Φοιτητική στέγη. Ώρα αναζήτησης
Το σενάριο γνωστό, η εικόνα ακόμη πιο γνωστή.
Η αναζήτηση φοιτητικής στέγης στις πόλεις που υπάρχουν Πανεπιστημιακές Σχολές.
Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και στην Ξάνθη εξαιτίας του γεγονότος πως δεν έχουν γίνει εδώ και δέκα χρόνια νέες οικοδομές.
Γενικώς όμως βολεύονται όλοι, απλά κουράζονται στο ψάξιμο, ενώ βρίσκουν πιο γρήγορα σπίτια όσοι χρησιμοποιούν τα γραφεία Κτηματομεσιτών της πόλης μας.
Γ.Δ.
Για το «Ναυτιλιακό Κέντρο»
Τη Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018 στην εφημερίδα μας είχαμε ρεπορτάζ με τίτλο «Στα σκαριά Ναυτιλιακό Κέντρο στο Λιμάνι του Λάγος».
Επειδή στο σοβαρό αυτό θέμα δεν υπήρξε εξέλιξη σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, θα επανέλθουμε για να πληροφορήσουμε την κοινή γνώμη.
Η όλη υπόθεση ήταν μια ιδέα του Ομίλου Χαλιορή, ο οποίος όμιλος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την εκμίσθωση του πρώην Τουριστικού, ενώ την όλη προσπάθεια στήριζε και η δημοτική αρχή Τσιτιρίδη.
-Περισσότερα για το θέμα σύντομα.
Γ.Δ.
Σεβασμός στους θεσμούς
Με ενοχλεί αφάνταστα να βλέπω ανθρώπους να καθυβρίζουν, μέσα από το διαδίκτυο, πρόσωπα που υπηρετούν κορυφαίους σκοπούς και θεσμούς.
Έχω κάνει πολλές φορές κριτική, έχω σατιρίσει καταστάσεις, έχω απογοητευτεί από ανθρώπους, έχω οργιστεί με τη βλακεία και τον εγωισμό, αλλά το να κάθομαι στον υπολογιστή και να βρίζω ανωνύμως την πρόεδρο της Δημοκρατίας π.χ. ή τον πρωθυπουργό της χώρας ή τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, ε, αυτό δεν το έκανα και δεν θα το κάνω.
Δεν ξεχνώ πως παρόλες τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε, για το δικαίωμά μου να επιλέγω με την ψήφο μου ελεύθερα όποιον επιθυμώ, κι αυτό λέγεται Δημοκρατία.
Και η Δημοκρατία έχει δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Μία δε υποχρέωση είναι και ο σεβασμός στην επιλογή της πλειοψηφίας αλλά και τους κείμενους θεσμούς που όρισε το Σύνταγμα της χώρας.
Και θυμίζω πως το Σύνταγμα της Ελλάδας είναι από τα δημοκρατικότερα της Ευρώπης κι όχι μόνον.
Γ.Δ.
Ημιμάθεια
Η εποχή μας απέδειξε περίτρανα ότι η ημιμάθεια είναι πιο επικίνδυνη από την αμάθεια.
Κάποτε δικαιολογούσες κάποιους ανθρώπους λέγοντας ότι είναι αγράμματοι, αλλά τώρα δεν υπάρχει καμία σοβαρή δικαιολογία για ορισμένους ανθρώπους.
Είναι αυτό που λέμε «ανόητος με πτυχίο» ή όπως λέει ο λαός μας «βλάκας με πατέντα».
Γ.Δ.
Το μοντέλο των «4» και στον δήμο Αβδήρων;
Το μοντέλο των «4» της αντιπολίτευσης στο δήμο Ξάνθης μάλλον θα επεκταθεί και σ’ άλλους δήμους, όπως για παράδειγμα στο δήμο Αβδήρων. Πρώτο δείγμα είναι ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση (Κριτσίνης – Τσολακίδης – Αντωνιάδης) μετά από συνεννόηση απείχε από το δημοτικό συμβούλιο της 31/8 με αποτέλεσμα να αναβληθεί λόγω μη απαρτίας. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Στο παρασκήνιο γίνονται πολλές συζητήσεις και μπορεί να δούμε κάτι ανάλογο με την κίνηση των «4» και στον δήμο Αβδήρων. Πιθανότατα την κίνηση των «3»! Στο μεταξύ στην παράταξη Τσολακίδη αναζητούν νέο πρόσωπο να ηγηθεί καθώς ο κ. Τσολακίδης το έχει πει, ότι έχει κάνει τον κύκλο του στην τοπική αυτοδιοίκηση. Πληροφορίες αναφέρουν ότι βάζει πλώρη για το ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ. Και γιατί όχι ; Είναι ένα έμπειρο στέλεχος με μια επιτυχημένη σταδιοδρομία χρόνων στην αυτοδιοίκηση.
Είναι το σωστό timing.
Μ.Ξ.
«Σκουπίδια»
Οι γνωστές μάσκες προστασίας και τα μαντηλάκια καθαρισμού, εδώ κι ένα χρόνο, αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως μετά τη χρήση θα πρέπει να τα πετάμε όπου βρούμε, εκτός φυσικά από εκεί που πρέπει, δηλαδή στους κάδους.
Δυστυχώς, πεζοδρόμια και άλλα σημεία, είναι χώροι απόδειξης της άσχημης νοοτροπίας μερικών.
Άραγε θ’ αλλάξει κάποτε αυτή η νοοτροπία;
Προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος και λόγω της πληθυσμιακής σύνθεσης του νομού.
Υ.Γ. Είπα να βάλω και μια φωτογραφία. Για ποιο λόγο; Όλοι έχετε δει το χάλι αυτό.
Γ.Δ.
Και ο Χάρης Καστανίδης
Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ένα καλό έχει. Δεν σ’ αφήνει να πλήξεις. Όχι.
Όλο και κάτι θα συμβεί για να υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον.
Πρόσφατο και προφανώς όχι τελευταίο δείγμα, η δήλωση του βουλευτή Χάρη Καστανίδη ότι θα διεκδικήσει την αρχηγία, προεδρία στο ΚΙΝΑΛ.
Έτσι, με τον βορειοελλαδίτη υποψήφιο Καστανίδη, οι μνηστήρες για το αξίωμα της Σοσιαλδημοκρατίας (πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν ΚΙΝΑΛ και αύριο ίσως κάτι άλλο), ανέρχονται στους τέσσερις. Οι γνωστοί τρεις από την αρχή της κούρσας, Γεννηματά, Λοβέρδος και Ανδρουλάκης, και ο Καστανίδης που καιρό το σκεφτόταν και τελικά κατέληξε να είναι κι αυτός υποψήφιος.
-Ευχή κι ελπίδα λοιπόν να επιλεγεί ο καλύτερος από τα μέλη του Κινήματος.
Γ.Δ.
Μπήκε δυναμικά ο Σεπτέμβριος
Πιο εντυπωσιακή είσοδος νέου μηνός από αυτήν του φετινού Σεπτεμβρίου δεν έχει γίνει.
Βέβαια η βροχή που έπεσε και με δόσεις όπως τη ζήσαμε, περιορίστηκε μέχρι τη ΣΕΒΑΘ.
Από κει και πέρα μέχρι τη Γενισέα ψιλοβροχή σύντομη και στην παραλιακή ζώνη λιακάδα.
Ευτυχώς που ο καιρός άλλαξε για να μας δοθεί η ευκαιρία τους φυσιολάτρες, ν’ απολαύσουμε τις ομορφιές του βουνού.
Όχι ότι οι εραστές της θάλασσας πως θα σταματήσουν τα μπάνια τους. Κάθε άλλο και δικαίωμά τους.
Όμως, ο νομός μας έχει αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα. Προσφέρει θάλασσα και βουνό με μικρή σχετικά απόσταση.
-Ευχές για ένα γλυκό, ήρεμο και απολαυστικό φθινόπωρο.
Γ.Δ.
Κλαίει η Ρωμιοσύνη για το Μίκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε από τη ζωή μα άφησε κληρονομιά στους Έλληνες τον τρόπο της ανάτασης. Το μέσο να σηκωθείς, όταν ακούσεις τους πρώτους ήχους απ’ τα τραγούδια του. Να αισθανθείς κάτι ηρωικό και πένθιμο μέσα σου πριν την μεγάλη στιγμή σου.
Ο Χατζιδάκις έδωσε ταυτότητα στον λυρισμό μας κι ο Θεοδωράκης στον ηρωισμό μας. Και οι δύο έδωσαν ήχο στην σύγχρονη Ελλάδα. Ο Μίκης λίγο περισσότερο. Λόγω έντασης, λόγω οίστρου, λόγω έπαρσης και μεγαλείου. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ένας όρθιος άνθρωπος. Η γενιά του είχε όρθιους ανθρώπους γιατί η ανάγκη των καιρών το επέβαλε. Και ας βρέθηκαν πολλοί από αυτούς στη λάθος πλευρά της ιστορίας.
Η τέχνη του έμεινε κλασική γιατί δεν μπόρεσε κανείς να την στρατεύσει. Όσο κι αν προσπάθησαν σύγχρονες καρικατούρες να την φυλακίσουν, δεν μπόρεσαν. Γιατί άρεσε σε όλους μας. Κι αν διαλέγαμε έναν άλλο εθνικό ύμνο του Θεοδωράκη θα ήταν. «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ…» ας πούμε. Σαν μια υπέροχη ωδή στον συλλογικό ελληνικό άνθρωπο του κόσμου.
Τα πρόσωπα φεύγουν, η ιστορία και το έργο τους μένει. Κι ο Θεοδωράκης ήταν ένας καλός εκπρόσωπος του όρθιου Έλληνα. Ήταν ωραίο που το ελληνικό αφήγημα είχε μέσα του τόσο πολύ Θεοδωράκη. Ένα κομμάτι της ελληνικής συνείδησης ανήκει σ’ αυτόν!
Α.Ζ.
Έφυγε ο τελευταίος …Ζορμπάς
Ο Μίκης της μουσικής, της διανόησης, των αγώνων για την Δημοκρατία, των αγώνων κατά του φασισμού, ο Μίκης των μεγάλων οραμάτων, της συναδέλφωσης των λαών, της δικαιοσύνης, ο Μίκης του πάθους και των υψηλών ιδανικών, ο Μίκης ο Έλληνας, που ψήλωσε την Ελλάδα και μαζί με τον άλλο μεγάλο το Μάνο Χατζιδάκι είναι η νέα Ακρόπολη της Ελλάδας, έφυγε! Δεν είναι ακριβώς θλίψη αυτό που νιώθουμε όλοι, γιατί βιολογικά ήταν πλήρης ημερών, είναι κάτι πιο βαθύ, είναι η συνειδητοποίηση ότι αφήνει ένα τεράστιο κενό. Λες και παίρνει μαζί του μια εποχή, μια ιδεολογία, μια κοσμοθεωρία. Είναι σαν να ορφανέψαμε…
«Αγάπη του ψωμιού και της φωτιάς /αγάπη της αρμύρας/ ρεκλάμες θα μας πνίξουν κι αδειανά κονσερβοκούτια μπύρας/ Πού να σε ταξιδέψω /γυαλιά και λαμαρίνες /γεμίσανε τα χρόνια με εκτελεσμένους μήνες».
Υποκλινόμαστε και πενθούμε μεγάλε Έλληνα!
Μ.Ξ.
