Ταράτσα, Σίδερα, Κεραίες
Εντάξει, το θέμα εκ πρώτης άποψης θα πει κάποιος πως δεν είναι σοβαρό. Όμως δεν είναι έτσι, διότι εάν συμβεί το κακό, τότε θα’ναι αργά.
Ιδού δε το θέμα. Στην οικοδομή στην κεντρική πλατεία, πάνω από την πρώην Κληματαριά, εκεί που υπάρχει το γραφείο της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ και το γραφείο του αείμνηστου Κώστα Μυκονιάτη, φίλος αγαπητός μας πληροφόρησε πως στην ταράτσα υπάρχουν σίδερα, κεραίες τηλεόρασης και μεταλλικές πινακίδες.
Πριν λοιπόν συμβεί κάποια πτώση αυτών των μεταλλικών ειδών και συμβεί σοβαρός τραυματισμός, ας απομακρυνθούν άμεσα.
-Το κακό δεν αργεί να συμβεί και τότε θα’ναι αργά για συγγνώμες και απόδοση ευθυνών…
Γ.Δ.
Πάρκινγκ η πλατεία
Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία Ι.Χ. αυτοκίνητα είδαμε λίγο πριν τις 9.00 το πρωί να έχουν παρκάρει φαρδιά-πλατιά επάνω στην κεντρική πλατεία. Η αστυνομία ήταν βέβαια εκεί κοντά και έσπευσε να συνετίσει τους θρασύτατους παραβάτες, οι οποίοι ωστόσο με διάφορες αστείες δικαιολογίες κατάφεραν να γλιτώσουν την κλήση.
Ελαστική κρίνουμε τη στάση της αστυνομίας, καθώς είναι ανεπίτρεπτο να μετατρέπεται σε πάρκινγκ η κεντρική πλατεία μίας ευρωπαϊκής –θέλουμε να πιστεύουμε – πόλης. Δεν πρόκειται για μία απλή παράβαση, αλλά για μία προκλητική και ανεπίτρεπτη αυθαιρεσία.
Επιτέλους θα δούμε να εφαρμόζονται οι κανόνες κυκλοφορίας σ΄αυτή την πόλη; Η αστυνομία έχει δείξει ότι όταν θέλει μπορεί. Και η εμπειρία με την καραντίνα μας έδειξε ότι οι Έλληνες, όταν υπάρχει αστυνόμευση και αυστηρά πρόστιμα, γίνονται νομοταγείς…
Επιστροφή στον κανονικό χρόνο
Συζήτηση με φίλο χθες για τον καιρό, τις βροχές και όλα τα άλλα που δυστυχώς μας ταλαιπωρούν Ιούνιο μήνα.
Ο φίλος λοιπόν, μου εξομολογήθηκε ότι δεν έχει την αίσθηση ότι μπήκαμε στον Ιούνιο, στο καλοκαίρι. Το αποδίδει δε αυτό στους μήνες εγκλεισμού που «μπέρδεψαν» τον βιορυθμό και την επαφή με τον έξω κόσμο.
Αυτό δε το ίδιο και λόγω άσχημου καιρού, όπως διαπίστωσα, το βιώνουν κι άλλοι πολλοί συμπολίτες. Οι οποίοι ελπίζουν με την αύξηση της θερμοκρασίας, με τα μπάνια στη θάλασσα να επιστρέψουν στο κανονικό χρόνο.
Γ.Δ.
Ευχαριστούμε για τις ευχές
Έτσι απλά, από καρδιάς, εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας σε όλους όσους – και ήταν πολλοί- μας ευχήθηκαν για τα γενέθλια της Εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ.
Μια διαδρομή πλούσια σε γεγονότα, ειδήσεις, σχόλια, ρεπορτάζ τοπικά και περιφερειακά.
«Κλείσαμε» τα 43 χρόνια, και τον Ιούνιο ξεκινάμε τη διαδρομή των σαράντα τεσσάρων.
εν τα λες λίγα, μα ούτε και πολλά, όταν υπάρχουν επαρχιακές εφημερίδες εκατόν είκοσι χρόνων.
Τέλος πάντων, εμείς συνεχίζουμε σταθερά στις αρχικές μας θέσεις και αρχές, με γνώμονα τα συμφέροντα του τόπου και των ανθρώπων που ζουν και δημιουργούν εδώ.
Με νέο τιμονιέρη βέβαια, αλλά την ίδια σταθερή ρότα.
Γ.Δ.
Το Εφετείο Κομοτηνής απέρριψε αίτημα αναγνώρισης Ενώσεων
Μια νέα δικαστική απόφαση του Εφετείου Θράκης έρχεται να θέσει τέλος στα σχέδια κάποιων συλλόγων της Ροδόπης και του Έβρου που αυτοπροσδιορίζονται ως «τουρκικές». Η απόφαση που εκδόθηκε στις 26 Μαΐου απορρίπτει τα σχετικά αιτήματα αναγνώρισης των δύο ενώσεων, τον «Πολιτιστικό Σύλλογο Τούρκων Γυναικών Νομού Ροδόπης» και την «Ένωση Νεολαίας Μειονότητας Νομού Έβρου». Υπενθυμίζουμε ότι έτσι ξεκίνησε και η υπόθεση της γνωστής Ένωσης της Ξάνθης (ΤΕΞ) και έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Όπως αναφέρει ο Χρόνος Κομοτηνής η απόφαση αυτή του Εφετείου Θράκης έχει προκαλέσει την αντίδραση άλλων οργανώσεων αντιστοίχου προφίλ, ορισμένες από τις οποίες «απειλούν» με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Στην «αντίδραση» πρωτοστατεί η αυτοαποκαλούμενη ως «Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης (ABTTF)», η οποία διαμηνύει διά του προέδρου της ότι «θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις τρέχουσες εξελίξεις των νομικών διαδικασιών ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων της Ελλάδας και να υποστηρίζουμε τις ενώσεις μας».
Μ.Ξ.
Μικρό και ουσιαστικό
Και κάτι τελευταίο, έτσι για να φανεί η τεράστια διαφορά μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης (κυρίως). Αντιγράφω το σχόλιο της δημοσιογράφου Πέπης Ραγκούση από τα «Νέα».
Γράφει: «Σε κανονικές συνθήκες, ένας πρόεδρος κράτους δεν κρύβεται σε καταφύγιο όταν διαδηλωτές διαμαρτύρονται μπροστά στο προεδρικό μέγαρο.
Παραιτείται.
Είτε γιατί φοβάται, είτε γιατί αναγνωρίζει το δίκιο τους.
Τι σχέση έχει όμως ο Τράμπ με κανονικές συνθήκες;»
Για την αντιγραφή Γ.Δ.
Έφυγε μια αληθινή Κυρία
Έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών η Αμαλία Μεγαπάνου, η «Πρώτη Κυρία», σύζυγος του Κωνσταντίνου Καραμανλή όταν εκείνος ήταν πρωθυπουργός. Μια αληθινή κυρία, καλλονή της εποχής, με εξαιρετική παρουσία, φυσική ευγένεια, μόρφωση, καλλιέργεια. Μια κυρία που έδωσε μαθήματα στυλ στις ενδυματολογικές της επιλογές, που έκλεψε τις εντυπώσεις στην αναμέτρησή της με την Τζάκι Κέννεντι, γνωστή επίσης για το στιλ της, όπως έλεγε ο Τύπος της εποχή κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργικού ζεύγους της χώρας μας στις ΗΠΑ επί εποχής Τζων Κέννεντι. Μια κυρία που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, αλλά ποτέ δεν την επιδίωξε ούτε την αποδέχτηκε. H γυναίκα που στερεοτυπικά η κυρίαρχη εικονογραφία περιόρισε στον τίτλο «σύζυγος Καραμανλή – αξιοπρεπής – υπέρκομψη», η Αμαλία Μεγαπάνου, ήταν πολλά περισσότερα. Κι αυτό φάνηκε μετά το χωρισμό της από την Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1972 που έζησε αθόρυβα και αφοσιώθηκε στην συγγραφή των βιβλίων της. Γιατί η Αμαλία Μεγαπάνου είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και μια χαρισματική προσωπικότητα.
Μ.Ξ.
Ο Πιερρακάκης και ο «Προσωπικός Αριθμός»
Ένα ακόμη θετικό μέτρο εισάγει στην ζωή μας ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης που μαζί με τον Νίκο Χαρδαλιά και τον εθνικό μας λοιμωξιολόγο Σωτήρη Τσιόδρα είναι θα λέγαμε οι star της εποχής του κορωνοιού. Εισάγει τον «προσωπικό αριθμό» καταργώντας παράλληλα όλους τους άλλους αριθμούς που χαρακτηρίζουν τη ζωή μας και τις επαφές μας με το κράτος και τις υπηρεσίες του. Δεν θα λέγεται πλέον ΑΦΜ αλλά «Π.Α», «Προσωπικός Aριθμός». Αυτός πλέον μόνο θα αναγράφεται στην ταυτότητα και ένας αριθμός πιστοποιητικού ο οποίος θα είναι κάτι σαν check σε περίπτωση που χαθεί η ταυτότητα, όπως διευκρίνισε ο ίδιος. Το σύστημα αυτό πιθανότατα να είναι έτοιμο το 2022.
Επιτέλους να σταματήσει πια αυτή η αριθμοποίηση και η γραφειοκρατία και να απλοποιηθούν οι συναλλαγές μας με το Δημόσιο.
Μ.Ξ.
Το πρόσωπο της Αμερικής
Εντάξει, η Αμερική δεν είναι Ευρώπη κι ούτε θα γίνει ποτέ. Κι αυτή η διαφορά έγκειται στο πολιτισμικό επίπεδο, την κουλτούρα πολιτισμού που ΔΕΝ έχει.
Εξάλλου η ιστορία της είναι ιδιαίτερα πρόσφατη και σαν έθνος στερείται σοβαρών ιστορικών καταβολών.
Ουσιαστικά «φτιάχτηκε» από αποίκους, κυνηγημένους, διωγμένους λόγω θρησκείας, μη έχοντας στον ήλιο μοίρα, χωρίς ίχνος ανθρωπισμού και κοινωνικής λειτουργίας, σαν μια αποικία της Βρετανίας.
Τελικά τα κατάφεραν, έγιναν κράτος, έσφαξαν τους Ινδιάνους, δούλεψαν σκληρά, έφτιαξαν μια χώρα που οικονομικά σήμερα είναι στην κορυφή. Στην κορυφή της οικονομίας, όχι των υπολοίπων συστατικών που χαρακτηρίζουν ένα κράτος σύγχρονο και πολιτισμένο.
Κι αυτό, φαίνεται συχνά, και φάνηκε για άλλη μια φορά τις ημέρες αυτές με τη δολοφονία του αφροαμερικανού από τρεις αστυνομικούς.
Το φαινόμενο είναι συχνό και με θύματα συνήθως τους νέγρους οι οποίοι θεωρούνται από τους λευκούς αστυνομικούς, πολίτες β΄ και γ΄ κατηγορίας.
Αυτό είναι ένα από τα άσχημα πρόσωπα της Αμερικής.
Γ.Δ.
Το κρυφτό του Τραμπ
Τι συμπεράσματα βγάζει ένας λογικός άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του προσανατολισμένο στη Δύση, από όσα ακούει να εκστομίζει ο πρόεδρος Τραμπ;
Ο Τραμπ και κάθε Τραμπ και οι συν αυτώ που έχουν θεοποιήσει την οπλοφορία και οπλοχρησία και οι οποίοι μιλούν για τη Λευκή Φυλή, που δεν συμπαθούν τους νέγρους συμπατριώτες τους, είναι το άλλο, άσχημο πρόσωπο της Αμερικής.
Πώς ένιωσαν οι λογικοί πολίτες της χώρας όταν πληροφορήθηκαν πως ο πρόεδρος, η σύζυγός του και ο γιος τους κατέφυγαν για να κρυφτούν στο καταφύγιο του Λευκού Οίκου;
Κι εκεί έξω, χιλιάδες αμερικανοί πολίτες κάθε χρώματος, να ζητούν Δικαιοσύνη, Σεβασμό και Ισότητα για τους Νέγρους, των οποίων η ζωή δεν έχει καμιά αξία για τους αστυνομικούς.
Ένας πρόεδρος στο κρησφύγετο, κι ένας λαός στους δρόμους για τα αυτονόητα πράγματα σε μια Δυτική Δημοκρατία. Αυτό, άλλο ένα πρόσωπο, άσχημο της Αμερικής.
Κι ένα συμπέρασμα: Όλα αυτά φτιάχνουν τελικά το πρόσωπο του ρατσισμού, της διάκρισης και της έλλειψης Δικαιοσύνης.
Μεγάλη, ισχυρή χώρα η Αμερική, της λείπουν όμως πολλά για να την αξιολογήσει κανείς θετικά. Κυρίως δε της λείπει ο Ανθρωπισμός.
Γ.Δ.
