Ο αείμνηστος Α. Μπαλτατζής έφερε την πατατοκαλλιέργεια στην περιοχή. Καλλιεργούνταν 2,5 χιλιάδες στρέμματα
Είναι ονομαστή η πατάτα Λειβαδίτη χωρίς να έχει πιστοποιητικό Ονομασίας προέλευσης …ακόμα – Μια δυναμική καλλιέργεια με καλό εισόδημα – Πεδίο …λαμπρό για νέους αγρότες
Πατάτα ονομαστή για την νοστιμιά της είναι η βουνίσια πατάτα που καλλιεργείται στα πατατοχώραφα του Λειβαδίτη. Οι παραγωγοί λίγοι, μετριούνται στα δάκτυλα ενός χεριού, ως εκ τούτου και η παραγωγή μικρή αλλά με την σφραγίδα της ποιότητας που είναι και το συγκριτικό της πλεονέκτημα για να κατακτά όλο και περισσότερο μερίδιο στην τοπική αγορά και δη στα καταστήματα εστίασης αλλά και λιανικά.
Ο αείμνηστος Α. Μπαλτατζής έφερε την πατατοκαλλιέργεια στον Λειβαδίτη
Σε μια εποχή που ο αγροτικός τομέας στη χώρα μας γερνά και συρρικνώνεται υπό το βάρος της ενεργειακής κρίσης που χτύπησε έντονα τον πρωτογενή τομέα και η νέα ΚΑΠ έχει αποκτήσει πιο φιλοπεριβαλλοντικό προσανατολισμό, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η στροφή των αγροτών σε στοχευμένες καλλιέργειες που αποτελούν «γέννημα θρέμμα» του τόπου με παράλληλη ανανέωση του αγροτικού πληθυσμού. Μια τέτοια καλλιέργεια είναι η πατατοκαλλιέργεια στα χωράφια του Λειβαδίτη που προωτοέφερε ο αείμνηστος Αλέξανδρος Μπαλτατζής. Έτσι στην ακμή της τότε ο Λειβαδίτης είχε 70 – 80 οικογένειες που ζούσαν μόνιμα και ασχολούνταν αποκλειστικά καλλιεργώντας 2,5 χιλιάδες στρέμματα. Τώρα ασχολούνται μόνο 5 – 6 παραγωγοί και καλλιεργούν 400 στρέμματα. Τα υπόλοιπα πατατοχώραφα έχουν μεταβληθεί σε δάσος! Να σημειώσουμε ότι ο Λειβαδίτης δεν επιλέχθηκε τυχαία για την πατατοκαλλιέργεια αλλά μετά από έρευνες που έδειξαν ότι είναι πολύ κατάλληλα τα εδάφη και το μικροκλίμα της περιοχής που έχει υψόμετρο 1.400 μέτρα.
Είναι ονομαστή η πατάτα Λειβαδίτη χωρίς να έχει πιστοποιητικό Ονομασίας προέλευσης …ακόμα
Ο κ. Σερεφιάς Διαμαντής μεγάλωσε στον Λειβαδίτη αλλά δεν μένει πια εκεί. Ωστόσο εδώ και 12 χρόνια ασχολείται με την πατατοκαλλιέργεια και μάλιστα έχει μεταλαμπαδεύσει το μεράκι του στα παιδιά του τα οποία είναι αγρότες. Μιλώντας στο «Ε» ανέδειξε την υπεροχή της πατάτας Λειβαδίτη αλλά και την αναγνωσιμότητα που έχει κατακτήσει στην αγορά: «Η πατάτα Λειβαδίτη είναι ορεινή καλλιέργεια και μεγάλης ανθεκτικότητας σε σχέση με τις πατάτες που καλλιεργούνται σε πεδινά εδάφη. Εμείς φυτεύουμε τον Μάιο και μαζεύουμε τον Σεπτέμβριο και μέχρι τον Μάιο διατηρείται εκτός ψυγείου. Έχει μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο που την προτιμά για την ποιότητα και την γεύση της. Κάναμε μια προσπάθεια για να πάρουμε την πιστοποίηση ως προϊόν Π.Ο.Π. αλλά σταματήσαμε γιατί έχει πολλές διαδικασίες και κόστος. Παράλληλα η πατάτα μας έχει καλό όνομα και γι αυτό δεχόμαστε αθέμιτο ανταγωνισμό. Γίνονται αθρόες εισαγωγές από φτηνές πατάτες Αιγύπτου που διατίθενται στην αγορά και αυτό μας πλήττει. Οι τιμές μας είναι στα 70 με 80 λεπτά το κιλό και διαθέτουμε σε καταστήματα εστίασης αλλά και κατόπιν παραγγελίας στην λιανική. Έχουμε ένα κοινό που μας προτιμά γιατί η πατάτα μας έχει ποιότητα. Η καλλιέργεια είναι καλή αλλά έχει κόστος και πολύ δουλειά. Χρειάζεται πολλά εργατικά χέρια. Δίνουμε πολλά μεροκάματα. Φέτος είχαμε καλή παραγωγή», επισημαίνει ο κ. Σερεφιάς.
Μια δυναμική καλλιέργεια με καλό εισόδημα – Πεδίο …λαμπρό για νέους αγρότες
Παράλληλα υποστηρίζει ότι μπορεί να γίνει μια δυναμική καλλιέργεια που θα δώσει υπεραξία στην περιοχή του Λειβαδίτη που έχει απομείνει με δύο μοναδικούς μόνιμους κατοίκους, αν ασχοληθούν νέοι: «Αφήνει εισόδημα η καλλιέργεια. Οι νέοι είναι αυτοί που θα την ζωντανέψουν και θα ζωντανέψουν και την περιοχή. Τα δικά μου παιδιά θα συνεχίσουν», προσθέτει ενώ την ίδια στιγμή σημειώνει ότι δεν έχουν καμία στήριξη ούτε από τον δήμο ούτε από την περιφέρεια ούτε όμως και από το υπουργείο: «Ζητήσαμε από τον δήμο Ξάνθης να κάνει κάποιες παρεμβάσεις στο οδικό αγροτικό σε 5 – 6 χιλιόμετρα για να έχουμε πρόσβαση στα χωράφια μας. Τόσα χρόνια μόνοι μας ανοίγουμε δρόμους. Δεν είχαμε καμία απάντηση. Ούτε η περιφέρεια μας έδωσε σημασία αλλά ούτε το υπουργείο να έχουμε υποστήριξη από γεωπόνους. Ότι κάνουμε μόνοι μας».
Ο κ. Σερεφιάς ανέφερε πως και στα καμποχώραφα της Γενισέας υπάρχει πατατοκαλλιέργεια εαρινή που φυτεύεται τον Μάρτιο και συλλέγεται τον Ιούνιο. Παρά ταύτα δεν έχουν συστήσει οι παταταπαραγωγοί μια Ομάδα στην Ξάνθη για να προασπίζουν ομαδικά τα συμφέροντά τους όπως σε άλλες περιοχές. Να θυμίσουμε ότι στην χώρα μας η πατάτα Νάξου έχει αναγνωριστεί ως Π.Ο.Π. ενώ ξακουστή είναι και η πατάτα Νευροκοπίου που έχει μεγάλη παραγωγή και κατακλύζει τις αγορές της χώρας.
Μαριάννα Ξανθοπούλου
