Δραστηριότητα Αντιπεριφερειάρχη
Αφού από το νόμο δεν διαθέτει αρμοδιότητες τέτοιες που θα του έδιναν την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις δεδομένες ικανότητές του, έψαξε και το βρήκε.
Αποφάσισε ο αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης ν’ ασχοληθεί με το… ποδήλατο!
Σου λέει, άλλος ανδριάντας θα ήταν υπερβολή. Τι μένει; Κάποια καλοκαιρινή συναυλία στις όχθες του Νέστου που βέβαια την πρωτοσκέφθηκε ο αείμνηστος Γ. Παυλίδης. Όχι!
Κι επειδή συμπαθεί τον αθλητισμό ο αντιπεριφερειάρχης μας επέλεξε ως πρωτότυπη ενασχόληση το ποδήλατο. Έτσι, με κάθε τρόπο στηρίζει τις δράσεις του ποδηλατικού Συλλόγου. Προφανώς σωστό και καλό. Όμως όταν αυτή η στήριξη δεν γίνεται εις βάρος των συμφερόντων άλλων, όπως χιλιάδων μουσουλμάνων κατοίκων κι επιχειρήσεων.
Τότε αυτό κάπως διαφορετικά λέγεται…
Γ.Δ.
Εν αρχή ην ο λόγος
Το ερώτημα τέθηκε σε ομήγυρη που ήρεμα και με διάλογο σωστό συζητούσε για την πολιτική.
Προφανώς εν αρχή είναι ο λόγος αλλά στην ελληνική πολιτική σκηνή είναι και άλλα όπως οι μισές κουβέντες, τα μισά λόγια, υπονοούμενα, τα ήξεις –αφίξεις και βέβαια οι σκόπιμες διαρροές.
Όλα αυτά αποτελούν μια τακτική γιατί έτσι περπατάει η τοπική πολιτική ιστορία σε τοπική αυτοδιοίκηση και κεντρική πολιτική σκηνή.
Βέβαια κανείς δεν ξεχνά το «δακτυλίδι» που δίνει το κόμμα στους εκλεκτούς του, άσχετα εάν αξίζουν ή όχι. Στο « παιγνίδι» μπαίνουν βέβαια ικανοί και μη. Είναι θέμα επιλογής μετά από το εκλογικό σώμα. Το οποίο βέβαια ψηφίζει με την καρδιά, το συναίσθημα κι όχι την λογική.
Γ.Δ.
Θετική παράμετρος
Αυτά σε γενικές γραμμές συζητούσε η παρέα.
Έτσι, ούτως εχόντων των πραγμάτων, πάμε εμείς παρακάτω. Κι αυτό το παρακάτω είναι ότι σιγά- σιγά βγαίνουν στον αφρό νέα πρόσωπα που φιλοδοξούν να προσφέρουν στα κοινά του τόπου μας. Να προσφέρουν στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και ως υποψήφιοι βουλευτές.
Η γενικότερη εκτίμηση λοιπόν που υπάρχει είναι ότι όντως θα υπάρξουν νέα πρόσωπα κι αυτό όπως και να το δει κανείς είναι θετικό για τη λειτουργία των θεσμών αλλά και της ίδιας της Δημοκρατίας.
Γ.Δ.
Τα είχαμε προβλέψει
Πριν τρία χρόνια στην ίδια στήλη σημειώναμε σε σχόλιό μας τα εξής που σήμερα μας δικαιώνουν εκατό τοις εκατό.
Γράφαμε: « Πολυδιάσπαση εν όψει έλεγε φίλος αυτοδιοικητικός. Και το έλεγε με στεναχώρια και λύπη, προβλέποντας αυτό που θ’ ακολουθήσει στα νέα δημοτικά συμβούλια με τη μη ομαλή λειτουργία τους. Όλοι σχεδόν, παλιοί και νέοι υποψήφιοι, εκτιμούν ότι με το νομοσχέδιο «Κλεισθένης» θα γίνεται « πανηγύρι» στα συμβούλια, ενώ πολλές φορές αποφάσεις δεν θα παίρνονται διότι δεν θα υπάρχει η σχετική πλειοψηφία. Μάλιστα αρκετές φορές η αιτία της μη ψήφισης θα οφείλεται σε εγωισμούς, σκόπιμη άρνηση να προχωρήσει ένα θέμα ή και άλλων απαιτήσεων. Κι αυτό διότι με την απλή αναλογική οι παρατάξεις θα έχουν αύξηση στους δημοτικούς συμβούλους αλλά όχι αυτοδυναμία που θα είναι άγνωστη υπόθεση.
Γι’ αυτό θα απαιτείται συναίνεση από το σώμα των συμβούλων (παρατάξεων). Κι αν αυτή δεν θα υφίσταται τότε δεν θα προχωρά τίποτε στους δήμους. Με δυο λόγια και λαϊκά, δηλαδή κουλουβάχατα».
Αυτά το καλοκαίρι του 2018. Τα είχαμε προβλέψει δυστυχώς διότι αυτήν την εικόνα ζούμε σήμερα εν έτει 2021.
Γ.Δ.
Λίγα λόγια για τη ΣΕΚΑΠ
Ζήσαμε μαζί με τους αείμνηστους Αλέξανδρο Μπαλτατζή και Βασίλειο Ιλατζή την πορεία για τη δημιουργία της Συνεταιριστικής Καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ.
Παρακολουθούσαμε την πορεία της μετά την έναρξη λειτουργίας της με τις διάφορες διοικήσεις Σεϊτανίδη και λοιπών. Ζήσαμε την παρακμή να τοποθετείται πρόεδρός της ένας τραυματιοφορέας και ο κατήφορος να μην έχει τελειωμό, ενώ το χρέος στην ΑΤΕ αυξάνονταν συνέχεια χωρίς στον ορίζοντα να υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης. Μάλιστα το 2013-2014 η επιχείρηση κυριολεκτικά βρισκόταν λίγο πριν το κλείσιμο.
Τελικά, με παρέμβαση του πρωθυπουργού Αν.Σαμαρά και τη συνδρομή του Αλ. Κοντού, βρέθηκε ο Ιβάν Σαββίδης που αγόρασε την επιχείρηση και την έσωσε. Ο Σαββίδης προσπάθησε, είχε τη στήριξη και του ΣΥΡΙΖΑ και όταν δέχτηκε την προσφορά του κρατικού μονοπωλίου Ιαπωνίας, την μεταβίβασε στην γνωστή πλέον JTI.
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία της ΣΕΚΑΠ.
Περισσότερες, άσχημες, λεπτομέρειες του παρελθόντος δεν έχουν πλέον σημασία.
Σημασία έχει ένα πράγμα. Ότι σήμερα η επιχείρηση πάει πολύ καλά, και όλα δείχνουν πως θα πάει καλύτερα. Με λίγα λόγια, βρίσκεται σε καλά, σίγουρα χέρια.
Επ’ ωφελεία όλων πάντα.
Γ.Δ.
Τι σημαίνει η σημαία;
Συμπολίτης φανερά προβληματισμένος από τις αντιδράσεις των αντιεμβολιαστών, ρωτάει να πληροφορηθεί γιατί στις συγκεντρώσεις τους φέρουν την ελληνική σημαία.
Απορεί με τη νοοτροπία του ευτελισμού του συμβόλου.
Όπως την ίδια απορία έχει και για τους σταυρούς κάθε μεγέθους. Τι ακριβώς θέλουν να δείξουν; Τι ν’ αποδείξουν;
Μάλιστα, τονίζει, η σημαία τελικά έχει μεταβληθεί από εθνικό σύμβολο, σημείο αναφοράς κάθε διαμαρτυρίας όπως με το Μακεδονικό, με τις ταυτότητες του Χριστόδουλου, τώρα με τα εμβόλια.
Ευτελίζουν, συνέχισε, τη σημαία, δεν την σέβονται, την χρησιμοποιούν από εθνικό σύμβολο ως σύμβολο μιας άλλης άποψης, άλλης απόφασης.
Δικαιολογημένη η πολιτισμένη διαμαρτυρία του συμπολίτη μας.
Γ.Δ.
Τελευταίοι στους εμβολιασμένους
Τα στοιχεία είναι αριθμοί και αυτοί ούτε ψεύδονται ούτε κρύβονται.
Έτσι, με λύπη και θλίψη τα νούμερα δείχνουν πως στην Ξάνθη μας έχει πλήρως εμβολιαστεί μόνον το 33%.
Το νούμερο είναι μικρό, είναι αποκαρδιωτικό. Μάλιστα ως νομός βρισκόμαστε στην τελευταία θέση στην περιφέρειά μας.
Αυτή η τελευταία θέση σ’ ένα κρίσιμο θέμα για την υγεία, άραγε, ρωτάμε, απασχολεί τους αρμόδιους; Υπάρχουν στοιχεία πού οφείλεται η υστέρηση αυτή;
Και το σοβαρότερο. Συζητούν οι αρμόδιοι ποιες παρεμβάσεις θα πρέπει να κάνουν για ν’ αυξηθεί ο αριθμός των εμβολιασμένων;
Το θέμα πλέον είναι σοβαρό και δεν χωρά άλλη καθυστέρηση. Το ότι βρισκόμαστε επιδημιολογικά εμείς και η Ροδόπη στις « πράσινες» περιοχές δεν λέει ότι ακριβώς δεν γίνονται τεστ, δεν πάνε για εμβολιασμό;
Θλίψη λοιπόν. Ένας στους τρεις Ξανθιώτες μόνον έχει εμβολιαστεί…
Γ.Δ.
Τρία εκατομμύρια
Και μια και ασχοληθήκαμε με νούμερα και ποσοστά, να πούμε πως σύμφωνα με τα στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου, συνολικά τρία εκατομμύρια νεοέλληνες δεν έχουν μέχρι στιγμής εμβολιαστεί πανελλαδικά.
Το ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί πλέον τους περισσότερους τους έχουμε δει στους δρόμους της διαμαρτυρίας τους.
Άνθρωποι που καπηλεύονται το σταυρό, τη σημαία, που θεωρούν πως χούντα μας κυβερνά (οι περισσότεροι αγνοούν την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών).
Άνθρωποι απλοί μεν, λαϊκοί αλλά εύπιστοι, αφελείς, παρασυρόμενοι ανόητων θεωριών συνωμοσιών, απόψεων από το Ίντερνετ, θρησκευόμενοι που αρνούνται την ηλεκτρονική μας εποχή, που την φοβούνται και την καταδικάζουν. Τρία εκατομμύρια Έλληνες, διαφόρων ηλικιών, άνδρες και γυναίκες που όπως εξελίσσεται ο ιός με την μετάλλαξη Δέλτα, αυτούς θα «χτυπήσει» και θα τους οδηγήσει στα νοσοκομεία.
Γ.Δ.
Ολυμπιακοί Αγώνες 2020
Ξεκίνησαν χθες με μία διαφορετική Τελετή Έναρξης οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2020 στο Τόκυο της Ιαπωνίας. Να θυμίσουμε ότι διεξάγονται με έναν χρόνο καθυστέρηση καθώς πέρσι αναβλήθηκαν λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Η αποστολή της χώρας μας όπως συμβαίνει πάντα μπήκε πρώτη στο στάδιο με σημαιοφόρους την Άννα Κορακάκη και τον Λευτέρη Πετρούνια. Μια μεγάλη στιγμή, όταν όλες οι χώρες υποκλίνονται και τιμούν την γενέτειρα του θεσμού των Ολυμπιακών Αγώνων, τη χώρα μας. Ενός θεσμού που εκτός από μια αποθέωση στο ανθρώπινο σώμα και πνεύμα αποτελεί και λαμπαδηφόρος της ειρήνης, της συναδέλφωσης των λαών, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υψηλά ιδεώδη που προάγονται μέσω των Ολυμπιακών Αγώνων.
Μ.Ξ.
Μάτι 23 Ιουλίου 2018: Ποτέ ξανά
Χθες ήταν μια «μαύρη» επέτειος. 23 Ιουλίου του 2018, η μεγάλη πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής που στοίχησε τη ζωή σε 102 ανθρώπους. Βρήκαν τραγικό θάνατο από την πύρινη λαίλαπα αλλά και τον κακό συντονισμό στην διαχείριση της πυρκαγιάς και στην διαδικασία της εκκένωσης. Μια μέρα που έχει χαραχτεί στην μνήμη όλων μας αν και οι ευθύνες δεν έχουν αποδοθεί και ούτε έχει ολοκληρωθεί ακόμη η ανάπλαση τις καμένες περιοχές όπως υποσχέθηκε η πολιτεία. Η πυρκαγιά στο Μάτι ωστόσο αποτελεί ορόσημο για την Πυροσβεστική που έχει αλλάξει πλέον σχεδιασμό και χρησιμοποιεί την εκκένωση πιο έγκαιρα σε περιπτώσεις πυρκαγιάς, όπως είδαμε να συμβαίνει.
Είναι γεγονός ότι οι μνήμες είναι νωπές και οι άνθρωποι που έχασαν δικούς τους, αυτοί που έζησαν τον εφιάλτη, που έχασαν τα σπίτια τους δεν μπορούν να ξεχάσουν!
Το μόνο που ίσως απαλύνει το πόνο τους είναι σαν πολιτεία και σαν κοινωνία να μην αφήσουν να συμβεί ξανά αυτό που συνέβη στο Μάτι στις 23 Ιουλίου 2018.
Μ.Ξ.
