Ήταν σαν να μπαίνει η Άνοιξη…
Απίστευτη κοσμοσυρροή είχε το Σάββατο στην πόλη μας,. Ήταν ο καλός καιρός που έδωσε το έναυσμα για να ξεχυθεί ο κόσμος έξω. Η πόλη μας είχε εικόνα γιορτής. Η κεντρική πλατεία ήταν κατάμεστη όπως και η αγορά. Η μόνη διαφορά από μια συνηθισμένη εικόνα σε εποχές προ πανδημίας ήταν ότι δεν ήταν ανοικτά και τα καφέ και ο κόσμος κρατούσε τον καφέ του στο χέρι και είτε βολτάριζε είτε καθόταν σε παγκάκια και πεζουλάκια μέσα στα πάρκα ανά παρέες απολαμβάνοντας τον ήλιο και την κουβέντα. Τα παιδιά έτρεχαν πέρα δώθε γελώντας και παίζοντας… Μια εικόνα χαράς και ξενοιασιάς διάχυτη τριγύρω. Σαν να μπαίνει η Άνοιξη κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η Άνοιξη στις ζωές μας μετά από ένα χρόνο βαρυχειμωνιά!
Μ.Ξ.
“Αποκριές με λάθος μάσκα” – Τα «σπάει» το σποτ
Το προαναγγείλαμε με ρεπορτάζ μας ότι φέτος θα ξεφαντώσουμε με βιντεάκια στο καρναβάλι μας … χωρίς καλά καλά να το πιστεύουμε αλλά το τηλεοπτικό σποτ του Κέντρου Πολιτισμού πραγματικά …τα σπάει για να χρησιμοποιήσω και μια προσφιλή νεολαιίστικη φράση. Ανέβηκε στα κοινωνικά δίκτυα το πρωί του Σαββάτου με θέμα το φετινό -“πανδημικό”- Καρναβάλι της Ξάνθης.
Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά πάνω σε μια πολύ πρωτότυπη ιδέα με ένα σενάριο με χιούμορ, φαντασία αλλά και συγκίνηση που αποτελεί πραγματικά μεγάλη διαφήμιση για το θεσμό του καρναβαλιού μας αλλά αναδεικνύει και την ταυτότητά του.
“Αποκριές με λάθος μάσκα” και με την ελπίδα, του χρόνου να φορέσουμε τη σωστή, είναι το μήνυμα του σποτ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι πρόκειται για μια εξαιρετική επαγγελματική δουλειά με την υπογραφή της νέας γενιάς δημιουργών της πόλης μας.
Μ.Ξ.
Να κωδικοποιηθεί, να τεθούν κανόνες
Επιτακτική καθίσταται πλέον η ανάγκη να τεθούν πλαίσια, νέοι κανόνες και κωδικοποιηθούν όλα όσα θα πρέπει να ισχύσουν από δω και πέρα ως προς το σοβαρό όντως θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Το φτάσαμε στα άκρα, ως συνήθως στη χώρα μας. Με τις υπερβολές χάθηκε η ουσία και το ζητούμενο. Αναμενόμενο θα πει κανείς για τους νεοέλληνες που έχουν ξεχάσει την προγονική διδαχή «παν μέτρον άριστον».
Αλλού το «metoo» έδωσε την ευκαιρία να διορθωθούν υφιστάμενοι νόμοι, να ληφθούν μέτρα κοινωνικής προστασίας και άλλα πολλά.
Εδώ μεγαλώσαμε την τρύπα της κλειδαρότρυπας και του χυδαίου λόγου.
Χάνεται όπως φαίνεται μια ακόμη ευκαιρία για να γίνει κάτι σωστό.
Να δούμε τελικά θ’ αφήσουμε το θέαμα για να μπούμε στην ουσία, δηλαδή να μπει μια κοινά αποδεκτή νομοθεσία του τι είναι η σεξουαλική παρενόχληση.
Γ.Δ.
Αισιοδοξία για το Πάσχα
Να και τα καλά νέα σε όλο αυτό το καθημερινό μαρτύριο εξαιτίας του κορωνοϊού.
Λοιπόν, σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών φέτος θα κάνουμε Πάσχα κανονικό.
Θα επιτραπεί η έξοδος προς τα χωριά και οι συναντήσεις οικογενειών και συγγενών.
Μελετάται να ισχύσει η απόφαση αυτή διότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές αλλά και διότι οι εμβολιασμοί συνεχίζονται κανονικά. Αργά μεν αλλά γίνονται κι αυτό λόγω μειωμένων αυξήσεων από τις φαρμακοβιομηχανίες.
Έτσι, θα υπάρξει με την ευκαιρία του Πάσχα η δυνατότητα να δούμε ανθρώπους μας που ζουν στο διπλανό νομό και έχουμε μήνες να συναντήσουμε.
Άντε, ας αισιοδοξήσουμε άλλη μια φορά. Βήμα – βήμα βγαίνουμε από το τούνελ.
Γ.Δ.
Εμμονές με τα πεύκα
Συζητούσε η παρέα, εκεί έξω, στα όρθια, μ’ ένα καφέ στο χέρι και το θέμα ήρθε στις αναδασώσεις των καμένων περιοχών, κυρίως στα βουνά και τα λαγκάδια.
Εκείνο που δικαιολογημένα έθιξε η παρέα ήταν η εμμονή η αναδάσωση να γίνεται πάλι με πεύκα.
Έτσι, πέρα από την φυσική αναδάσωση που γίνεται από τα δέντρα που έχουν καεί, ο κορμός τους μεν αλλά όχι οι ρίζες, η Πολιτεία, συνεχίζει να φυτεύει νέα δέντρα επιλέγοντας και πάλι τα πεύκα!
Το γιατί αυτή η επιμονή σ’ ένα εύφλεκτο δέντρο, άγνωστο. Όταν υπάρχουν δέντρα που γνωρίζουν οι δασολόγοι τα οποία δεν καίγονται εύκολα ούτε μεταδίδουν ακόμη ευκολότερα την φωτιά.
Η απορία έμεινε στην παρέα μια και λογική απάντηση δεν υπάρχει.
-Ελληνικό μυστήριο της ελληνικής δημόσιας ζωής.
Γ.Δ.
Η ζωή προχωρά
Ένας βασικός δημοσιογραφικός κανόνας είναι πως τα γεγονότα τρέχουν, έχουν μια δική τους δυναμική αλλά μεγαλύτερη έχει η ίδια η ζωή.
Σήμερα, κυρίως με την απίστευτη ανάπτυξη της πληροφορικής, τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο με ασύλληπτη ταχύτητα σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.
Ώσπου να αξιολογήσεις την σοβαρότητα και σπουδαιότητα ενός γεγονότος ακολουθεί ένα άλλο που ανατρέπει την αρχική αξιολόγηση.
Άρα, ο Ηράκλειτος είχε δίκιο με «τα πάντα ρει, ουδέν μένει».
Περισσότερο δε ισχύει το ρητό αυτό στην ζωή και τη δημοσιογραφία.
Τοπικά βέβαια η ροή είναι διαφορετική. Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο καθείς και η άποψή του.
Γ.Δ.
Ψάχνουν ζωή στον Άρη
Παρακολουθώ, όπως και άλλοι πολλοί είμαι βέβαιος, για την τεράστια προσπάθεια που γίνεται από τους καθ’ ύλην αρμόδιους που ψάχνουν να δουν και βρουν ζωή στον Άρη.
Κι αν περιμένετε να βρουν τίποτε πολυκύτταρα όντα, θα πρέπει να το ξεχάσετε αυτό.
Μικρόβια ψάχνουν να βρουν, μικροοργανισμούς, μονοκύτταρους προσπαθούν να εντοπίσουν.
Μάλιστα, οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ έχουν στείλει ένα ειδικό όχημα, θαύμα ηλεκτρονικής λειτουργίας, το οποίο ήδη έχει προσεδαφιστεί μετά από ένα μακρύ ταξίδι.
Ο επονομαζόμενος και κόκκινος πλανήτης, από καιρό απασχολεί στους ειδικούς επιστήμονες και αρκετοί από αυτούς υποστηρίζουν πως θα βρεθεί δείγμα ζωής.
Γ.Δ.
Έχουν πατρότητα τα σκουπίδια;
Το ερώτημα είναι υπαρκτό και τίθεται συχνά κάθε μέρα. Αιτία για το ψάξιμο της πατρότητας των σκουπιδιών η πανταχού παρουσία τους σ’ ολόκληρη τη χώρα, και της Ξάνθης βεβαίως μη εξαιρουμένης.
Δεν είναι υπερβολή εάν επισημάνουμε πως τα σκουπίδια είναι ένα σημαντικό πρόβλημα των σύγχρονων πόλεων.
Καθημερινά παράγονται τόνοι σκουπιδιών, όπως σκουπίδια πολλά παρατηρούμε πεταμένα τόσο στις πόλεις όσο και στις περιοχές έξω, στην ύπαιθρο.
Όλοι ομολογούν την ύπαρξη του προβλήματος και την άσχημη αίσθηση που δημιουργεί η παρουσία τους.
Παρόλα αυτά, παρόλη την φροντίδα των δήμων με τις υπηρεσίες τους, το θέμα δεν δείχνει να λύνεται, να μειώνεται.
Άρα τα σκουπίδια στο μεγαλύτερό τους ποσοστό παράγονται από μας τους ίδιους. Εμείς είμαστε οι δημιουργοί τους, εμείς έχουμε την πατρότητα αυτής της άσχημης εικόνας.
Γ.Δ.
Ας ξεκινήσουμε
Θα ρωτήσει ίσως ένας συνειδητοποιημένος πολίτης εάν υπάρχει λύση απαλλαγής από τα σκουπίδια.
Η απάντηση είναι πως ΟΧΙ. Απαλλαγή δεν υπάρχει. Οι κοινωνίες παράγουν σκουπίδια και το ίδιο θα κάνουν πάντα.
Το μόνο που υπάρχει είναι η σωστή διαχείρισή τους και η πολύχρονη ενημέρωση της κοινωνίας για δράσεις περιορισμού και ταξινόμησης.
Υπάρχει και μια τρίτη δράση σε επίπεδο γειτονιάς. Άτομα από τη γειτονιά, συντονισμένα και οργανωμένα, να καταστρώσουν ένα δικό τους πρόγραμμα διαχείρισης αλλά και φροντίδας η γειτονιά να διατηρείται καθαρή.
Εάν αυτή η προσπάθεια επεκταθεί με τη συνδρομή του δήμου και την βοήθεια σε υλικά και μέσα, τότε, οι γειτονιές θ’ αποτελέσουν πυρήνες σωστής διαχείρισης των σκουπιδιών αλλά και φροντίδα διατήρησης καθαρής της γειτονιάς.
Το μικρό, το τοπικό που σταδιακά απλώνεται και μεγαλώνει.
-Δύσκολο;
Αν ξεκινήσει είναι βέβαιο πως θα πετύχει. Αρκεί να γίνει η αρχή.
Γ.Δ.
