Ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο ΣΥΡΙΖΑ
Γράφαμε πριν λίγες ημέρες ότι στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ πως υπάρχουν τριγμοί σε οργανωτικό επίπεδο. Η επιβεβαίωση ήρθε από τον ίδιο τον γραμματέα Γιώργο Χατζηθεοδώρου. Ο οποίος παραδέχτηκε μια σειρά παραιτήσεων μελών της Νομαρχιακής. Ονόματα πρώτης γραμμής παραιτήθηκαν για τους δικούς τους λόγους.
Αυτό το γεγονός, που σίγουρα είναι σημαντικό και έχει τη δική του βαρύτητα, υποχρέωσε να γίνει συμπλήρωση των μελών από τη λίστα των αναπληρωματικών.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πως στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» για το ποια ομάδα θα επικρατήσει.
Γ.Δ.
Εσωκομματική σύγκρουση
Πάντα οι εσωκομματικοί αγώνες έχουν μια δική τους σκληρότητα, ενίοτε σε βαθμό ανθρωποφαγίας. Όπως όλα δείχνουν συγκρούονται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ δύο τάσεις. Αυτή που επιθυμεί την κεντροαριστερή πορεία, τη Σοσιαλδημοκρατία και η άλλη της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Την πρώτη εκφράζει ο Τσίπρας και ο Γιαννακίδης τοπικά και τη δεύτερη που δεν επιθυμεί συνεργασίες με Πασοκογενείς και εδώ εκφραστής αυτής της τάσης είναι ο Χατζηθεοδώρου.
Το ποια θα επιβληθεί, είναι μάλλον σίγουρο, θα είναι αυτή που υποστηρίζει ο Τσίπρας και η οποία εκφράστηκε τοπικά στις δημοτικές εκλογές με την συνεργασία με τον Μελισσόπουλο.
Την άποψη αυτή δεν την ακολούθησε ο Χατζηθεοδώρου και για το λόγο αυτόν δημιούργησε δημοτικό συνδυασμό ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βέβαια όπως ήταν αναμενόμενο, βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις.
Γ.Δ.
Οι τριγμοί έγιναν ρήξεις
Να μείνουμε στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ για λίγο ακόμη για να τονίσουμε πως η παράταξη αυτή, παρότι κυβέρνησε κοντά πέντε χρόνια, δεν κατάφερε να ξεπεράσει μία αδυναμία της: Δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μαζική παρέμβαση στα Συνδικάτα Εργαζομένων, στις Οργανώσεις Νεολαίας, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους Επιμελητηριακούς χώρους και εν γένει στους μαζικούς φορείς. Γι’ αυτό και ήταν καταδικασμένη η κάθοδος δημοτικού συνδυασμού στις εκλογές της Ξάνθης.
Στο θέμα αυτό υπήρχαν σοβαρές αντίθετες φωνές, με κύριο εκφραστή τον βουλευτή τότε Στάθη Γιαννακίδη. Ο οποίος συγκρούστηκε με τον Χατζηθεοδώρου. Το αποτέλεσμα γνωστό. Εσωκομματική ρήξη, παραιτήσεις και σύντομα ίσως ακολουθήσουν κι άλλα. Οι τριγμοί πλέον έχουν γίνει σοβαρές ρήξεις.
Γ.Δ.
Πού χάθηκε αυτός;
Αναφέραμε στο σημερινό μας σχόλιο τον Στάθη Γιαννακίδη, πρώην υφυπουργό και πρώην βουλευτή. Μετά τις εκλογές είναι αλήθεια πως τον χάσαμε τελείως, όχι βέβαια πως τον βλέπαμε και ως βουλευτή, αλλά τέλος πάντων.
Οι Ξανθιώτες τον έκριναν και αποφάσισαν αρνητικά. Έκριναν δηλαδή την κοινοβουλευτική του παρουσία και το όποιο έργο του και έκριναν ότι δεν πρέπει να συνεχίσει την κοινοβουλευτική του πορεία διότι κατά τη θητεία του υπήρξε μονόπλευρος, απόμακρος, ψυχρός και το κυριότερο χωρίς ουσιαστικό έργο, ενώ διακατέχονταν από ένα φανατισμό, και έλλειψη διάθεσης συνεργασίας με ανθρώπους και φορείς που δεν βρίσκονταν κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ.
Γ.Δ.
Αρχίζουν τα δάνεια
Είναι πλέον δεδομένο: Ανοίγει η στρόφιγγα των δανείων από τις Τράπεζες. Αφορμή και αιτία το ευνοϊκό περιβάλλον λόγω άρσης capital controls, ιστορικού χαμηλού στα ευρωπαϊκά επιτόκια και επιτάχυνσης της πορείας μείωσης των κόκκινων χαρτοφυλακίων.
Τα δάνεια ξεκινούν και θα δίδονται τον στεγαστικό τομέα μέχρι και 30 χρόνια διάρκειας, χωρίς βέβαια να εξαιρούνται οι υπόλοιποι τομείς της οικονομίας.
Έτσι, μετά από δέκα χρόνια συρρίκνωσης πιστωτικής, αρχίζει το οικονομικό περιβάλλον ν’αλλάζει, κι αυτό βέβαια είναι μια ελπιδοφόρα εξέλιξη που σίγουρα θ’ αλλάξει το κλίμα στην αγορά.
Γ.Δ.
Τέλος η αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα απολυτήρια! Επί Κεραμέως βεβαίως βεβαίως…
Με απόφαση του υπουργείου Παιδείας δεν θα αναγράφεται πλέον το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στους τίτλους και στα πιστοποιητικά σπουδών. Πρόκειται για μια συμμόρφωση με την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Όπως υποστήριξε η υπουργός Παιδείας κα Νίκη Κεραμέως: «Εν προκειμένω, κρίθηκε ότι η αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στους τίτλους και στα πιστοποιητικά σπουδών δεν είναι αναγκαία και πρόσφορη για την εξυπηρέτηση του σκοπού τους, ο οποίος συνίσταται αποκλειστικά στην παρακολούθηση της φοίτησης και στη βεβαίωση των επιδόσεων και της επιτυχούς περάτωσης των σπουδών του μαθητή».
Πολύ σωστά. Με το ίδιο σκεπτικό θα πρέπει να καταργηθεί και η πρωινή προσευχή. Απ’ ότι ξέρω είχε καταργηθεί και επανήλθε.
Και να θυμηθούμε και κάτι ακόμη που αφορά το θρήσκευμα: Τα συλλαλητήρια που είχαν γίνει με πρωτοστάτη τον μακαριστό Χριστόδουλο προκειμένου να μην ισχύσει η μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες επί Σημίτη.
Βρε πως αλλάζουν οι καιροί… Έτσι για την ιστορία!
Μ.Ξ.
Το πήρε προσωπικά ο Λαμπάκης
Ο πρώην δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Λαμπάκης, έχοντας πλέον απεριόριστο χρόνο όντας τώρα στην αντιπολίτευση, ασχολείται με την επένδυση χρυσού.
Αφορμή στάθηκαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού για την ενεργοποίηση της επένδυσης αυτής. Αμέσως οι αρνητές της κάθε επένδυσης άρχισαν τις φωνές και τις κινδυνολογίες.
Μάλιστα ο Λαμπάκης το πήρε προσωπικά το όλο θέμα. Γι’αυτό και διοργανώνει σύσκεψη για το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου στο ΕΒΕ Έβρου στις 11.30 με αποκλειστικό θέμα την επένδυση αυτή. Δηλαδή να μη γίνει.
-Βρήκε ρόλο κι αποστολή ο Λαμπάκης λοιπόν και ξιφουλκεί.
Γ.Δ.
Επίκαιρα…
“ Σήμερα η Ευρώπη μεταχειρίζεται την Ελλάδα ακριβώς όπως και η χιτλερική Γερμανία τους Εβραίους, πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό είναι επικίνδυνο σημείο για την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Και πρέπει πρώτοι εμείς ν ανησυχούμε, οι Έλληνες.
Βεβαίως δεν περιμένουμε με τίποτα, ν ανησυχήσει η Αμερική. Είναι μία χώρα σαφώς αποτυχημένη ως πολιτισμός και ως πνευματικός χώρος. Η Αμερική αποτελεί το σφάλμα της Ευρώπης. Η Ευρώπη την ανακάλυψε, έτσι δεν είναι; ”
Από συνέντευξη του Παύλου Μάτεση
στην Ελένη Γκίκα το 1998
καταχωρημένη στο βιβλίο της με τίτλο
“δι εσόπτρου εν αινίγματι”
για τη μεταφορά Χρύσα Μπαΐρα
Πρώτα μοιράζουμε το γάλα και μετά αρμέγουμε την αγελάδα…
Κι όμως ειπώθηκε: «Εμείς δεν περιμένουμε την ανάπτυξη για να αυξηθούν οι μισθοί. Με την αύξηση των μισθών έρχεται η ανάπτυξη»! Από ποιον ειπώθηκε; Aπό έναν πρώην πρωθυπουργό. Και αναδιατυπώθηκε από μία πρώην υπουργό Εργασίας, μίας δυτικής χώρας ενός παλαιού μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με «καπιταλιστική»… οικονομία.
Το πρόβλημα όμως, δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας και η Έφη Αχτσιόγλου. Είναι ολόκληρη η ιδεολογία της ελληνικής κοινωνίας που μέχρι πρότινος πίστευε ακριβώς το ίδιο: ότι η χώρα αναπτύσσεται χωρίς να παράγει!
Ο στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν θα πρέπει να είναι μόνο να επανέλθουμε σε μία πολιτική και οικονομική κανονικότητα. Μείζων σκοπός πρέπει να είναι η αναμόρφωση της νεοελληνικής ιδεολογίας σχετικά με την κουλτούρα της ανάπτυξης. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να εμπεδώσει στις νέες γενιές Ελλήνων την αποστροφή προς την βεβαιότητα «Πρώτα μοιράζουμε το γάλα και μετά αρμέγουμε την αγελάδα».
Θα ζούμε εσαεί ως «πλιατσικολόγοι» ή ως «ρομπέν των χαζών» όπου οι συνειδήσεις των ανθρώπων τρέφονται με επιδόματα και δανεικά; Ή θα αντιληφθούμε όλοι πως η ελευθερία και η αξιοπρέπεια ενός λαού κερδίζεται καθημερινά, μέσα από την διεκδίκηση, την δημιουργία και την παραγωγή πλούτου; Οικονομικού, πολιτικού και πολιτισμικού!
Α.Ζ.
Γενοκτονία στους δρόμους της χώρας!
«Το αυτοκίνητο είναι παγκοσμίως, το πιο φονικό όπλο. Είναι τετραπλάσιοι οι αριθμοί θυμάτων από ατυχήματα στους δρόμους σε σχέση με τους πολέμους…», φωνάζει ο οδηγός αγώνων κι εκπαιδευτής οδικής συμπεριφοράς, Τάσος Μαρκουίζος, γνωστός ως Ιαβέρης.
Ο Ιαβέρης εδώ και χρόνια έχει ξεκινήσει εκστρατεία αφύπνισης σχετικά με τα τροχαία στη χώρα μας συγκεντρώνοντας διαρκώς στοιχεία και διοργανώνοντας ενημερωτικές δράσεις.
Παρουσιάζοντας το πρόβλημα είπε μεταξύ άλλων ότι «στους δρόμους της Ελλάδος συντελείται η μεγαλύτερη γενοκτονία με τα περισσότερα θύματα να είναι ηλικίας 15-30 ετών. Τα τελευταία χρόνια έχουμε περίπου 250 θανάτους από σεισμούς, και άλλους τόσους από πυρκαγιές. Όμως, η πιο “ακίνδυνη” καθημερινή συνήθεια, αυτή της οδήγησης, έχει 130.000 νεκρούς, 350.000 ανάπηρους και 2 εκατομμύρια τραυματίες. Είμαστε ο πιο επικίνδυνος λαός της Ευρώπης και με τη βούλα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Γιούροστατ, η Ελλάδα είναι πρώτη στα ατυχήματα. Το 87% από αυτά γίνονται με χαμηλές ταχύτητες, μέχρι 40 χιλιόμετρα, και τα περισσότερα γίνονται μέσα στη πόλη».
Δυστυχώς η διαπίστωση είναι ότι το τεραστίων διαστάσεων αυτό πρόβλημα, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται σε άμεση προτεραιότητα, παραμένει άλυτο και χωρίς το απαιτούμενο ενδιαφέρον, παρότι οι συνέπειές του είναι οδυνηρές σε ανθρώπινες και οικονομικές απώλειες…
