Ένας διάλογος για την ιστορία, τους πρωταγωνιστές της και τη δημιουργική γραφή το βράδυ της Παρασκευής με την παρουσίαση του βιβλίου “Casa Μπιάφρα”
Ο συγγραφέας μαζί με τον Σ. Τσιτσόπουλο και την Ε. Διαφωνίδου, συνομίλησε με το κοινό για το 7ο μυθιστόρημά του
Ευκαιρία για μία «κατάδυση» στον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας, την μυθιστοριογραφίας, των αφηγηματικών τεχνικών και των αισθήσεων που αναπτύσσουν οι συγγραφείς αποτέλεσε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιώργου Σκπαμπαρδώνη “Casa Μπιάφρα” που πραγματοποιήθηκε στο βιβλιοπωλείο «ΔΥΟ» το βράδυ της Παρασκευής.
Το κοινό ιδιαίτερα ενθουσιώδες και με θαυμασμό προς τον συγγραφέα παρακολούθησε ενεργά την παρουσίαση, που εξελίχθηκε σε ένα διάλογο για την ιστορία και την τέχνη της συγγραφής.
Το βιβλίο παρουσίασαν η Ελένη Διαφωνίδου, εκδότρια του «Ε» και ο Στέφανος Τσιτσόπουλος, ραδιοφωνικός παραγωγός, εσχάτως συγγραφέας, και πολύ φίλος του Γιώργου Σκαμπαρδώνη ,γνωστός στους ξανθιώτες καθώς πέρασε εδώ την παιδική του ηλικία. Μάλιστα, ο τελευταίος μίλησε για την ιδιαίτερη λογοτεχνική γραφή και το λεξιλόγιο του συγγραφέα με πραγματική εκτίμηση και θαυμασμό για το στίγμα που διαμορφώνει στη σύγχρονη μυθιστοριογραφία. Τόνισε ότι σε κάθε βιβλίο ξεπερνάει τον εαυτό του και χαρίζει ουσιαστική και πολυεπίπεδη απόλαυση στον αναγνώστη.
Η Ελένη Διαφωνίδου αναφέρθηκε στο ιστορικό πλαίσιο της Αποστασίας του ’65 και των «Ιουλιανών» που αποτελεί το σκηνικό του βιβλίου και επεσήμανε την ευρηματική ηθοπλασία των ηρώων, ή καλύτερα, αντιηρώων του βιβλίου, που «ζωντανεύουν» την Casa Μπιάφρα, το πρώτο κοινόβιο της Θεσσαλονίκης.
Ο ίδιος ο συγγραφέας κλήθηκε να μιλήσει για την ιστορική έρευνα που αποτέλεσε βάση του βιβλίου, το οποίο αποτέλεσε καρπό συστηματική δουλειάς, μαρτυριών και αναγνώσεων 2,5 και πλέον ετών. Όπως όμως, είπε και ο ίδιος, οι ιστορίες ή έστω κάποιες ιδέες υπάρχουν από παλιά, η πιο παλιά ή από πάντα.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης, με ιδιαίτερα παραστατικό τρόπο, εξήγησε το πλαίσιο και την ψυχολογία του συγγραφέα που διαπερνά όλα τα στάδια της συγγραφής, από τη δημιουργία των ηρώων και την αλυσιδωτή καταγραφή των κεφαλαίων, τη χρήση του αφηγηματικού δόλου για τη διαμόρφωση της πλοκής και την κατάθλιψη, μ’ ένα τρόπο, που τον διακατέχει όταν ένα βιβλίο ολοκληρώνεται και περνάει στον εκδότη. Βέβαια, αν και η Θεσσαλονίκη, ο τόπος καταγωγής του αποτελεί, το σκηνικό σε πολλά από τα βιβλία του, μίλησε με ιδιαίτερο τρόπο για την Ξάνθη, για τη σύνδεσή του μαζί της και για την ατμόσφαιρα που αποπνέει, ειδικά με σκέψεις όπως η περιήγηση στους δρόμους όπου περπάτησε ως παιδί και ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο ίδιος εξήγησε πώς το πλάσιμο των ηρώων, οι ρεαλιστικές και ονειρικές περιγραφές και η αφήγηση πλάθονται μέσα από την δεξιότητα της παρατήρησης που αποκτά ο συγγραφέας, επιμένοντας κάθε στιγμή να δει περισσότερα απ ‘ όσα φαίνονται σε μια στιγμή, να ακούσει και να καταλάβει περισσότερα, αναπτύσσοντας ίσως, με τον τρόπο που το περιέγραψε μια έκτη αίσθηση σύνθεσης και εμβάθυνσης εμπειρικά.
Ο συγγραφέας συνομίλησε για αρκετή ώρα με το κοινό και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του.
