Φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής
Αρχές Αυγούστου έφυγε από τούτη τη ζωή σε ηλικία 75 ετών, αφού πάλεψε με τον καρκίνο, ο φίλος Παναγιώτης Σαλτούρος. Υπήρξε μάχιμος δικηγόρος και «σφραγίστηκε» στη μνήμη των Ξανθιωτών από τη θητεία του ως ο πρώτος αιρετός νομάρχης στην Ξάνθη (1994-1998). Ανήκε πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ, και υπήρξε δραστήριος στο χώρο. Το 1996 διετέλεσε υποψήφιος βουλευτής. Την περίοδο 1999-2000 χρημάτισε Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.
Συνεργάστηκα μαζί του όταν ήταν νομάρχης σε θέματα πολιτισμού. Ήταν άνθρωπος του «Ναι», σε κάθε πρόταση που ήταν για το καλό του τόπου, χωρίς να κοιτάζει την πολιτική τοποθέτηση του άλλου.
Θα αναφέρω δύο καρπούς αυτής της συνεργασία μου με τον Παναγιώτη Σαλτούρο.
Το 1996 ήταν το έτος Γεωργίου Βιζυηνού. Μέσα στα πλαίσια του γιορτασμού του έτους Βιζυηνού που ανακήρυξε ομόφωνα η Νομαρχία Ξάνθης οργανώθηκε Ημερίδα με τίτλο «Προσέγγιση στο Γεώργιο Βιζυηνό» (στις 13 Οκτωβρίου 1996, στο Δημοτικό Αμφιθέατρο). Τα κείμενα των εισηγήσεων εκδόθηκαν από την Νομαρχία, ύστερα από ευγενική αποδοχή της σχετικής πρότασης.
Εισηγητές ο Ανέστης Ακριτίδης, ο Γιώργος Βογιατζής και ο Θανάσης Μουσόπουλος.
Οι εισηγήσεις εκδόθηκαν το 1997 σε καλαίσθητο τόμο με τίτλο «Προσέγγιση στο Γεώργιο Βιζυηνό», σελ. 41, Έκδοση Νομαρχίας Ξάνθης, τυπογραφείο Τελεία – Χ. Πασχίδης, με καλλιτεχνική επιμέλεια του Μιχάλη Πασχίδη.
Την ίδια χρονιά, το 1996, εκδόθηκε το βιβλίο μου «Ελάτε να γνωρίσουμε το Γεώργιο Βιζυηνό», Έκδοση Νομαρχίας Ξάνθης, σελ. 32, τυπογραφείο Τυπόγραμμα. Το εξώφυλλο έχει έργο του φίλου μου Λάζαρου Βουδούρη με τη μορφή του Βιζυηνού. Το βιβλίο μου αυτό, όπως γράφω στον Πρόλογο, «Απευθύνεται κυρίως στους νέους αποσκοπώντας στη γνωριμία της νέας γενιάς με το έργο του Γ. Βιζυηνού». Υπάρχει μια σφαιρική προσέγγιση στο έργο του πρωτοπόρου Θρακιώτη όπως σημειώνω.
Θα αναφέρω και μια τρίτη σημαντική συμβολή του Παναγιώτη Σαλτούρου. Μιλώ για το βιβλίο «Ο παππούς και η γιαγιά είπαν… Ντάντο ι μπάμπα κάζακο…- 21 παραμύθια από Ροδόπη – μεσελέ αντ Ροντόπι» της Δήμητρας Κατάκη – στα πομακικά γράφει ο Καραχότζα Ριτβάν, σελ. 157, έκδοση Γυμνάσιο Σμίνθης – Νομαρχία Ξάνθης, 1997.
Ο Νομάρχης Ξάνθης Παναγιώτης Σαλτούρος γράφει ανάμεσα στα άλλα στον Πρόλογο;
«Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ξάνθης παρά το μικρό χρονικό διάστημα που λειτουργεί μέσα στο νέο θεσμικό πλαίσιο, έδωσε προτεραιότητα στα γενικότερα προβλήματα εκπαίδευσης και πολιτισμού του νομού μας, γιατί φρονούμε ότι για την ευαίσθητη περιοχή μας η βελτίωση της ποιότητας ζωής και η ανάδειξη του πολιτιστικού πλούτου αποτελούν προτεραιότητα και ανάγκη».
Στη συνέχεια ο αείμνηστος νομάρχης επαινεί την εργασία της Δήμητρας Κατάκη και ελπίζει και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα να αναπτύξουν ανάλογες πρωτοβουλίες.
Με την ευκαιρία, να προσθέσω κάτι που προ δύο ετών έγραψα για το σημαντικότατο αυτό βιβλίο:
«Οι δυνατοί και οι περισσότεροι συνήθως επιθυμούν να σβήσουν τους λιγότερους και τους – όπως νομίζουν – πιο αδύνατους, από τον χάρτη. Αναφέρομαι στους λεγόμενους Πομάκους. Κάθε φορά που μιλούμε για μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, κάποιοι επιθυμούν να μονοπωλήσουν τον όρο μουσουλμάνοι, παρόλο που ξέρουμε ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι πολλών προελεύσεων.
Στο κείμενό μου αυτό, αφιέρωμα στη Δήμητρα Κατάκη, επιθυμώ να αναφέρω ένα σημαντικό βιβλίο της ίδιας που παρουσιάζει παραμύθια των πομάκων, όπως τα κατέγραψε στην ευρύτερη περιοχή της Σμίνθης, και στη συλλογή της που εκδόθηκε το 1997, παρατίθεται εκτός από το ελληνικό κείμενο και η απόδοση στα πομακικά από τον Ριτβάν Καραχότζα».
Όπως καταλήγω στο άρθρο μου: «Τα παραμύθια, τα τραγούδια, οι χοροί, οι φορεσιές των κατοίκων της ορεινής Ροδόπης μας επιτρέπουν – αν θέλετε μας επιβάλλουν – να μην μπορούμε να τους σβήσουμε από τον Χάρτη. Να σεβόμαστε τη γλώσσα τους, σε όσους τη θεωρούν μητρική».
Με τα λίγα στοιχεία που ανέφερα φάνηκε η αντίληψη που είχε για τον πολιτισμό ο Παναγιώτης Σαλτούρος και για τον ρόλο του ως εκπροσώπου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η Ξάνθη σε αποχαιρετά Παναγιώτη με ευγνωμοσύνη.
