Ο κορυφαίος συγγραφέας Ογούζ Ατάι ανατέμνει την τουρκική ψυχή σε ένα έργο που κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά
Το βιβλίο του Ογούζ Ατάι με τίτλο «Αποσυνάγωγοι» κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά από την κλασική σειρά της Orbis Literae των εκδόσεων Gutenberg (μτφρ. Νίκη Σταυρίδη, απόδοση ποιητικών τμημάτων: Δημήτρης Μαύρος, επίμετρο: Βασίλης Φ. Δρόλιας).
Υπόθεση του βιβλίου: Ο Τουργκούτ μαθαίνει την αυτοκτονία του φίλου του Σελίμ. Το γεγονός αποτελεί αφορμή αναστάτωσης, με συνέπεια στη συνέχεια να επιχειρεί να ανασυνθέσει την ταυτότητα και το παρελθόν του ανδρός μέσω της αναζήτησης κοινών φίλων που ο καθένας συνεισφέρει με τον τρόπο του στην ανάδειξη της προσωπικότητας του Σελίμ.
Ο Φώτης Καραμπεσίνης (ΒοοκPress) αναφέρει: «Το βιβλίο «Αποσυνάγωγοι» δεν έχει τίποτα φολκλορικό, δεν στηρίζεται στα ξυλοπόδαρα της τουρκικής του ταυτότητας, δεν πουλάει Μικρασία και «Oriental αρώματα». Αυτό σημαίνει ότι δεν απευθύνεται στον αναγνώστη που είναι περίεργος –αλλά εξαιρετικά οκνηρός για να πιάσει ένα ιστορικό βιβλίο– για την «ανατομία της τουρκικής κοινωνίας», του τι σημαίνει να είσαι Τούρκος στη δεκαετία του ’70 και τα συναφή. Και αν το έκανε αυτό, δεν θα ήταν ένα βιβλίο υψηλής λογοτεχνικής αξίας, αλλά κάτι άλλο που θα προσέφερε μια πρόσκαιρη ικανοποίηση της ταξιδιωτικής εξ αποστάσεως περιέργειας του περαστικού, αλλά πέραν αυτού τίποτα. […]»
Η Τίνα Μανδηλαρά (Lifo): «[…] Γι’ αυτό είναι σαφές ότι μέσα από το πειραματικό ύφος και τη διαρκή οικειοποίηση μιας αφήγησης με ό,τι απέμεινε ως ξέφτι στις παρυφές του λόγου, ο Ατάι θέλει να επανασυστήσει αυτό που ξεφεύγει από το απαρχαιωμένο σύστημα της οριοθετημένης ιδεολογίας, της παραδοσιακής αφήγησης ή του ορθολογισμού, διακηρύσσοντας με κάθε τρόπο, μέσω του πρωταγωνιστή του, σαν άλλος μηχανικός ‒δεν είναι τυχαίο ότι αυτό είναι το επάγγελμα του συγγραφέα‒, ότι επιθυμεί να συστήσει ένα «νέο σύστημα», να εφεύρει ένα μοναδικό οικοδόμημα που λειτουργεί ακολουθώντας παράξενους διαφορικούς λογισμούς και τις τρισδιάστατες αρχές της γεωμετρίας [..]»
Ένα βιβλίο που ανατέμνει την τουρκική ψυχή, μέσα από την ιστορία μιας μικρής παρέας νέων διανοούμενων στα μέσα του 20ού αιώνα, που δεν βρίσκουν κανένα νόημα και καμιά αξία για να κρατηθούν και νιώθουν αποσυνάγωγοι.
