33 Ποιητικές Συλλογές από τις Εκδόσεις ΣΠΑΝΙΔΗ
«Μονάχα με την ποίηση
Δε θα χαθούν ποτέ
Τα μεγάλα ιστιοφόρα της αυγής
Ούτε τα φώτα ούτε η χαρά
Ούτε τα δέντρα ούτε η νυχτιά.
Μονάχα με την ποίηση
Θα είμαστε ακόμα ικανοί
Να βλέπουμε και να αγαπούμε
Να ονομάζουμε τα πράγματα,
Με τις πιο καθημερινές λέξεις
Να λέμε το ψωμί-ψωμί, τη σκάφη σκάφη,
Και μ’ ένα βλέμμα να οδηγούμαστε
Σε μιαν αλήθεια οριστική.
Μονάχα με την ποίηση
Θα μεγαλώσουνε τα στάχυα
Και τα στήθη των κοριτσιών.
Το ποτάμι θ’ απομείνει ποτάμι
Η θάλασσα-θάλασσα /
Κι ο ουρανός-ουρανός.
Μονάχα με την ποίηση
Θα ανακαλύψουμε ξανά τα’ αστέρια
Μέσα στις καπνοδόχες.
Κι όλη τη θλίψη που ενδημεί
Στο βάθος των ματιών.
Και θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε το γενέθλιο χωριό μας
Παραχωμένο μες στα χιόνια.
Μονάχα με την ποίηση
Θ’ ανακαλύψουμε ξανά τον έρωτα
Και πατώντας από κλωνί σε κλωνί
Κι από ελπίδα σ’ ελπίδα
Θα εγκαθιδρύσουμε
Την αγνή βασιλεία των φτερών»
(Μονάχα με την ποίηση, Τάκης Βαρβιτσιώτης).
Οι αλλαγές γύρω μας είναι ταχύτατες και συντριπτικές.
Οι εικόνες γεννούν εικόνες.
Ο κόσμος βρίσκεται σε σταυροδρόμι και τα βλέμματα που παρατηρούν,
καταγράφουν και μετασχηματίζουν,
πληθαίνουν.
Ποίηση και πραγματικότητα.
Σε μια Πόλη που βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση νοήματος,
πολλά μυαλά έχουν χάσει τον μπούσουλα.
Εδώ ακριβώς είναι ο ρόλος του ποιητή.
Να υπενθυμίζει αδιάκοπα ότι ο άνθρωπος
δεν είναι φτιαγμένος ούτε για να εκπαιδεύεται ούτε για να διορθώνεται,
αλλά για να αφυπνίζεται.
Η ζωή εκλαμβάνεται ως πηγή της ποίησης,
αλλά ταυτόχρονα η ποίηση αναπαριστά,
εκπληρώνει, εξωραϊζει, και το κυριότερο,
δημιουργεί την πραγματικότητα.
Η ποίηση δεν είναι απλώς μια σύλληψη του νου.
Είναι η αποκάλυψη της φύσης.
Αυτή μπορεί να εμβολίσει τα σαπιοκάραβα,
ξεβράσματα μιας χίμαιρας μετά την διάψευση του ονείρου τους,
που ανταγωνίζονται σήμερα για την εξουσία,
και να μιλήσει για κάτι διαφορετικό από
την απόγνωση που πνίγει την Πόλη-Αγορά.
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
