Οι εταιρείες διαχείρισης δανείων κρίθηκε ότι δεν νομιμοποιούνται να προχωρούν σε δικαστικές ενέργειες
Τι κερδίζουν οι δανειολήπτες
Ισχυρά νομικά όπλα στους δανειολήπτες για να ανακόψουν πλειστηριασμούς από εταιρείες διαχείρισης που έχουν αναλάβει την είσπραξη τιτλοποιημένων κόκκινων δανείων δίνει απόφαση του Αρείου Πάγου, που χαρακτηρίζεται από νομικούς ιστορική. Από την απόφαση προκύπτει ότι οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων δεν νομιμοποιούνται να ασκούν δικαστικές ενέργειες και να επισπεύδουν πλειστηριασμούς για απαιτήσεις που έχουν τιτλοποιηθεί με βάση τον νόμο 3156/2003.
Είχαν προηγηθεί και άλλες αποφάσεις δικαστηρίων χαμηλότερων βαθμών στην ίδια νομική «γραμμή», αλλά πλέον η απόφαση του Αρείου Πάγου δημιουργεί, όπως τονίζουν δικηγόροι, μια στέρεη νομολογία, που μπορεί να επιτρέψει σε δανειολήπτες να σταματήσουν πλειστηριασμούς από εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να αξιοποιήσουν τα νομικά εμπόδια που τίθενται στις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, προκειμένου να βελτιώσουν τη θέση τους με μια διαπραγμάτευση για ρύθμιση οφειλής.
Για την πλευρά των εταιρειών διαχείρισης δανείων, που έχουν υπό τη διαχείρισή τους δάνεια συνολικού ύψους 87 δισ. ευρώ, τα περισσότερα προερχόμενα από τιτλοποιήσεις, γίνεται σαφές ότι τα σοβαρά νομικά εμπόδια που έχουν εμφανισθεί θέτουν σε κίνδυνο την προσπάθεια ανάκτησης απαιτήσεων. Η παράλληλη ισχύς του ν. 3156/2003 για τις τιτλοποιήσεις και του νόμου 4354/2015, με τον οποίο δόθηκε υπό όρους στις εταιρείες διαχείρισης το δικαίωμα να προχωρούν σε δικαστικές ενέργειες για λογαριασμό των funds, έχει αποδειχθεί προβληματική για τις εταιρείες, καθώς πρόκειται για δύο νόμους που βρίσκονται σε παράλληλη ισχύ και ο ένας… εξουδετερώνει τον άλλο.
Ειδικότερα, οι τιτλοποιήσεις γίνονται με βάση τον νόμο του 2003, αλλά οι εταιρείες διαχείρισης «πατούν» στον νόμο του 2015 για να προχωρούν σε δικαστικές ενέργειες εξ ονόματος των funds που κατέχουν τα δάνεια. Ωστόσο, ο νόμος του 2015 δεν αναφέρεται σε δάνεια που έχουν προέλθει από τιτλοποιήσεις, με αποτέλεσμα οι δικαστικές ενέργειες των εταιρειών διαχείρισης να «σκοντάφτουν» στα δικαστήρια, που κρίνουν ότι δεν έχουν ενεργητική νομιμοποίηση.
