Τα πρόσφατα γεγονότα στον Έβρο αποτέλεσαν ένα δυνατό τέστ αντοχών των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Μαζί με την προσπάθεια να «πνίξει» την Ελλάδα με χιλιάδες μετανάστες, η Τουρκία «έριξε στη μάχη» το όπλο του ηλεκτρονικού πολέμου δια της αναπαραγωγής ψευδών ειδήσεων συντονίζοντας μια καλά οργανωμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης της διεθνούς κοινής γνώμης. Αυτή η κλιμάκωση συμπεριλαμβάνει σαφώς και τη Θράκη, για την οποία εδώ και καιρό έχει επιλεγεί η μέθοδος των fake βίντεο – ρεπορτάζ, τόσο αυτών του τουρκικού καναλιού TRT, όσο και άλλων ολιγόλεπτων της (ΜΚΟ οργάνου της Τουρκίας) «Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης» που κατακλύζουν τα κοινωνικά δίκτυα με θέμα τη «δήθεν» καταπίεση των μουσουλμάνων της Θράκης.
Το τελευταίο επεισόδιο αυτής της δραστηριοποίησης αφορά σε ένα κατάπτυστο και άκρως προπαγανδιστικό αγγλόφωνο video 25 λεπτών που φέρεται να παρήχθη από το τηλεοπτικό δίκτυο AL JAZEERA με τίτλο στα ελληνικά «Δυτική Θράκη: μια αμφισβητούμενη περιοχή – Οι Τούρκοι της Βορειοανατολικής Ελλάδας – Ερευνούμε ισχυρισμούς περί διακρίσεων σε βάρος της εθνικής τουρκικής μειονότητας στην ελληνική περιφέρεια της Δυτικής Θράκης». Μόνο από τον τίτλο μπορούμε να καταλάβουμε την σκοπιμότητα της συγκεκριμένης ενέργειας.
Η αντίδραση της Ελληνικής Πολιτείας εκφράστηκε με απάντηση του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του καναλιού. Δεν είναι αρμοδιότητα μου να αναζητήσω τις διακρατικές προεκτάσεις που δείχνει να έχει η πρωτοβουλία ενός διεθνούς εμβέλειας τηλεοπτικού δικτύου και να εξετάσω, αν οι παραδοσιακά καλές σχέσεις Κατάρ-Τουρκίας έχουν φθάσει σε βαθμό κοινής εξωτερικής πολιτικής. Ως πολίτης και θεατής αυτού του βίντεο, όμως, μπορώ να αναδείξω κάποια στοιχεία για το ποιόν όλων των πρωταγωνιστών της παραγωγής αυτής για να κατανοήσουμε τον τελικό σκοπό τους.
Στο video, λοιπόν, υιοθετούνται απίστευτοι και ψευδέστατοι ισχυρισμοί με παραποιημένα γεγονότα που πραγματώνουν βαρύτατα ποινικά αδικήματα, τα οποία θα άξιζε να διερευνηθούν. Διότι δεν είναι απλά ένα κακότεχνο και πρόχειρο ρεπορτάζ, αλλά μια εμφανώς σχεδιασμένη και κακόβουλη προσπάθεια παραποίησης ιστορικών γεγονότων και διασποράς ψευδών ειδήσεων που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Διατυπώνονται ισχυρισμοί που είναι τόσο προκλητικά εξωπραγματικοί που αναρωτιέσαι πού θέλουν να φθάσουν; Μήπως τελικά ο απώτερος στόχος είναι να ανάψει το φυτίλι στην περιοχή προς όφελος της γείτονος που θα προστρέξει ως «μητέρα πατρίδα» να σώσει τους διωκόμενους ομογενείς, όπως ακριβώς έγινε και στην Κύπρο;
Ο δημοσιογράφος ξεκινά με το εξής σχόλιο: «Ο τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν λατρεύεται σαν ήρωας, σε μια περιοχή όπου θρησκευτικοί ηγέτες φυλακίστηκαν, δημοσιογράφοι φιμώθηκαν και η γη κατασχέθηκε από την Πολιτεία», ισχυρισμοί που εμπίπτουν εμφανώς στα πλαίσια της διασποράς ψευδών και συκοφαντικών ειδήσεων. Η περιοχή εμφανίζεται να κατοικείται από 150.000 Τούρκους (μόνο), χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στο χριστιανικό στοιχείο, ενώ η εικόνα που αναδύεται είναι αυτή ενός «γκέτο» που το ελληνικό κράτος κρατά υποβαθμισμένο σκόπιμα, αφού οι λήψεις παραπέμπουν σε χώρα που σίγουρα δεν θυμίζει Ευρώπη. Η αναφορά σε Τούρκους και σε «εθνική μειονότητα», γίνεται χωρίς να διαχωρίζεται σε Πομάκους ή Ρομά, παρά το γεγονός ότι εμφανίζονται παραδοσιακές στολές από τους Πομάκους της ορεινής περιοχής της Ξάνθης που ουδεμία σχέση έχουν με τουρκικές.
Οι πρωταγωνιστές του βίντεο είναι η γνωστή ομάδα των τουρκοδίαιτων παραγόντων της Θράκης, οι οποίοι επί χρόνια τώρα επιδίδονται στο εξωτερικό στην κατασυκοφάντηση της Ελλάδας, πρακτορεύοντας συνειδητά τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος της ίδιας της χώρας τους, την οποία υποτίθεται ότι αγαπούν. Ποιοι είναι αυτοί;
α) Ο Πρόεδρος της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», Οζάν Αχμέτογλου, ο οποίος αναφέρει: «αισθάνεσαι εξαναγκασμένος να κρυφτείς, να μην αντιδράσεις, να μην μπορείς να εκφράσεις το όνομα σου, την ταυτότητά σου, η ελληνική πολιτεία έχει πρόβλημα με τις εθνικές μειονότητες (;) που κατοικούν στα μέρη τους», ενώ κάνει αναφορά στη μη συμμόρφωση της Ελλάδας στην απόφαση του ΕΔΑΔ που δεν αναγνωρίζει την «Τουρκική Ενωση» (άσχετα εάν αυτή λειτουργεί κανονικότητα και χωρίς κανένα εμπόδιο από την ελληνική Πολιτεία).
β) Ο Πρόεδρος του «Συλλόγου Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης», Αϊντίν Αχμέτ, που λέει ότι η Ελλάδα επιδιώκει να κλείσει τα μειονοτικά σχολεία και να μετακινήσει όλους τους μαθητές στα δημόσια σχολεία για να αφομοιωθούν σε βάθος χρόνου και για να αποκοπούν από την τουρκική κουλτούρα τους, τη στιγμή που και ο δημοσιογράφος ισχυρίζεται ότι κλείνουν (μόνο) μειονοτικά σχολεία.
γ) ο ψευτομουφτής Κομοτηνής (αποκαλούμενος αιρετός μουφτής), Ιμπραήμ Σερήφ, που ισχυρίζεται ότι είναι εκτεθιμένος σε ένα είδος μόνιμης παρενόχλησης και ανακρίνεται από μυστικές αστυνομικές δυνάμεις, ενώ ο δημοσιογράφος ισχυρίζεται ότι εκλέχτηκε από το 90% των πιστών που παραδοσιακά εξέλεγαν στη Θράκη τους μουφτήδες τους. Ουδεμία αναφορά στις δικαστικές αρμοδιότητες του Μουφτή (που τον καθιστούν δημόσιο λειτουργό και άρα μη εκλέξιμο), ουδεμία αναφορά στη σαρία, ουδεμία αναφορά στο γεγονός ότι ο μουφτής δεν εκλέγεται σε κανένα μουσουλμανικό κρλατος, ουδεμία αναφορά στους διορισμένους από την Πολιτεία Μουφτήδες και στο ότι οι ψευτομουφτείες επί χρόνια λειτουργούν ως παράλληλοι θεσμοί κατά παράβαση των νόμων του κράτους.
δ) η Γενική Διευθύντρια της Πολιτιστικής Εκπαιδευτικής Εταιρίας της Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, Περβίν Χαϊρουλά, η οποία κάνει λόγο για πολιτική απομόνωσης, γκετοποίησης, για επίθεση που δέχεται ο τουρκικός πολιτισμός ισχυριζόμενη ψευδώς, ότι το κράτος δε δίνει χρήματα για να συντηρηθούν τα τουρκικά μνημεία που «από 3.000 έχουν μείνει 200» (;), ενώ απαγορεύεται να δεχθούν χορηγίες από τουρκικά ιδρύματα. Λέει, ότι η πολιτική της Ελλάδας είναι να εξαφανισθούν, διότι δεν τα θέλει, ενώ, καθώς προβάλλεται το τέμενος Βαγιαζίτ στο Διδυμότειχο, η σκεπή του οποίου καταστράφηκε πέρυσι λόγω πυρκαγιάς, κάνει λόγο για σκόπιμη ενέργεια («είμαστε καχύποπτοι, δεν πιστεύουμε ότι ήταν ατύχημα») αποκρύπτοντας ότι το ελληνικό κράτος χρηματοδοτεί την εκ βάθρων αναστήλωση του.
ε) η εκδότρια της μειονοτικής τουρκόγλωσσης εφημερίδας Γκιουντέμ, Χούλια Εμίν, που αναφέρει ότι είναι κανονικότητα για κάθε ξένο δημοσιογράφο να παρακολουθείται στην Ελλάδα. Αυτό συμπληρώνεται από τον δημοσιογράφο του Al Jazeera που λέει, ότι σε όλη την διάρκεια του ρεπορτάζ παρακολουθούνταν από αστυνομικούς, ότι κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία, ενώ αποκρύπτει σκόπιμα το γεγονός ότι το συνεργείο δεν είχε λάβει άδεια εξωτερικών γυρισμάτων, μαγνητοσκόπησε πρόσωπα και πινακίδες αστυνομικών και γενικώς αδιαφόρησε για κάθε δεοντολογία. Αποκρύπτουν, επίσης, ότι η εμπλοκή της αστυνομίας δεν συνέβη στη Θράκη αλλά στην …Κω, όπου πήγαν επίσης για να ανακαλύψουν κι άλλους «καταπιεσμένους Τούρκους» και ελέγχθηκαν για φωτογράφιση απαγορευμένων χώρων! Η εκδότης της εφημερίδας συνεχίζει αναφέροντας ότι προσπάθησαν (ποιοι;) να την φιμώσουν με αγωγές εκατομμυρίων.
στ) στο ίδιο μήκος κύματος και ο εκδότης της έτερης μειονοτικής τουρκόγλωσσης εφημερίδας Μιλέτ, Ομέρ Τζενγκίζ, ο οποίος αναφέρει ότι «η Κυβέρνηση επιθυμεί να ελέγξει την μειονότητα σε όλους τους τομείς, στη θρησκεία, στην πίστη, κλπ». Ότι «εμείς στην Θράκη δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ελευθερία έκφρασης», ότι αντιμετώπισε φυλακή γιατί έκανε «κριτική» στον διορισμένο Μουφτή και καταδικάστηκε σε 15 μήνες φυλακή, ότι απειλήθηκε και του ασκήθηκε σωματική βία από την Αστυνομία. Ο συγκεκριμένος εμπαθής και εμφανώς αρνητικά προκατειλημμένος με την Ελλάδα (ενθυμούμαι την εμφάνιση του με γραβάτα που έφερε τα χρώματα της Τουρκίας με την ημισέληνο σε εκδήλωση του Τουρκικού Γενικού Προξενείου) αποκρύπτει σκοπίμως ότι όπως και η κα Εμίν καταμηνύθηκαν για συκοφαντική δυσφήμηση από απλούς πολίτες χριστιανούς και μουσουλμάνους και τους έγιναν αγωγές από πολίτες για προσβολή προσωπικότητας που ουδεμία σχέση έχουν ούτε με την Πολιτεία, ούτε με αδικήματα διαφορετικά από την προστασία της τιμής και της προσωπικότητας φυσικών προσώπων.
Θα έπρεπε να ερωτηθούν: Φυλακίστηκαν ποτέ; Πλήρωσαν έστω και ένα ευρώ από τις αποζημιώσεις που κλήθηκαν να καταβάλλουν με δικαστικές αποφάσεις; Παρά το γεγονός ότι δεν αποζημίωσαν τα θύματα τους, συνέχισε κανονικά η έκδοση των εφημερίδων τους; Πώς βρίσκουν χρήματα για να συντηρούν και να διανέμουν τα φύλλα τους; Πώς αποκατέστησαν την τιμή και την υπόληψη όσων διέσυραν και συκοφάντησαν με τις δημοσιογραφικά «απρόσεκτες» συκοφαντίες τους; Η Ελλάδα έχει έστω και έναν δημοσιογράφο φυλακισμένο ως πολιτικό κρατούμενο σε αντίθεση με την Τουρκία; Ποια είναι η δηλωμένη ενασχόληση τους για να αντιληφθούμε πώς τους προκαλεί τέτοια υπερδιέγερση των σιελογόνων αδένων τους η άνθηση των δημοκρατικών ελευθεριών στην γειτονική χώρα; Ο κ. Τσεγκίζ φυσικά δεν αναφέρει ότι έχει καταδικαστεί για διέγερση σε διχόνοια δια του τύπου, όταν με δημοσίευμα στην εφημερίδα του καλούσε τους μουσουλμάνους να μην στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια σχολεία (νηπιαγωγεία) αλλά σε όσα παράνομα λειτουργούσε ο Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας.
ζ) η Πρόεδρος του Κόμματος Ειρήνης Ισότητας και Φιλίας, Τσιντέμ Ασάφογλου, που αναφέρει ότι στοχοποιήθηκε από εξτρεμιστές, ότι έλαβε απειλητικά τηλεφωνήματα, μέιλς και απειλητικά γράμματα μετά από τις συνεντεύξεις της, λέγοντας ότι «θα σε σκοτώσουμε, εσένα και την οικογένεια σου, θα απαγάγουμε το παιδί σου». Οι συγκεκριμένες δηλώσεις, αν δεν καταγγέλθηκαν επίσημα και δεν διερευνήθηκαν ως προς την βασιμότητα τους, αποτελούν ψευδείς ειδήσεις. Εκφράζει ακραίες ρατσιστικές τοποθετήσεις που, αν και στερούνται σοβαρότητας σε πρώτη ανάγνωση, είναι πρόσφορες να προκαλέσουν αντιδράσεις.
Η έλλειψη σοβαρότητας έχει να κάνει με την ελαφρότητα που χαρακτηρίζει την κυρία Ασάφογλου, όταν τα αναφέρει χασκογελώντας και σε εμφανώς χαλαρή διάθεση, απόδειξη της επιπολαιότητας, με την οποία πολιτεύεται χωρίς να έχει συναίσθηση της υποχρέωσης της να είναι σοβαρή και προσεκτική έναντι των συμπολιτών της. Η ίδια βολεμένη στο πολυτελές γραφείο του κόμματος της που είναι άγνωστο πώς μπορεί να ανταποκρίνεται στις δαπάνες του χωρίς κρατική επιχορήγηση όπως τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα, δηλώνει ότι ο στόχος της είναι να μπεί το κόμμα στην Βουλή κάποια στιγμή. Ο δημοσιογράφος ειρωνεύεται την Ελλάδα, ότι αν και η χώρα που γέννησε την Δημοκρατία, αρνείται την εκπροσώπηση των Τούρκων της Δυτικής Θράκης θεσπίζοντας ένα ποσοστό 3% ως προαπαιτούμενο για την είσοδο ενός κόμματος στην Βουλή (τη στιγμή που στην Τουρκία το ποσοστό είναι στο 10%). Αποκρύπτει έτσι συνειδητά και κακόπιστα ότι η μειονότητα εκπροσωπείται επαρκώς στο Κοινοβούλιο από άξια τέκνα της με άλλα κόμματα σε αριθμό που δεν συνάδει με την πληθυσμιακή ισορροπία (αφού π.χ η Ροδόπη εκπροσωπούνταν στην προηγούμενη κυβερνητική θητεία με 3 μουσουλμάνους βουλευτές παρά το γεγονός ότι οι χριστιανοί αποτελούν το 45% του νομού, ενώ τώρα η Ξάνθη εκπροσωπείται από 2 μουσουλμάνους και έναν χριστιανό όταν η μειονότητα εκπροσωπεί μόνο το 35% του πληθυσμού).
Στο βίντεο προβάλλονται σκηνές από διαδηλώσεις της Χρυσής Αυγής για να καταδείξουν την άνοδο της ακροδεξιάς γενικά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Λησμονούν, βέβαια, να αναφέρουν ότι στην Ελλάδα η ακροδεξιά δεν εκπροσωπείται στην Βουλή πλέον και η αιτία της μη εκπροσώπησης της είναι αυτό το ποσοστό του 3% που λειτούργησε θετικά προς αυτήν την κατεύθυνση, τρανή απόδειξη της νηφαλιότητας που χαρακτηρίζει σε αυτήν την περίπτωση τον Έλληνα ψηφοφόρο.
Η αναμφισβήτητη μεροληπτική διάθεση και προπαγανδιστική πρόθεση της παραγωγής αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν ζήτησε να μιλήσει με τους δεκάδες εκλεγμένους εκπροσώπους της μειονότητας βουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους, ούτε με έναν μουσουλμάνο πολίτη, με αποτέλεσμα να δίνεται μια εικόνα πλήρους απαξίωσης και απομόνωσης της μειονότητας που αδικεί πρωτίστως την ίδια την μειονότητα. Δημοσιογράφοι μουσουλμάνοι υπάρχουν πολλοί με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία και αναγνωρισιμότητα, όμως δεν αναζητήθηκαν γιατί θα χαλούσαν το αφήγημα της τουρκικής προπαγάνδας. Επίσης, δε ρωτήθηκε ούτε ένας εκπρόσωπος της ελληνικής Πολιτείας με την αναπόδεικτη και βολική δικαιολογία ότι αρνήθηκαν λόγω φόρτου εργασίας, ενώ για τους κατοίκους της Θράκης, διαπίστωσαν φόβο και άρνηση να μιλήσουν στην κάμερα. Η δικαιολογία αυτή από μόνη της μειώνει το ειδικό βάρος του τηλεοπτικού δικτύου όπως το Al Jazeera, αφού συνεντεύξεις τους παίρνουν και τα πιο μικρά επαρχιακά κανάλια χωρίς πρόβλημα. Μάλλον το video στήθηκε και οργανώθηκε από μια μικρή παρέα και μόνο για την προβολή αυτής.
Σε όλη την συγκεκριμένη «φθηνή» από άποψη αξίας, παραγωγή δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά στην συνθήκη της Λωζάννης, ούτε καν ως υποκριτική αναφορά. Τέλος, το βίντεο κλείνει με αναφορά στα γεγονότα του Έβρου, όπου υιοθετεί την άποψη ότι οι Έλληνες στρατιώτες και αστυνομικοί ξεκίνησαν την επίθεση με καπνογόνα εναντίον μεταναστών και οι Τούρκοι απάντησαν. Με τον ίδιο τρόπο δικαιολογεί μέχρι και την επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρο (!).
Το τί πραγματικά και αντικειμενικά αδιαμφισβήτητα ισχύει στη Θράκη σήμερα έχω αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μου. Ως πολίτης δεν έχω πολλές δυνατότητες απάντησης σε αυτήν την άθλια προσπάθεια συκοφάντησης της χώρας μου. Η προσφυγή μου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αποτελεί μονόδρομο για την διερεύνηση ποινικών αδικημάτων. Κάποια στιγμή οι κήρυκες του μίσους θα πρέπει να λάβουν το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος δικαίου που σε αντίθεση με την Τουρκία έχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη, όπως αποδείχθηκε από την αποτροπή έκδοσης των οκτώ (8) στρατιωτικών φυγάδων, όπως το απέδειξε με την παραπομπή στο αυτόφωρο του Μητροπολίτη Κερκύρας και άλλων ιερέων που επέδειξαν απείθεια στο νόμο. Η Ελλάδα δεν έχει πολιτικούς κρατούμενους (Ντεμιρτάς, κ.α), ούτε φυλακίζει δημοσιογράφους, ούτε τους εξαναγκάζει σε διαφυγή στο εξωτερικό (περίπτωση Ντουντάρ της Τζουμχουριέτ που αποκάλυψε την σχέση Τουρκίας-ISIS). Η Ελλάδα προστατεύει όλα τα μνημεία, χρηματοδοτώντας την αναστήλωση τους και την συντήρηση τους, διασφαλίζει στο ακέραιο την παράδοση, την εκπαίδευση και την θρησκευτική ελευθερία όλων των πολιτών της, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Η μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη έχει πολλούς άξιους πολίτες της, πολύ πιο ικανούς από αυτούς που συγκροτούν αυτή την κλειστή ομάδα κρούσης της τουρκικής διπλωματίας. Τα μορφωμένα παιδιά της έχουν ανέβει πολύ ψηλά σε σχέση με αυτούς τους ξεπερασμένους εκφραστές ενός μίζερου, συμπλεγματικού και ιδεοληπτικού παρελθόντος που επιθυμούν την με κάθε τρόπο διατήρηση τους στην επικαιρότητα αντιλαμβανομενοι ότι οι εξελίξεις τους ξεπερνούν. Η συντριπτική πλειοψηφία της μειονότητας που επιλέγει την δημόσια εκπαίδευση, αποτελεί το δικό τους εφιάλτη. Η νηφαλιότητα και η ωριμότητα άλλωστε της μειονότητας στην κρίση της πανδημίας που διανύουμε, αποδεικνύει με τον πλέον αναμφισβήτητο τρόπο ότι η μειονότητα έκανε βήματα μπροστά. Τα γκέτο είναι μόνο στο αρρωστημένο μυαλό όλων, όσων εξακολουθούν να ζούν με σύνδρομα καταδίωξης και όνειρα προσωπικής ηρωοποίησης.
Είναι κρίμα που στην δούλεψη αυτών των νοσηρών εγκεφάλων τέθηκε και ένα μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο όπως το Al Jazeera. Όμως με αφορμή και το πρόσφατο παράδειγμα με το fake δημοσίευμα των New York Times για τα γεγονότα στον Έβρο, ίσως είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι οι πόλεμοι πλέον δεν θα γίνονται (μόνο) με όπλα. Αλλά με εικόνα και ήχο, με άρθρα και βίντεο.
Εμένα δεν με ανησυχεί η διεισδυτικότητα της προπαγάνδας αυτής στην ίδια την Θράκη. Εδώ η ζωή έχει ξεπεράσει πλέον τέτοιες μικρόψυχες ενέργειες, καθώς τα πρόσωπα που τις συντονίζουν είναι μηδενικής αξίας και περιορισμένης επιρροής πλέον. Με ανησυχεί η επίδραση που θα έχει στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στην Αθήνα που δεν γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, αλλά και η κλιμάκωση των ενεργειών που θα προκύψει από την ανοχή και συγκαταβατικότητα σε τέτοιες προκλήσεις.
Ανησυχητική είναι και η περίεργη ενεργοποίηση και κάποιων κέντρων που χαρακτηρίζονται από μια περίεργη τουρκολαγνεία και μια προσπάθεια υπονόμευσης κάθε ελληνικής ενέργειας, όπως π.χ της κατασυκοφάντησης της Ελλάδας λόγω της αντίδρασης της στον Έβρο με το κλείσιμο των συνόρων. Τα ύποπτα άρθρα που μιλούσαν για καταπάτηση των δικαιωμάτων των μεταναστών και δεν έβλεπαν καμία δόλια ενέργεια από μέρους της Τουρκίας.
Η Πολιτεία οφείλει να είναι παρούσα στην Θράκη, διότι τέτοιες ενέργειες έχω την αίσθηση ότι θα επαναληφθούν. Οι πρόθυμοι τόσο από την πλευρά των τουρκοεκστασιασμένων, όσων και των δουλοπρεπών από την πλευρά των δικαιωματιστών – μηδενιστών είναι αρκετοί και έχουν στη διάθεση τους -όπως αποδείχτηκε- χρήμα (μαύρο) και μέσα. Ο ηλεκτρονικός πόλεμος είναι πλέον σε εξέλιξη. Όπως είναι σε εξέλιξη και ο διαρκής αγώνας της ελληνικής πολιτείας να διασφαλίσει την ηρεμία και την ισορροπία στην περιοχή από κάθε συμπλεγματικό και επίδοξο σφετεριστή της δημοσιότητας, επενδύοντας στο έμψυχο δυναμικό της περιοχής, το οποίο αποτελεί το μεγάλο επίτευγμα της όλα αυτά τα χρόνια.
Στέργιος Γιαλάογλου – Δικηγόρος
