Άρθρο του επικεφαλής της Περιφερειακής Σύνθεσης Χριστόδουλου Τοψίδη
Επί οκτώ ημέρες του φετινού Ιουλίου (21-28/07), όλη η Ελλάδα παρακολούθησε την τραγωδία που συνέβη στο Δάσος της Δαδιάς. Περίπου 40.000 στρέμματα από την έκταση του Εθνικού Δρυμού με την παγκόσμια εμβέλεια και οικολογική σημασία, έγιναν στάχτη και αρκετά ακόμα απειλήθηκαν, αλλά ο κίνδυνος αποσοβήθηκε χάρη στην τιτάνια προσπάθεια των πυροσβεστών και όλων όσοι συμμετείχαν στις επιχειρήσεις κατάσβεσης / ελέγχου της φωτιάς.
Αυτό ήταν και το πρώτο πράγμα που είδαμε: Άνδρες και γυναίκες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας – από διάφορα σημεία της Ελλάδας- να επιχειρούν στο Δάσος αψηφώντας τον κίνδυνο και με μοναδικό στόχο να το σώσουν. Μαζί τους εθελοντές και εθελόντριες, άνδρες και γυναίκες – στελέχη του Στρατού, των Σωμάτων Ασφαλείας, του Δασαρχείου και δεκάδες υλοτόμοι.
Είδαμε ακόμη την εργώδη προσπάθεια των πιλότων των εναέριων μέσων πυρόσβεσης να επιχειρούν ασταμάτητα από την ανατολή έως τη δύση του ήλιου.
Είδαμε εθελοντές και εθελόντριες από όλη την Ελλάδα να συμπαρίστανται στους επιχειρούντες είτε μαγειρεύοντας, είτε προσφέροντας νερά και άλλα είδη ανάγκης.
Είδαμε τα μέλη των οικολογικών οργανώσεων να αγωνιούν για την τύχη των αρπακτικών και των υπόλοιπων ζώων που φωλιάζουν στο Δάσος της Δαδιάς.
Σε όλες και όλους αυτούς τους ανθρώπους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα έκαναν, για το θάρρος και την αυταπάρνηση που επέδειξαν.
Αυτός που δεν είδαμε όμως, είναι ο Περιφερειάρχης ΑΜΘ. Ο Χρήστος Μέτιος επισκέφθηκε το επιχειρησιακό κέντρο μόλις δύο φορές εκ των οποίων η μία ήταν για να φωτογραφηθεί με τους υπουργούς Χρήστο Στυλιανίδη και Γιώργο Αμυρά. Τις υπόλοιπες ημέρες συνέχιζε κανονικά το πρόγραμμά του, ωσάν η φωτιά στο Δάσος να μην τον αφορούσε.
Είδαμε Αντιπεριφερειάρχες να κοκκορομαχούν την ώρα που η κρίση ήταν στο απόγειο της. Όπως είδαμε και διάφορους εντεταλμένους Συμβούλους να περιφέρονται ασκόπως και χωρίς να παρέχουν ουσιαστική βοήθεια στην επιχείρηση.
Επίσης δεν ακούσαμε μία πειστική απάντηση για το έλλειμμα νερού στις υδατοδεξαμενές της Λύρας και του Προβατώνα. Δεν ακούσαμε για ποιο λόγο δεν έγινε αντιληπτή η διαρροή στο φράγμα της Λύρας, που αν θα ήταν γεμάτο ενδεχομένως να μην είχε πάρει τόσο μεγάλη έκταση η φωτιά στο Δάσος της Δαδιάς.
Ακούσαμε όμως τον κο Αμυρά να λέει ότι τα φράγματα είναι ευθύνη της Περιφέρειας.
Δεν είδαμε καμία διάθεση ανάληψης ευθυνών, αλλά αντίθετα είδαμε τους Περιφερειακούς Συμβούλους της διοίκησης να ανταλλάσσουν μεταξύ τους ευχαριστίες και «παινέματα».
Η πυρκαγιά στο Δάσος της Δαδιάς δεν είναι ένα αμελητέο γεγονός. Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση, οι ευθύνες υπάρχουν και πρέπει να αποδοθούν, κυρίως για να μην έχουμε επανάληψη του φαινομένου στο μέλλον. Επομένως, η Περιφερειακή Σύνθεση θέτει δημοσίως συγκεκριμένα ερωτήματα στα οποία οφείλουν να απαντήσουν ο Περιφερειάρχης και οι συν αυτώ:
Για ποιο λόγο ήταν άδεια η υδατοδεξαμενή στο φράγμα της Λύρας;
Σε ποια ακριβώς κατάσταση βρισκόταν το φράγμα του Προβατώνα τους τελευταίους έξι μήνες;
Γιατί ο Περιφερειάρχης περίμενε τέσσερις ημέρες ώστε να έρθει ο Υπουργός να κηρύξει την περιοχή σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και δεν ανέλαβε ο ίδιος την πρωτοβουλία νωρίτερα;
Ποιος ήταν ο ακριβής σχεδιασμός προστασίας του Δάσους της Δαδιάς που καταρτίστηκε στις συνεδριάσεις του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας της ΠΑΜΘ (πάντα στο βαθμό ευθύνης που φέρει η Περιφέρεια ΑΜΘ);
Σίγουρα η διαχείριση ενός δάσους όπως αυτό της Δαδιάς είναι μία σύνθετη διαδικασία, που απαιτεί τη συμμετοχή πολλών φορέων. Αυτή η πολυπλοκότητα όμως δεν μπορεί να λειτουργεί ως «δικαιολογία» αλληλοκάλυψης και αλληλομετάθεσης ευθυνών.
Και επειδή η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για την παράταξή μας, καλούμε τη Διοίκηση της Περιφέρειας να αναλάβει τις δικές της ευθύνες και αν όντως υπάρχει η περιβαλλοντική ευαισθησία που ευαγγελίζονται, τους καλούμε σε μία ανοικτή συζήτηση με αποκλειστικό θέμα την προστασία των Δασών της Περιφέρειας μας εδώ και τώρα!
