“Το χάσμα π’ άνοιξε ο σεισμός κι ευθύς εγιόμισ’ άνθη”
Δ. Σολωμός
Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Τάσου Κωνσταντινίδη που απευθύνεται στα παιδιά, αναφέρεται στα προβλήματα του σεισμού και αποτελεί ενημέρωση και προετοιμασία στο σχολείο.
Σύντομος προλογισμός του βιβλίου αυτού καταχωρίζεται στο έργο. Παραθέτω μικρά αποσπάσματα:
« Έχω τη χαρά και τιμή να πω λίγα λόγια προλογίζοντας το νέο έργο του Τάσου Κωνσταντινίδη. Τα δύο προηγούμενα με τους τίτλους «Ένα βιβλίο κατά των νταήδων» και «Σεβασμός στη διαφορετικότητα», συνειδητοποίησα ότι τα δύο βιβλία έχουν ως κοινό επίτιτλο «Δύο διαφορετικές μέρες». Με τα βιβλία του ο συγγραφέας απευθύνεται σε παιδιά και, κατά βάση, πιστεύει ότι μπορεί ο καθένας, η καθεμιά μας να δράσει για τις διαφορετικές μέρες, για τις καλύτερες μέρες, για την αλλαγή του κόσμου. Ο Τάσος είναι στρατευμένος στον αγώνα αυτό. […]
Ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας, χτυπούσε με το πόδι του ή με την τρίαινα, και προκαλούσε τους σεισμούς. Αλλά και ο πατέρας των θεών ο Δίας σε πολλές περιπτώσεις γεννούσε σεισμούς. Γνωστότερος είναι ο γίγαντας Εγκέλαδος που ως τις μέρες μας τον φέρνουμε στο στόμα μας. Φονεύτηκε κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας, αλλά καταπλακωμένος όπως είναι στον τάφο του, ώρες ώρες ξεσπά και βγάζει σεισμούς και ηφαίστεια. […] ».
Νιώθω την ανάγκη να παρουσιάσω την ποικίλη δράση του Τάσου Κωνσταντινίδη, ο οποίος γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1974. Έχει καταγωγή από την Ανατολική Θράκη, τη Ραιδεστό, τα Μάλγαρα και την Αδριανούπολη. Υπηρετεί στο Πυροσβεστικό Σώμα από το 1999. Από το 2008 είναι Υπαξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος και διετέλεσε Προϊστάμενος του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Σταυρούπολης Ξάνθης από το 2008 μέχρι το 2013. Από το 2013 υπηρετεί στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Ξάνθης. Είναι πρόεδρος του Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου Πυροσβεστών Ν. Ξάνθης που έχει αναπτύξει πλούσια δράση σε πολιτιστικό, αθλητικό και φιλανθρωπικό επίπεδο. Παλαιότερα υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στην ΠΑΕ Α.Ο Ξάνθη (Πρώην ΠΑΕ Sκoda Ξάνθη). Φοιτά στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών στο τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του ΕΑΠ. Κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος φοιτά στην Πυροσβεστική Ακαδημία Αξιωματικών. Ζει στην Ξάνθη και είναι παντρεμένος με την Αναστασία Χατζοπούλου και έχουν μαζί τρία παιδιά, τον Δημήτρη, τον Στέφανο και τον Παναγιώτη.
Στο Sparmatseto.gr έχει δημοσιεύσει κείμενα που δείχνουν τα ενδιαφέροντα και τις ευαισθησίες του. Δύο παραδείγματα ακολουθούν.
Α:Guernica | Τέχνη και Πολιτισμός
Η τέχνη είναι προσωπική υπόθεση. Η αντίληψη της εναπόκειται κυρίως στην ενασχόληση ή όχι με αυτήν. Σε έναν πίνακα ζωγραφικής λ.χ κάποιος θα διακρίνει λογοκρίνοντας καρικατούρες ενώ κάποιος άλλος ένα αριστούργημα λαμβάνοντας έτσι τα μηνύματα του καλλιτέχνη.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ένα από τα διασημότερα ίσως έργα του Πάμπλο Πικάσο, Γκουέρνικα (Guernica στα Ισπανικά). Ένας πίνακας που θέλει να εκφράσει την ωμότητα του πολέμου και να φανερώσει τη βιαιότητα και τη φρίκη του, αλληγορικά, μέσα από τα μάτια του διάσημου ζωγράφου. […] Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκουέρνικα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απάντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς.
Τελικά, αποδεικνύεται ότι η πένα, το πινέλο και κάθε είδος καλλιτεχνικής έμπνευσης και δημιουργίας έχει μεγαλύτερη δύναμη από τα όπλα.
Β:Επιλογή μεθόδου αξιολόγησης στη Δημόσια Διοίκηση
Στην πολύπαθη Ελληνική Δημόσια Διοίκηση, η αξιολόγηση των υπαλλήλων θεωρούταν ανέκαθεν, από την πρώτη της εφαρμογή επί Βαυαρικής αντιβασιλείας το 1833, το μέσο με το οποίο γίνεται η πολύπλευρη κρίση των ικανοτήτων των υπαλλήλων (προσπάθεια, συμπεριφορά και απόδοση) ώστε να επιτευχθούν οι επιδιωκόμενοι εργασιακοί στόχοι . Επίσης αποτελεί, όπου γίνεται με ιδανικές αρχές, έναν αξιοκρατικό και αδιαμφισβήτητο τρόπο υπηρεσιακής εξέλιξης των υπαλλήλων. Στον τρόπο διεξαγωγής της, ανέκυπταν προβλήματα και ερωτηματικά που αποτελούσαν τροχοπέδη στην άρτια και αντικειμενική κατάληξη των αποτελεσμάτων. Η συνταγματική κατοχύρωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων ( Σύνταγμα του 1911) και η ασφάλεια που παρέχει αυτή από την μία, αποτελεί αντικίνητρο για την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα των υπαλλήλων. Από την άλλη, το εγγενές και αέναο ερώτημα αν η προϊστάμενη αρχή είχε την ικανότητα να κρίνει με αμεροληψία ώστε το τελικό αποτέλεσμα να θεωρηθεί αξιόπιστο.
Θα πάμε όμως αλλού. Σε κείμενο του 2020, πριν ένα χρόνο, με τίτλο «Από τον πεζό στον ποιητικό λόγο: Μια νέα πορεία του Τάσου Κωνσταντινίδη» έγραφα: «Η έκπληξη είναι ότι, εκτός από τα πεζά του κείμενα, ο Τάσος τελευταία έχει επίδοση και στην ποίηση. Κάποια ποιητικά δείγματά του που μου έκανε την τιμή να εμπιστευθεί δείχνουν τη φλέβα που κρύβει μέσα του». Τότε δημοσίευσα πέντε ποιήματά του.
Φέτος, στη νέα αυτή σειρά κειμένων μου με τίτλο «Ποίηση Εποχής», μου εμπιστεύθηκε τέσσερα νέα ποιήματά του, ακολουθεί ένα:
Η μοίρα μας
Τη μοίρα μας τη φτιάχνουν άλλοι
μου λες
Χαμογελώ
Έχουμε πολλά αστέρια μέσα μας
που δεν μπορεί κανείς να τα σκοτώσει
Κάθε αστέρι και μια ευχή
κάθε ευχή και ένας κρίκος
κάθε κρίκος και μια αλυσίδα στο λαιμό τους
Έτσι φτιάχνουμε εμείς τη μοίρα μας.
Συγχαίρω τον Τάσο Κωνσταντινίδη για την πορεία και το έργο του. Εύχομαι καλή συνέχεια. Δημιουργικό 2022.
Θανάσης Μουσόπουλος
φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής
