Η ζωή του σαν μια ταινία βγαλμένη από εφιαλτικό παραμύθι, δύσκολα παιδικά χρόνια σε ορφανοτροφεία, δίχως γονείς, δίχως συγγενείς. Δεν θα σας κουράσω, έχει εκδοθεί βιβλίο που αφορά την ζωή του από τον γνωστό δημοσιογράφο Μένιο Σακελλαρόπουλο με τίτλο “Πικρό γάλα”.
Πρώτη του επαφή με συλλογή τα γραμματόσημα που μάζευε από τους φακέλους που πετούσαν τα άλλα παιδιά γιατί αυτός δεν έλαβε ποτέ γράμμα. Έφυγε από το ορφανοτροφείο στα 18 του και δούλευε, μια ολόκληρη ζωή δούλευε και μάζευε παλιά αντικείμενα από τα Γιάννενα και ότι χρήματα έβγαζε τα εξαργύρωνε σε δημοπρασίες για να αποκτήσει καριοφίλια, πιστόλες, ενδύματα και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί.
Μετά από 45 χρόνια απίστευτης και συνάμα μυθικής θα έλεγα συλλεκτικής δράσης, ο Φώτης Ραπακούσης έφτιαξε στα Γιάννενα, στην πόλη που του έδωσε ψωμί και αναγνώριση, ως αντίδωρο, τρία Μουσεία με πάνω από 6.000 αντικείμενα αμύθητης αξίας.
Στο νησάκι του περίφημου Αλή Πασά, που χωρίς αυτόν, (το brand name του δηλαδή), σήμερα τα Γιάννενα δεν θα ήταν αυτό που όλοι γνωρίζουμε.
Έφτιαξε το Μουσείο του Αλή Πασά και της επαναστατικής περιόδου με αδιανόητα, μοναδικά, αυθεντικά εκθέματα όπως, το γνήσιο καριοφίλι του Αλή Πασά, οι πιστόλες του, το αυθεντικό τσιμπούκι του που το έχει αποτυπώσει σε πίνακα ο Γάλλος ζωγράφος Dupré, η αυθεντική φορεσιά της κυρά Βασιλικής και χιλιάδες άλλα γνήσια αντικείμενα της επαναστατικής περιόδου.
Η προσφορά του στην ανάπτυξη του τουρισμού και της επισκεψιμότητας της πόλης των Ιωαννίνων, εκτινάχθηκε στα ύψη. Φυσικά, δίπλα του είχε όλες τις αρχές αλλά και τους απλούς Γιαννιώτες που τον στήριξαν και του στάθηκαν, ενωμένοι όλοι μαζί για την ευημερία της πόλης τους χωρίς ζήλιες, μισή, αντιπάθειες και προσωπικά μικροσυμφέροντα των δήθεν παραγόντων.
Έτσι λειτούργησαν τα Γιάννενα, εκμεταλλεύτηκαν το όνομα του Αλή Πασά που στην πραγματικότητα τι ήταν;
Ένας στυγνός δυνάστης ήταν, ένας τύραννος κι όμως, οι Γιαννιώτες δεν έμειναν εκεί στα πάθη του παρελθόντος.
Κοίταξαν μπροστά, με μοναδικό γνώμονα την αγάπη για την πόλη τους, όπως ο Φώτης Ραπακούσης ο ικανότερος πρεσβευτής των Ιωαννίνων.
Όχι όπως κάνουμε εμείς χρόνια τώρα εδώ στην Ξάνθη, που δεν θέλουμε ούτε να ακούσουμε για το Οθωμανικό παρελθόν μας, λες και θα γυρίσει κανείς από αυτούς να τα γυρέψει πάλι πίσω. Ανόητες και φαιδρές αντιλήψεις, οπισθοδρομικές από μερίδα ολίγων παραγοντίσκων επηρεαζόμενοι από την πολιτική και τις παρωχημένες αντιλήψεις τους.
Μακάρι η Ξάνθη μας που τόσο αγαπάμε, να πάψει να είναι ο γίγαντας που κοιμάται και να ξυπνήσει επιτέλους από τον λήθαργο της απραξίας.
Το Ξάνθη σ’ αγαπάμε, ή αγαπάμε την Ξάνθη, δεν πρέπει να το λέμε μόνο με λόγια, αλλά να το δείχνουμε με πράξεις, γιατί στο τέλος, όλα τα παχιά λόγια θα φύγουν αλλά θα μείνουν τα έργα μας για τις επόμενες γενιές ως παρακαταθήκη. Είμαστε υποχρεωμένοι να το πράξουμε ως κληρονόμοι, της τεράστιας ιστορίας τούτης της πόλης.
ΕΥΓΕ ΦΩΤΗ ΡΑΠΑΚΟΥΣΗ
Επιμέλεια:
Μπατζακίδης Φ. Γεώργιος
Υποψήφιος Διδάκτωρ της Οθωμανικής Ιστορίας
