Στην ιστορική Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη, τελικά πρωταγωνιστής δεν ήταν η Τουρκία, η οποία, παρά την φασαρία στα παρασκήνια, ούτε συνεισέφερε ούτε παρεμπόδισε κάτι. Αντίθετα, φαίνεται να πήρε μια σαφή προειδοποίηση από τις ΗΠΑ να μην επιχειρήσει τη διατάραξη της ασφάλειας στο Αιγαίο και τη Συρία.
Στη Σύνοδο αυτή επαναπροσδιορίστηκε το στρατιωτικό δόγμα, και η Ρωσία από «στρατηγικός εταίρος», αντιμετωπίζεται πλέον ως εχθρική αναθεωρητική δύναμη, ενώ αλλάζει η διάταξη δυνάμεων της Συμμαχίας, με σημαντική συγκέντρωση στρατού και εξοπλισμού στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης.
Οι χώρες-μέλη αυξάνουν τους προϋπολογισμούς άμυνας, ενώ γίνεται μία απίθανη, μέχρι πρόσφατα, διεύρυνση, με δύο Σκανδιναβικές χώρες. Τέλος, ενισχύεται η ενότητα της Δύσης με τη συμμετοχή της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, που έχουν επιβάλλει τις συμφωνημένες κυρώσεις στη Ρωσία.
Οι κοσμογονικές αυτές αλλαγές, γίνονται σε μια περίοδο που η Κίνα λειτουργεί σαφώς ως οικονομική επιθετική διεισδυτική δύναμη, ενώ οι χώρες των BRICS(Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) προχωρούν σε αναδιοργάνωση των σχέσεων τους, όπως φαίνεται από το 22ο Summit το οποίο έγινε πριν από λίγες μέρες στην Κίνα.
Η θετική προς την Ρωσία στάση της Κίνας και η υποχρεωτική, για κάποιες μεγάλες χώρες, λόγω ενεργειακών εξαρτήσεων, ουδετερότητά τους, καθιστά πιο εμφανή μια σημαντική γεωπολιτική ανατροπή.
Η μεγάλη αναβάθμιση της άμυνας του ΝΑΤΟ που αποφασίστηκε στη Μαδρίτη, χαράζει στο ημερολόγιο του 2022, την έναρξη του 2ουΠαγκόσμιου ψυχρού πολέμου. Σ΄αυτήν την ιστορική στιγμή της ανασύνταξης της συμμαχίας της Δύσης, η ενότητα και ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου παίζουν ένα σημαντικό ρόλο για την ειρήνη! Και η προάσπιση της ειρήνης, προϋποθέτει ένα ΝΑΤΟ πανέτοιμο και αποφασισμένο για την υποστήριξη των μελών του.
Η ενότητα όμως της Δύσης, απειλήθηκε και απειλείται. Δεν πρέπει να λειτουργούν εφησυχαστικά οι πανηγυρισμοί για την επίτευξη συμφωνίας για την είσοδο των νέων χωρών.
Η Τουρκία ως χώρα του ΝΑΤΟ, σε μια κρίσιμη σύνοδο της Ατλαντικής συμμαχίας επιχείρησε να απειλήσει, έστω ατελέσφορα, τη συνοχή της, θέτοντας προκλητικά ζητήματα που αφορούν την λειτουργία και τις αποφάσεις των κοινοβουλίων της Σουηδίας και της Φινλανδίας, ενώ ταυτόχρονα αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία μίας επίσης χώρας του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας. Θεωρώ προσβλητική για τη λειτουργία των κοινοβουλευτικών δημοκρατιών, την αλλαγή νόμων και πολιτικών, λόγω απαιτήσεων άλλων χωρών, όποιες και αν είναι αυτές.
Είναι αφελές όμως, να θεωρούμε ότι η Τουρκία δεν θα δημιουργήσει ξανά ζητήματα, με δεδομένο τον μικρομεγαλισμό που επιδεικνύει στην εξωτερική της πολιτική.
Δυστυχώς, το ΝΑΤΟ έχει στο εσωτερικό του μια μικρή Ρωσία με όλα τα χαρακτηριστικά: εισβολή και καταπάτηση εδάφους ανεξάρτητης χώρας, αναθεωρητική στάση και αμφισβήτηση συνόρων απέναντι σε γείτονες, απολυταρχική λειτουργία του αρχηγού κράτους, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όπως ο Πούτιν αναφέρεται στον μεγάλο Πέτρο και ονειρεύεται την ρωσική αυτοκρατορία έτσι και ο Ερντογάν αναφέρεται στον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή και στην οθωμανική αυτοκρατορία. Οι ΗΠΑ και αρκετές χώρες της ΕΕ, έχουν κλείσει τα μάτια πολλές φορές στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας.
Είναι σημαντικό, αυτή η συμπεριφορά να αλλάξει και η σύνοδος της Μαδρίτης, προσέφερε στα μέλη του ΝΑΤΟ αυτή την ευκαιρία, με το να δουν καθαρά την Τουρκική πολιτική.
Άννα Διαμαντοπούλου
Πρόεδρος του Δικτύου – Πρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ για το μέλλον του κοινωνικού κράτους – πρ. Επίτροπος ΕΕ – πρ. Υπουργός
