Με ένα κείμενο συμφωνίας 177 σελίδων, η πρώτη τρικομματική κυβέρνηση στη Γερμανία αναμένεται να αναλάβει τα ηνία της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου. Σοσιαλιστές, Πράσινοι και Φιλελεύθεροι θα θέσουν την πολιτική συμφωνία τους σε δοκιμασία, καθώς σε πολλούς τομείς θα προσπαθήσουν να αναζητήσουν την χρυσή τομή, γεγονός αυτό που απαιτεί αν μη τι άλλο πολύτιμο χρόνο, που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει μπροστά στα μεγάλα προβλήματα της πανδημίας, της οικονομίας, της κλιματικής αλλαγής κα.
Ένα βασικό θέμα που θα απασχολήσει την τρικομματική τρίχρωμη γερμανική κυβέρνηση είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας, η διατήρηση του ή η περαιτέρω χαλάρωση του, όπως γίνεται τώρα με τη κρίση του κορωνοϊού.
Το κείμενο συμφωνίας των τριών είναι αρκούντως συγκεχυμένο διότι από τη μία αναφέρει ότι η χαλάρωση του χρέους λόγω πανδημίας «έχει αποδείξει την ευελιξία του», υπονοώντας ότι δεν θα χρειαστεί να επανεξεταστούν τα επιτρεπτά όρια του χρέους των κρατών μελών, και από την άλλη αναφέρει ότι οι δημοσιονομικοί κανόνες πρέπει να αναπτυχθούν περισσότερο, ώστε να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη, να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους και να ενισχυθεί περαιτέρω η πράσινη επένδυση.
Αμέσως – αμέσως φαίνεται η διαφορά ανάμεσα στον φιλελεύθερο και «σκληρό» υπουργό Οικονομικών και τους μετριοπαθέστερους Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους. Ωστόσο και τα τρία κόμματα συμφωνούν ότι το τρέχον Ταμείο Ανάκαμψης για την πανδημία είναι « ένα όργανο περιορισμένο στον χρόνο και στα ποσά», υπονοώντας ευθέως ότι το Ταμείο δεν θα χρησιμοποιείται για πολύ ακόμα για την ανακούφιση του χρέους.
Η γερμανική τρικολόρε κυβέρνηση βάζει ψηλά τον πήχη για αλλαγή των Συνθηκών της ΕΕ και προσθέτει ότι η παρούσα «Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης» θα μπορούσε να οδηγήσει « σε συνταγματική συνέλευση και την εξέλιξη σε ομοσπονδιακό ευρωπαϊκό κράτος». Βεβαίως, πίσω από τις βαρύγδουπες εκφράσεις κανείς δεν μπορεί να έχει αμφιβολία ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση θα είναι κομμένη και ραμμένη πάνω στα γερμανικά συμφέροντα, γι’ αυτό και στον αντίποδα, Γαλλία και Ιταλία μόλις προ ημερών υπέγραψαν τη δική τους γαλλο/ιταλική Συμφωνία για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας η γερμανική κυβέρνηση επιθυμεί την αναθεώρηση και μάλιστα προωθεί την κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας για τις κινήσεις εξωτερικής πολιτικής υπέρ της αρχής της ενισχυμένης πλειοψηφίας σε όλες τις αποφάσεις, κάτι που θα προκαλέσει θύελλά αντιδράσεων από τις μικρότερες χώρες που δικαίως φοβούνται αρνητικές συνέπειες στα εθνικά συμφέροντα τους από τις ισχυρότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Το νέο τρίχρωμο Βερολίνο τάσσεται υπέρ της συνεργασίας των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών μελών που επιθυμούν να ενσωματωθούν σε εκπαίδευση επιχειρήσεις εξοπλισμούς, αλλά δεν συσχετίζει την ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία με το ΝΑΤΟ.
Σε ότι αφορά στη μετανάστευση η γερμανική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της ριζικής αλλαγής του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου και τονίζει ότι η ΕΕ δεν μπορεί να δέχεται εκβιασμούς.
Η γερμανική κυβέρνηση ακόμα παίρνει αποστάσεις από την Κίνα, και δε δείχνει διατιθεμένη να κυρώσει τη συμφωνία επενδύσεων ΕΕ- Κίνας που είχε προωθήσει η Α Μέρκελ
Της Κύρας Αδάμ
