Ο Κώστας Καναβούρης μιλά για τους πρόσφυγες του ’22 και τους πρόσφυγες όπου γης
Το 65ο Φεστιβάλ Φιλίππων διοργανώνει την Πέμπτη 11 Αυγούστου στις 9.00 το βράδυ, στο Καρνάγιο Καβάλας την εκδήλωση – ομιλία «Μια ιστορία αποχαιρετισμών».
Ο άνθρωπος είναι καμωμένος για να επιστρέφει. Να επιστρέφει εκεί που πρωτομίλησε, εκεί που για πρώτη φορά αντίκρισε τον ήλιο, εκεί που ένιωσε το πρώτο χάδι, εκεί που ονειρεύτηκε το πρώτο του όνειρο. Κι αυτό που λέμε πατρίδα και μητρίδα στην ουσία δεν είναι τόπος. Είναι το ζείδωρο αεράκι από λέξεις, μυρωδιές, χειρονομίες, ήχους, εικόνες που, ποτέ μα ποτέ, δεν θα ξανασυναντηθείς μαζί τους πάρα μονάχα εκεί: στον τόπο των παιδικών σου ηλικιών, στον τόπο όπου η γλώσσα δεν απέχει και πολύ από την γλώσσα των πουλιών, της θάλασσας, από τον ήχο της πεδιάδας πάνω από τα στάχια, από τον ήχο του βουνού που κάνει το δέντρο, δάσος και το φύλλωμα, χρώμα. Πατρίδα είναι ο τόπος της υπομονής. Ένας τόπος που σε περιμένει για πάντα.
Αυτό το «για πάντα» και όλα όσα περιέχει χάθηκαν με την προσφυγιά. Και είναι συγκλονιστικό να ζεις και να μεγαλώνεις με ανθρώπους που έχασαν τα πάντα. Πού έχασαν ένα «εκεί» όπου ποτέ δεν θα επέστρεφαν. Και πέρασαν τη ζωή τους αποχαιρετώντας. Με κάθε τρόπο. Γιατί ο αποχαιρετισμός ήταν ο δικός τους ομφάλιος λώρος που τους συνέδεε με την μήτρα της ζωής. Αυτό υπήρξαν οι πρόσφυγες κι αυτό είναι οι πρόσφυγες όπου γης: οι άνθρωποι ενός ατελεύτητου και γι’ αυτό οδυνηρότατου, αποχαιρετισμού. Και η ιστορία τους μια ιστορία αποχαιρετισμών. Γι’ αυτήν μιλάμε.
Απαγορεύεται η είσοδος στο θέατρο μετά την έναρξη της παράστασης.
Είσοδος Ελεύθερη
