Εκπαιδευτικό Ι
Την τελευταία τριετία έχουν γίνει πολύ παραγωγικές συζητήσεις στην Ελλάδα για την παιδεία. Πρέπει, για παράδειγμα, να υπάρχουν ιδιωτικά Πανεπιστήμια; Ναι έλεγε η κυβέρνηση, όχι η αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και το Σύνταγμα δεν αναθεωρήθηκε.
Πρέπει να είναι το Πανεπιστήμιο άσυλο του κάθε πικραμένου; Όχι έλεγε η κυβέρνηση, ναι η αντιπολίτευση. Τελικά το ζήτημα αντιμετωπίστηκε με τα ΜΑΤ του Χρυσοχοΐδη.
Πρέπει να είναι υποχρεωτικά τα θρησκευτικά; Ποιος πρέπει να κρατάει τη σημαία στις παρελάσεις, ο καλύτερος ή πιο τυχερός;
Την ίδια στιγμή, οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών σε τρία γνωστικά αντικείμενα (μαθηματικά, φυσικές επιστήμες και κατανόηση κειμένου) συνέχισαν να χειροτερεύουν. Όπως δείχνει νέα έρευνα PISA που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, η Ελλάδα βαθμολογήθηκε για άλλη μια φορά κάτω από τη βάση. Για πρώτη φορά οι Τούρκοι μαθητές σημείωσαν καλύτερες επιδόσεις από τους Έλληνες και στα τρία γνωστικά αντικείμενα.
Κάτι δεν πάει καλά λοιπόν με το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Και επειδή τα προβλήματα που αναφέρθηκαν στην αρχή, μάλλον θα παραμείνουν για καιρό ακόμη άλυτα, ίσως είναι καιρός να αναρωτηθούμε γιατί εμείς πάμε από το κακό στο χειρότερο και χώρες όπως η Φινλανδία και η Εσθονία βρίσκονται πάντα στις πρώτες θέσεις.
Γ.Δ.
Εκπαιδευτικό ΙΙ
Τα θέματα της Εκπαίδευσης την περίοδο αυτή είναι στην επικαιρότητα εξαιτίας των μαθημάτων που γίνονται μέσω ηλεκτρονικού συστήματος και για το οποίο θέμα αυτό υπάρχουν αντιδράσεις.
Μια επιστολή
Ιδού τι αναφέρει σε επιστολή του συμπολίτης μας για τα σχολεία μας: Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Προκαλούν ανατριχίλα. Και μεγάλη ανησυχία. Διότι δείχνουν πέραν πάσης αμφισβητήσεως ότι τα σχολειά μας όχι δεν μορφώνουν τα παιδιά, αλλά είναι – αν όχι όλα, τα περισσότερα τέλος πάντων – βιοτεχνίες παραγωγής τενεκέδων ξεγάνωτων (για να θυμηθώ μια έκφραση του Βαγγέλη του Γιαννόπουλου, καλή του ώρα εκεί όπου βρίσκεται). Τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από τον ΟΟΣΑ και αφορούν τις επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών στο πλαίσιο του προγράμματος PISA είναι που προκαλούν ανατριχίλα και αισθήματα φόβου για το μέλλον αυτής της ρημαδοχώρας. Προσέξτε, παρακαλώ: ανάμεσα στις 37 χώρες του ΟΟΣΑ που μετείχαν του προγράμματος η Ελλάδα κατετάγη 33η, ήτοι τέταρτη από το τέλος!
Χωρίς βεβαίως να κάνει καλύτερες τις ημέρες μας, αναφέρω απλώς ότι στον σχετικό κατάλογο αφήσαμε πίσω μας τη Χιλή, το Μεξικό, την Κολομβία και την Ισπανία. Τόσο καλά, δηλαδή. Ποιες χώρες πρώτευσαν; Οι ακόλουθες: η Εσθονία, ο Καναδάς, η Φινλανδία και η Ιρλανδία σημείωσαν την υψηλότερη επίδοση ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ. Η Εσθονία πρώτη, που πριν από μόλις 30 χρόνια ήταν μια κομμουνιστική δημοκρατία…
Όπως έδειξε η έρευνα, οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών βαίνουν συνεχώς μειούμενες από το 2009.
Γ.Δ.
Εκπαιδευτικό ΙΙΙ
Η δημοκρατία στην εκπαίδευση είναι η διασφάλιση της δυνατότητας όλων ανεξαιρέτως των παιδιών, από όπου κι αν προέρχονται, όπου κι αν κατοικούν, όποιοι κι αν είναι οι γονείς τους, ό,τι κι αν έχουν ή πρεσβεύουν, να μορφωθούν και να προκόψουν.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα φτωχόπαιδα ή απλώς χωριατόπαιδα που σπούδασαν κι έγιναν μεγάλοι και τρανοί. Που συγκρότησαν δηλαδή την ελίτ της κοινωνίας μας μέσα από την προσπάθειά τους στα θρανία και τα αμφιθέατρα.
Διαφορετικά, αν το δημόσιο σχολείο ή το δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν είναι επαρκώς ανταγωνιστικά, αν κινούνται με άλλους ρυθμούς, άλλα μυαλά και άλλες απαιτήσεις, είναι η κοινωνική ανέλιξη των πολλών που περιορίζεται.
Και όχι φυσικά η επιβολή των λίγων που θα έλθουν να τους ανταγωνιστούν από τα καλά (ή τα λιγότερο καλά) Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Των πιο προνομιούχων, δηλαδή.
Όποιοι λοιπόν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση ως μια άσκηση χαλαρότητας και ευκολίας είναι υπόλογοι στις επόμενες γενιές. Από τη στιγμή που η κοινωνία της παγκοσμιοποίησης αποκλείεται να έλθει στο μπόι τους οφείλουν εκείνοι να προσαρμόσουν τα παιδιά στις απαιτήσεις της. Όχι να τα κοντύνουν στο δικό τους μπόι.
Γ.Δ.
Εκπαιδευτικό IV
Για να το πώς απλά: το πλαίσιο του ανταγωνισμού δεν το ορίζουν ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι συνδικαλιστές, ούτε τα κόμματα, ούτε καν οι κυβερνήσεις. Το έχει ορίσει ο πλανήτης και δεν μας ρώτησε. Κι ο ανταγωνιστής των σημερινών παιδιών δεν κάθεται στο διπλανό θρανίο, ούτε στην επόμενη αίθουσα. Μεγαλώνει στη Σαγκάη, στη Μουμπάι, στην πόλη του Μεξικού ή στη Γλασκώβη.
Από εκεί και πέρα, το ζήτημα είναι πόσο προετοιμασμένος και πόσο ανταγωνιστικός θα κατέβει ο καθένας στο σκληρό αυτό γήπεδο.
Δεν είναι μια απλή δουλειά, το ομολογώ. Αλλά είναι μια εθνική ευθύνη την οποία δεν μπορούμε να αποφύγουμε και η οποία βαραίνει κυρίως τους ώμους των γονιών και των καλών εκπαιδευτικών.
Όποιος μπορεί να την αντέξει, καλοδεχούμενος. Όποιος δεν μπορεί, αξίζει να το προσπαθήσει. Αλλά κανείς νομίζω δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει τη χώρα να εκπνεύσει αμαχητί και σφιχταγκαλιασμένη με ξεπερασμένες αντιλήψεις, ευκολίες και πρακτικές.
Γ.Δ.
Επιτέλους!
Να μια απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος που αξίζει να προβληθεί και επαινεθεί δημοσίως. Αφορά τα μπάζα που από δω και πέρα καμία οικοδομική άδεια δεν θα εκδίδεται χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλιστεί η διάθεση των μπάζων. Κι αυτό θα υλοποιείται μέσω των συστημάτων που είναι αδειοδοτημένα γι’ αυτόν τον σκοπό (ΑΕΚΚ).
Έτσι, θα μπει ένα τέλος στην σημερινή απαράδεκτη κατάσταση όπου συνήθως τα μπάζα καταλήγουν σε δάση, παραλίες, ρέματα ή χώρους λίγο έξω από τις πόλεις που μεταβάλλονται σε χωματερές.
Όλα τα παραπάνω έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, την καθημερινότητα αλλά και την ασφάλεια των πολιτών.
-Ας ελπίσουμε λοιπόν αυτή η ασχήμια με τα πεταμένα οικοδομικά μπάζα δεξιά-αριστερά να σταματήσει.
Γ.Δ.
Σκέψεις
Υπάρχουν, το παραδέχονται όλοι, και γκρίνιες για την ιστορία του κορωνοϊού και τους περιορισμούς που θέτει στις ανθρώπινες σχέσεις.
Όμως, έχει υποστεί η ανθρωπότητα και άλλες, εφιαλτικότερες πανδημίες, μαύρους και κίτρινους πυρετούς, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Σαρώθηκε τότε, έθαψε εκατομμύρια νεκρούς της και επανήλθε στους ρυθμούς της.
Ο Covid-19 ας γίνει αφορμή για να συνειδητοποιήσουμε ότι κι αν βρισκόμαστε στην κορυφή της δημιουργίας και της τροφικής αλυσίδας, η ύπαρξή μας εξαρτάται απόλυτα απ’όλους τους υπόλοιπους κατοίκους του πλανήτη.
Γι’αυτό και απαιτείται σεβασμός και προστασία προς το περιβάλλον και δεν πρέπει να σπάσει ένας κρίκος. Κι αν συμβεί αυτό, τότε η αλυσίδα θα διαλυθεί. Και τότε…
Γ.Δ.
Μικρός προβληματισμός
Ως γνωστόν η Θράκη και ο νομός μας ιδιαίτερα, δεν αποτελεί τουριστικό προορισμό για καλοκαιρινές διακοπές. Για διακοπές εσωτερικού και εξωτερικού προορισμού.
Γι’αυτό εξάλλου δεν υπάρχει ο ανάλογος προβληματισμός και αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι την τουριστική περίοδο που είναι ήδη μπροστά μας.
Βεβαίως αριθμός ξενώνων στις παραλιακές περιοχές και τα εκεί παραθαλάσσια μπαρ, τις αγωνίες τους τις έχουν. Λίγο οι ρυθμίσεις λόγω κορωνοϊού, λίγο η μικρή περίοδος, λίγο ο φοβισμένος κόσμος, θα μειώσουν τις εξόδους.
Όμως όλα θα ξεπεραστούν σιγά-σιγά και η ζωή θα επανέλθει στους κανονικούς ρυθμούς.
Γ.Δ.
Διαπίστωση
Συμπολίτες έχουν επισημάνει στις συζητήσεις τους κάτι που το διαπίστωσαν με ιδιαίτερη ικανοποίηση. Είναι δε αυτή η διαπίστωση ότι έχουν μειωθεί πάρα πολύ τα αδέσποτα σκυλιά που κυκλοφορούσαν στην πόλη.
Προφανώς η αρμόδια υπηρεσία του δήμου Ξάνθης θα έχει ενεργοποιηθεί και μάζεψε αρκετά από αυτά και τα έκλεισε στις προσωρινές εγκαταστάσεις.
Θετικό το μέτρο που όμως φέρνει στην επιφάνεια την υποχρέωση του δήμου να ολοκληρώσει και λειτουργήσει εγκαίρως ένα σύγχρονο χώρο φιλοξενίας των αδέσποτων ζώων συνολικά.
Γ.Δ.
Ο κορωνοϊός και οι νέες τάσεις της μόδας
Είναι γεγονός ότι η πανδημία κορωνοϊού στην χώρα μας βρίσκεται σε απολύτως ελεγχόμενη φάση. Έχουμε και το καλοκαίρι μπροστά μας που όπως λένε οι επιστήμονες θα μειωθεί η μεταδοτικότητα του ιού και η ανθεκτικότητά του στις υψηλές θερμοκρασίες. Αυτά βέβαια είναι καλά νέα. Αυτό όμως που δεν είναι καλό είναι ότι εμπεδώνεται πλέον η άποψη πως ο κορωνοϊός ήρθε για να μείνει και δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα απ’ αυτόν. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί για δεύτερο κύμα του κορωνοϊού τον Σεπτέμβριο. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε λοιπόν είναι να προσαρμοστούμε στην νέα κατάσταση και να τηρούμε τα μέτρα που μας λένε οι επιστήμονες. Το να αρνείσαι να δεις και να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα είναι ανώριμο και κοστίζει ανθρώπινες ζωές. Έτσι λοιπόν πρέπει να τηρούμε αποστάσεις από κάθε τι που ευνοεί την μετάδοση. Αποστάσεις από τον ιό όχι από την ζωή. Αυτό κάνουν και οι φίλοι μας οι Γερμανοί που εφεύραν ένα καπέλο που ορίζει τον ζωτικό τους χώρο. Ακαλαίσθητο μεν, πρακτικό δε…
Μπορεί να γίνει και η νέα τάση της μόδας μαζί με μάσκες στην ίδια απόχρωση!!!
«Την πατρίδα μ’ έχασα έκλαψα και πόνεσα…»
Πλησιάζει η 19η Μαΐου μια μέρα ορόσημο για τους απανταχού Έλληνες Ποντίους . Μια μέρα που ραγίζουν οι καρδιές όλων από το βάρος της μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. «Την πατρίδα μ’ έχασα έκλαψα και πόνεσα…», το μοιρολόγι τους για τον ξεριζωμό τους, το 1919 και την αποτρόπαια κτηνωδία που υπέστησαν από τους Νεότουρκους του Ατατούρκ που εξολόθρευσε έως 350.000 Ελληνoποντίους, κατά την περίοδο 1916-1923, σ’ ένα σύνολο 750.000 περίπου. Αν αυτό δεν είναι γενοκτονία τότε τι είναι; Ωστόσο δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα ως Γενοκτονία. Μόνο από την Ελληνική βουλή καθιερώθηκε « Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» το 1994 και τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου.
