Αδιαπραγμάτευτο

0

Χαράζει…

Κι εγώ σε περιμένω,

ήλιε μου φωτοδότη…

 

Σε περιμένω αγόγγυστα,

κάθε μέρα,

κάθε πρωί,

κάθε ξημέρωμα…

 

Σαν λύτρωση,

σαν ανακούφιση,

σαν χαρμονή…

 

Όπως ο νηστικός ένα καρβέλι,

ο άρρωστος το γιατρικό,

όπως ο έρωτας τον πόθο…

 

Για να μου διώξεις κάθε έγνοια μαρασμού,

τις απροσδόκητες,

σκιές του λογισμού

και τις ανέγγιχτες ανάσες του βολβού…

 

Για να γεννήσεις τη λαχτάρα του σκοπού,

τη νέα φύτρα του απροσδόκητου συρμού,

της αποκάλυψης του ανομολόγητου σασμού.

 

Ξημερώνει…

 

Η ευτυχία καρτερεί,

σε δύο πρόσωπα

τη θέση έχει βρει…

 

Αναστασία (Νατάσα) Μακρή

 

Περισσότερα Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα άρθρα από ΕΜΠΡΟΣ
Περισσότερα άρθρα από Αφιερώματα
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Φεστιβάλ Πόλις Ονείρων: Ανοιχτή Πρόσκληση για Έκθεση Φωτογραφίας

Επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι καλούνται να αποτυπώσουν τη μαγεία του φεστιβάλ Σ…