Είναι η δασοπονία μία πολύμορφη ανθρώπινη δραστηριότητα που αποβλέπει στην ανάπτυξη των ορεινών περιοχών, την εκτέλεση έργων, την προστασία και βελτίωση του δασικού πλούτου και της δασικής γης και βέβαια στη διαχείριση των δασών.
Εργαλείο της υπήρξαν η Δασολογική Επιστήμη, η Δασική νομοθεσία, αλλά και οι κοινωνικές ανάγκες των καιρών που εξυπηρετούσε. Ωστόσο, αυτή είναι η παραδοσιακή δασοπονία που διαθέτει στατική παρουσία σε μία δυναμικά όμως μεταβαλλόμενη κοινωνία. Έτσι, επιβάλλεται βελτίωση προσανατολισμών με παράλληλη προσθήκη και νέων. Να εξελιχθεί δηλαδή σε περιβαλλοντική δασοπονία παρέχοντας ζωή, στη ζωή του συνόλου των πολιτών.
Εν πάσει περιπτώσει, τη σπουδαιότητα του δάσους έχει αναγνωρίσει και η παγκόσμια κοινότητα, ο Ο.Η.Ε., ο οποίος δίνει βάρος με το κύρος του σε πολλές δραστηριότητες σχετικές με την προστασία και την ανάπτυξή του.
Ειδικότερα ο Οργανισμός Τροφίμων (F.A.O.) από το 1978 έχει καθιερώσει την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Μέρα Δασοπονίας. Συμβολικά από τη μέρα αυτή αρχίζει ημερολογιακά η εποχή της Άνοιξης.
Η μέρα αυτή ήταν για τρεις δεκαετίες, με έξαρση αυτή του ’80, μέρα γιορτής – αλλά και υποχρέωσης απέναντί της – για τις δασικές υπηρεσίες κυρίως, καθώς βέβαια και για όλους τους φορείς που νοιάζονται για το δάσος.
…Περιεκτικές διαλέξεις, αποκαλυπτικές συνεντεύξεις, ευρύχωρες αφιερώσεις των Μ.Μ.Ε., καλαίσθητες δασικές εκθέσεις, θεσμοθέτηση επάθλων από τις δασικές υπηρεσίες για τις καλύτερες μαθητικές εκθέσεις με αντικείμενο το δάσος, εκδρομές – ενημερώσεις για τα δασικά οικοσυστήματα, πίστη για το νόημα, τους στόχους και τις δυνατότητες της Παγκόσμια Μέρας Δασοπονίας, πρωτοστατούσαν και την λάμπρυναν.
Έτσι διεγείρονταν σε κάποιο βαθμό το ενδιαφέρον του κόσμου για το δάσος. Τα τελευταία πέντε – δέκα χρόνια τίποτα ή ελάχιστα από τα παραπάνω γινόταν αντιληπτά. Για το τρέχον έτος – συνηγορούντος ίσως και του κορωνοϊού – δεν φαίνεται να υπήρξαν ούτε δύο λέξεις. Από πουθενά. Βρισκόμαστε έτσι στο λυκόφως της Παγκόσμιας αυτής μέρας για τη δασοπονία. Τι κρίμα!
Ιωάννης Γκεβρέκης
Επίτιμος Δασάρχης
