Μια φορά και έναν καιρό, ήρθε στα μέρη μας ο πολύ γνωστός Ιταλός αρχιτέκτονας και μηχανικός της εποχής, Pierro Arrigoni (1856-1940),ο οποίος έζησε και δραστηριοποιήθηκε στην Οθωμανική Θεσσαλονίκη.
Πολλά από τα αρχιτεκτονικά του αριστουργήματα, σώζονται έως σήμερα στην Μακεδονική πρωτεύουσα, όπως η «Κάζα Μπιάνκα», η «βίλα Αχμέτ Καπαντζί» κ. α. Ήταν ο εργολήπτης της σιδηροδρομικής ένωσης Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης, από την εταιρία «Compagnie Francaise des chemins de fer:» Jonction- Salonigue- Constantinople», Γαλλικών συμφερόντων. Το έργο διήρκεσε από το 1893 έως το 1896,συνολικης έκτασης 510χλμ.Κατα τις εργασίες του λοιπόν στην Ξάνθη, υπάρχει η πληροφορία από τον Χαρίλαο Μπλάτσιο, ότι «κατά την διάνοιξιν και κατασκευήν» της σιδηροδρομικής γραμμής στο ύψος των Κιμμερίων και συγκεκριμένα στην περιοχή «Τούμπες»,(ανάμεσα Κιμμέρια–Πηγάδια) όπου υπήρχαν αρχαίοι τύμβοι και τυγχάνοντας η γραμμή να περάσει ενδιάμεσα ενός εξ’αυτων, να βρεθεί χρυσό διάδημα, το οποίο ο επιβλέπων Ιταλός μηχανικός Pierro Arrigoni, αφού το τοποθέτησε εντός «δοχείου εκ λευκού σιδήρου», το απέκρυψε και το οικιοποιηθηκε!
Όπως αντιλαμβάνεστε, η αρχαιοκαπηλεία καλά κρατούσε από τότε και ήκμασε ιδιαιτέρως στα χρόνια της Οθωμανικής κατοχής και περιόδου. Τελικά, ο «κλέφτης» του χρυσού διαδήματος των Κιμμερίων, Pierro Arrigoni, δολοφονήθηκε εντός της οικίας του από άλλον κλέφτη, με σκοπό την ληστεία, το 1940.
(Πληροφορίες από τον Χαρ. Μπλάτσιο, «ΘΡΑΚΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΆ», τεύχος 35, του 1979).
Κώστας Μαυρομάτης
Συλλέκτης
