Την Κυριακή 13 Ιουνίου τιμάται η 77η επέτειος με επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων και απονομή αναμνηστικών μεταλλίων από την Ε.Σ.Ε.Α στους αγωνιστές
Την Κυριακή 13 Ιουνίου και ώρα 11:00 π.μ, θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις μνήμης στην κεντρική πλατεία στα Κομνηνά Ξάνθης για τους εκτελεσθέντες και σφαγιασθέντες κατοίκους του χωριού από τον Βουλγαρικό Στρατό κατοχής, την 12-6-1944.
Θα τελεσθεί επιμνημόσυνη δέηση από τον Μητροπολίτη Ξάνθης κ. Παντελεήμονα παρουσία των αρχών του νομού και εν συνεχεία κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της εκτελεσθείσης Κυριακής Στίγκα στην πλατεία των Κομνηνών, καθώς επίσης και απονομή αναμνηστικών μεταλλίων από την Ε.Σ.Ε.Α στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 των Κομνηνών.
Kεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση θα είναι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας κ Τάσος Κοντογιαννίδης.
Η φρίκη της σφαγής και η ηρωίδα μάνα Κυριακή Στίγκα
Χαραγμένη στην μνήμη των κατοίκων του οικισμού των Κομνηνών Ξάνθης, είναι η σφαγή από τους βούλγαρους κατακτητές. Τα γεγονότα έχει επισημάνει σε αντίστοιχες εκδηλώσεις ο Τάσος Κοντογιαννίδης, τονίζοντας τη φρικαλεότητα που έλαβε χώρα.
12 Ιουνίου 1944: η Κυριακή Στίγκα εκτελείται από τους Βούλγαρους στα Κομνηνά. Λίγο νωρίτερα είδε να περιφέρεται το κεφάλι του σφαγιασθέντος από τους κατακτητές συζύγου της, Δημητρίου Στίγκα, στην πλατεία του χωριού μαζί με τα κεφάλια του 16χρονου Κωστάκη Παπαδόπουλου και του 20χρονου Νικολάου Σιδηρόπουλου.
Οι τρεις τους αρνήθηκαν να αποκαλύψουν στους Βούλγαρους τα κρησφύγετα των ανταρτών και περιφέροντας τα κεφάλια τους στην πλατεία του χωριού όπου συγκέντρωσαν 800 κατοίκους των Κομνηνών είχαν την ίδια απαίτηση και από αυτούς.
Η Κυριακούλα Στίγκα ανάμεσα τους γονατιστούς κατοίκους. Ένας ρώσος στρατιωτικός γιατρός απέτρεψε την τελευταία στιγμή την ομαδική εκτέλεση.
Όχι όμως και της γυναίκας, η προτομή της οποίας από την πλατεία των Κομνηνών θυμίζει τη θηριωδία των Βούλγαρων κατακτητών .
Οι Βούλγαροι αναγνώρισαν τη γυναίκα του Δημητρίου Στίγκα και μάνα των ανταρτών Κώστα και Ανδρέα.
Με συνοπτικές διαδικασίες η Κυριακούλα Στίγκα καταδικάζεται- άνευ δίκης- σε θάνατο και λέει στους εκτελεστές της: ‘και δέκα παιδιά να είχα, θα τα έστελνα στο βουνό, να πολεμήσουν για την ελευθερία της πατρίδας’.
Στο άκουσμα του ‘επί σκοπόν’ η Στίγκα , που αρνήθηκε να της κλείσουν τα μάτια, φώναξε με όση δύναμη είχε: ’Ζήτω η Ελλάς’ και σωριάστηκε στην άκρη της πλατείας, εκεί που τοποθετήθηκε η προτομή της για να θυμίζει σε ντόπιους και επισκέπτες μια αληθινή Ελληνίδα, μια πατριώτισσα , μια ηρωίδα μάνα.
