουργός έρχονται να προστεθούν αρμονικά, σχολιάζει τον ρατσισμό, την πολιτική κατάσταση, τις συνθήκες εργασίας. Αναμνήσεις από την στρατιωτική του θητεία, την εμπειρία από τον πόλεμο του 1974 περιέχονται στα τελευταία διηγήματά του. Ο συγγραφέας φιλοσοφεί για τις βουλές θεών και ανθρώπων. Τέλος, αναφέρεται και στον Μικρασιάτη πατέρα του και μέσα σε 15 σελίδες συμπυκνώνει την οικογενειακή του ιστορία», υπογράμμισε συμπληρωματικά η κα Σαββίδου-Θεοδούλου.
Θ. Μουσόπουλος: «Ιστορίες γραμμένες σε ποικίλα χρονικά διαστήματα, αποτυπώνουν – εν είδει μυθιστορηματικής αυτοβιογραφίας γεγονότα, σκέψεις και συναισθήματα της εποχής που γράφτηκαν»
«Με πολύ ενδιαφέρον και συγκίνηση διάβασα μέσα σε μία μέρα τις 174 σελίδες του ‘’φρέσκου’’ βιβλίου διηγημάτων του Γεωργίου Κ. Γεωργίου ‘’Κατ’ οίκον Ιατρική Επίσκεψη’’, ανέφερε ο κ. Μουσόπουλος, αναλύοντας στη συνέχεια τη διάσταση της κυπριακής καταγωγής του συγγραφέα, της ιατρικής του ιδιότητας, καθώς και της παράλληλης λογοτεχνικής έκφρασης. Όπως επεσήμανε ο ίδιος: «η Ιατρική με σύμμαχο τη Λογοτεχνία αποτελούν ένα αδιάσπαστο «δίδυμο», που αδιαμφισβήτητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ίδια τη ζωή και τη σταδιοδρομία του γιατρού ως θεραπευτή του σώματος και της ψυχής των συνανθρώπων του». Ο κ. Μουσόπουλος «περιδιαβαίνοντας σε αξιοσημείωτα σημεία των διηγημάτων του βιβλίου, με ιστορικούς συνειρμούς και αναφορές, κατέληξε: «Ο Γ. Γεωργίου βλέπει στα κείμενά του τον άνθρωπο χωρίς διακρίσεις – πλούσιο και φτωχό, αστό και χωριάτη, άνδρα και γυναίκα, μορφωμένο και αμόρφωτο, Έλληνα, Ελλαδίτη και ξένο. Αυτό αποτυπώνει στο έργο του. Στο διήγημα «Ρήξη σπληνός» μιλά για έναν «εκρηκτικό συνδυασμό». «Η θεαματική πλευρά των πραγμάτων και η άγνοια των υπολοίπων». Αυτά τα υπόλοιπα αντιμετωπίζει ο γιατρός και περιγράφει ο συγγραφέας».
Β. Παπαδόπουλος: «Η πένα του Γιώργου Γεωργίου, με όση οικειότητα κινείται εντός του χώρου της ιατρικής, με άλλο τόσο θάρρος ξεφεύγει από αυτόν!»
«Στο βιβλίο του ‘’Κατ’ οίκον ιατρική επίσκεψη’’, συνάντησα ένα Γιώργο Γεωργίου πολύ πιο ‘’πλατύ’’, πολύ πιο ‘’βαθύ’’. Ο συγγραφέας ‘’πλαταίνει’’, ώστε να γνωρίσει έναν κόσμο που δεν περιλαμβάνει μόνο σωματικά ασθενείς, και ‘’βαθαίνει’’, ώστε να αναζητήσει την ουσία της ύπαρξης», ανέφερε, μιλώντας για το συγγραφέας και το βιβλίο του ο κ. Παπαδόπουλος. Ο ίδιος συμπλήρωσε: «αναπόφευκτα, πολλά από τα αφηγήματα περιστρέφονται γύρω από ένα ιατρικό περιστατικό – σε όλα όμως αναδεικνύεται, σε άλλοτε άλλο μείγμα, μία ιλαροτραγωδία: άλλα είναι περισσότερο κωμικά, όπως η συνάντηση δύο ‘’άτακτων’’ αδελφών μετά από χρόνια στο ‘’Της Εφημερίας’’ και σε άλλα υπερτερεί σαφώς το τραγικό στοιχείο, όπως το απελπισμένο κατευόδιο ‘’Κράτα γερά… Είσαι ΠΑΟΚ’’ του πατέρα στο βαριά τραυματισμένο γιο του στο ‘’ΠΑΟΚ Θρησκεία…’’ Η πένα του Γιώργου Γεωργίου, με όση οικειότητα κινείται εντός του χώρου της ιατρικής, με άλλο τόσο θάρρος ξεφεύγει από αυτόν. Ο Γιώργος Γεωργίου χειρίζεται την πένα όπως και το νυστέρι: Ακριβής στο λόγο, οριοθετημένος στα μηνύματα, ξέρει μέχρι πού πρέπει να προχωρήσει για να εισάγει τον αναγνώστη στα μυστικά του ενδότερου κόσμου του. Κι εκεί, τον αφήνει να προχωρήσει στον προβληματισμό του. Τον αφήνει να τοποθετηθεί. Επιπροσθέτως, δεν χτίζει ποτέ ασφυκτική ατμόσφαιρα, μολονότι πολλά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται προσφέρονται. Ο λόγος του, ισορροπώντας ανάμεσα στο διάλογο και την αφήγηση, στο παρελθόν και το παρόν, στη γλαφυρότητα και το βάθος, δημιουργεί πάντα ελπίδα διαφυγής».
Χρύσα Κιατίπη
chkiatipi@empros.gr
