Κρυωνάς Σεργκενλίδης (Κομοτηνή 1947-Ξάνθη 2020)-Οφειλή τιμής στον θρακιώτη δημιουργό
Ένας χρόνος συμπληρώνεται στις 17 του Ιούλη από τη φυγή του Κρυωνά Σεργκενλίδη. Ζωγράφος, δάσκαλος και πολιτιστικό στέλεχος που άφησε το αποτύπωμά του στην Ξάνθη, στη Θράκη ευρύτερα. Σε όλη του τη ζωή πάλεψε για έναν καλύτερο κόσμο. Μια εφηβική φωτογραφία του αποτυπώνει τη δημιουργική του αναζήτηση και πορεία…
Τον γνώρισα μέσα στον πολιτιστικό αγώνα. Από τα νιάτα μας – είμαστε σχεδόν συνομήλικοι – συνοδοιπορήσαμε μέσα από πολιτιστικές δομές του Δήμου Ξάνθης για οικοδόμηση και διεύρυνση πολιτιστικών έργων και υποδομών. Αγωνιζόταν όχι για την κατανάλωση αλλά για την παραγωγή πολιτισμού.
Η λατρεία του, από νέος, η ζωγραφική, με την οποία έρχεται σε επαφή την περίοδο των σπουδών του στη Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του 1960. Γρήγορα ανακαλύπτει τη σπάτουλα, η οποία γίνεται το κύριο εργαλείο της δουλειάς του και που τον συντροφεύει αδιάκοπα από τα πρώτα του έργα μέχρι σήμερα. Το 1977 έρχεται η πρώτη του ατομική έκθεση στην Ξάνθη και έκτοτε παρουσιάζει τη δουλειά του σε μια σειρά από ατομικές και ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ξάνθη όσο και σε άλλες πόλεις.
Συμμετέχει, με μια πλούσια και ενεργή δράση, στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Από το 1978 είναι σύμβουλος και υπεύθυνος των Εικαστικών του Δήμου Ξάνθης, μέλος της Πολιτιστικής Επιτροπής, μέλος της οργανωτικής επιτροπής των Λαογραφικών Γιορτών, ενώ νιώθει τιμή που υπήρξε ένας από τους πέντε ανθρώπους του Δήμου που οργάνωσαν τις πρώτες Γιορτές Παλιάς Πόλης.
Παράλληλα ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Πολιτισμού του Δήμου Ξάνθης και κατείχε τη θέση του καλλιτεχνικού επιμελητή της Δημοτικής Πινακοθήκης. Στα χρόνια της συνεργασίας του με το Δήμο οργάνωσε πολλές ομαδικές εκθέσεις με τη συμμετοχή όλων των εικαστικών δημιουργών της περιοχής. Παρουσίασε και κατέγραψε το δυναμικό αυτό, ενθάρρυνε τα νέα παιδιά, εκπροσώπησε καλλιτεχνικά τον Δήμο σε πολιτιστικές αποστολές στο εξωτερικό, επιμελήθηκε του λευκώματος της Πινακοθήκης και όλων των εκδόσεων της. Η συνεργασία όλη την τριακονταετία έγινε με συνέπεια και προσήλωση επαγγελματική αλλά σε μια βάση εντελώς εθελοντική και ανιδιοτελή.
Η άλλη αγάπη του ήταν η εκπαίδευση. Τo 1966 εισάγεται στην Ανωτέρα Σχολή Υπομηχανικών Θεσσαλονίκης και αποκτά τον τίτλο του Ηλεκτρολόγου Υπομηχανικού. Μετέπειτα, φοιτά στη ΣΕΛΕΤΕ όπου ολοκληρώνει και την παιδαγωγική του επιμόρφωση και σταδιοδρομεί στην εκπαίδευση στην πόλη της Ξάνθης. Στα χρόνια της υπηρεσίας του δείχνει όλη του την αγάπη προς το μαθητή και την εκπαίδευση. Από τον πρώτο χρόνο του διορισμού του αναλαμβάνει διοικητικές θέσεις και από το 1988 προσφέρει τις υπηρεσίες του ως Διευθυντής του 2ου ΤΕΛ Ξάνθης όπου και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι την συνταξιοδότησή του το 2006.
Συνδυάζοντας τις δύο αγάπες του (ζωγραφική – εκπαίδευση) από το 1980 διατηρεί ένα από τα παλιότερα εργαστήρια ζωγραφικής στο χώρο της Βόρειας Ελλάδας, με την επωνυμία Κρυωνάς Σ., στο οποίο μαθητές όλων των ηλικιών μαθαίνουν να ζωγραφίζουν, μαθαίνουν να αγαπούν τον πολιτισμό και την τέχνη, τη δημιουργία και τη συμμετοχή.
Ο Νάκης, όπως τον καλούσαν γνωστοί και φίλοι, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργίας και προσφοράς. Δημιούργησε με την Μαριάννα Σαμαρά μια τρυφερή οικογένεια με τρία χαριτωμένα παιδιά και τέσσερα εγγόνια.
Έφυγε στις 17 Ιουλίου 2020, στην καρδιά της πανδημίας. Δεν μπόρεσε ακόμη η πόλη να τον τιμήσει όπως πρέπει.
Τον έχω στην καρδιά και στον νου μου. Κάθε μέρα βλέποντας πίνακές του στους τοίχους του σπιτιού και του γραφείου μου, συνδιαλέγομαι μαζί του, τον έχω παρέα στο διάβα μου…
