Απεβίωσε πλήρης ημερών ο Γιώργος Αποστολίδης
Δικηγόρος, αγωνιστής της Αριστεράς, ιδεαλιστής. Πολιτική η κηδεία την Πέμπτη στην Ξάνθη. Ερχόταν τακτικά στην αγαπημένη του Ξάνθη, επισκεπτόταν την εφημερίδα μας
Ίσως οι εναπομείναντες παλαιοί Ξανθιώτες να γνωρίζουν ή και να θυμούνται τον Γιώργο Αποστολίδη. Οι νεότεροι προφανώς γνωρίζουν λίγα ή και καθόλου.
Για τον λόγο αυτόν, και ως μνημόσυνο στη μνήμη του ανθρώπου που αγωνίστηκε αρκετά στη ζωή του και ταλαιπωρήθηκε, παραθέτουμε κάποια στοιχεία για να τον θυμηθούν οι παλιοί και να πληροφορηθούν οι νέοι για έναν αγωνιστή, έναν ιδεαλιστή της Αριστεράς που πλήρωσε βαρύ κόστος για τις ιδέες του.
Θυμίζουμε πως ο συμπολίτης μας Γιώργος Φ. Αποστολίδης πως απεβίωσε πλήρης ημερών, στις 25 Μαρτίου στην Αθήνα όπου ζούσε.
Τα στοιχεία που ακολουθούν αποτελούν κείμενο του ιδίου από βιβλίο που εξέδωσε το 2010 με τον τίτλο «Προσωπικές Αναμνήσεις από τον εικοστό αιώνα».
Οι φωτογραφίες από το προσωπικό του αρχείο εκτός του εξωφύλλου που προέρχεται από το αρχείο του Γιώργου Μαυρίδη και αφορά προεκλογική συγκέντρωση της ΕΔΑ στην πλατεία της Ξάνθης το 1958.
Προσωπικές Αναμνήσεις από τον Εικοστό Αιώνα
Ο Γιώργος Φ. Αποστολίδης γεννήθηκε στην Ξάνθη, το 1926, από γονείς πρόσφυγες Ανατολικοθρακιώτες και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Ξάνθη του Μεσοπολέμου. Η Κατοχή τον βρήκε πρόσφυγα στην Αθήνα, ενώ λίγο αργότερα κατέφυγε στη Βέροια, όπου και οργανώθηκε στις τάξεις της ΕΠΟΝ. Η Απελευθέρωση κι ο Εμφύλιος τον βρήκαν στην Θεσσαλονίκη, αρχικά ως μαθητή και αργότερα ως φοιτητή της Νομικής, αλλά και πάλι ως δραστήριο στέλεχος της ΕΠΟΝ.
Το 1948, βρέθηκε κατηγορούμενος στην υπόθεση των «69 Επονιτών της Θεσσαλονίκης», καταδικάσθηκε σε θάνατο από Έκτατο Στρατοδικείο και φυλακίσθηκε στο Επταπύργιο. Λίγο αργότερα, αμνηστεύθηκε, τελείωσε το Πανεπιστήμιο κι επέστρεψε στην Ξάνθη, το 1952, όπου εργάσθηκε ως βοηθός συμβολαιογράφου κοντά στον πατέρα του.
Συμμετείχε ως υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ στις εκλογές του 1958 και του 1961. Λόγω της καταδίκης του, όμως, δεν μπόρεσε να διορισθεί δικηγόρος, παρά μόλις το 1964. Απέκτησε τα πλήρη πολιτικά του δικαιώματα το 1974, σε ηλικία 48 ετών. Έκτοτε τον κέρδισε η μάχιμη δικηγορία και η αρθρογραφία υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί το πρώτο μέρος της πολυτάραχης και πολυκύμαντης ζωής του κι η διήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο. Μέσα από το κείμενό του διαγράφονται γλαφυρά η καθημερινότητα της κάθε εποχής, περιγράφονται τα σημαντικά για την ιστορία του τόπου γεγονότα ιδωμένα από μία ιδιαίτερη οπτική, παρουσιάζονται πρωταγωνιστές της σύγχρονης ιστορίας μας, όπως τους έζησε ο ίδιος, ενώ παράλληλα παρατίθενται σπουδαίες αξιολογικές και πολιτικές κρίσεις.
Όμως η σπουδαιότερο παροχή του πονήματος αυτού προς τον αναγνώστη, είναι το γεγονός ότι ο δημιουργός του με πένα αντικειμενική, πυκνή, γλαφυρή, συνοπτική, δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε στην τοπική ιστορία, ούτε στους πρωταγωνιστές της ιστορίας, της μακροϊστορίας και της μικροϊστορίας, αλλ’ ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό!
