Παρατείνεται έως τις 31 Οκτωβρίου το Κτηματολόγιο στην Ξάνθη
Με απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Δ. Οικονόμου, δίνονται παρατάσεις στις προθεσμίες υποβολής δηλώσεων στο Κτηματολόγιο ως ακολούθως:
Παράταση της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων για τους κατοίκους της ημεδαπής, της αλλοδαπής και για το Ελληνικό Δημόσιο από την 1η Οκτωβρίου 2019 έως την 31 Οκτωβρίου 2019 επί των ακινήτων που κτηματογραφούνται:
Στις υπόλοιπες περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Δράμας και Ξάνθης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Παρατάσεις δίνονται και για άλλες περιοχές της Ελλάδας . Να σημειώσουμε πως στο φύλλο της Πέμπτης είχαμε ρεπορτάζ για το Κτηματολόγιο. Σύμφωνα μ’ αυτά που μας είπαν οι εμπλεκόμενοι στην διαδικασία κτηματογράφησης, προχωράει με πολύ αργούς ρυθμούς και υπάρχουν πολλές και μεγάλες δυσκολίες αρχής γενομένης από το οικονομικό σκέλος καθώς πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν τακτοποιήσει τα κληρονομικά τους.
Μ.Ξ.
Κάνουν τον σταυρό τους…
Δεν λέει να κοπάσει η επέλαση του ιού του Δυτικού Νείλου στην Ξάνθη. Συνεχώς και νέα κρούσματα προστίθενται στην λίστα που έφτασε στα 33. Τα περισσότερα είναι από το δήμο Αβδήρων. Μεγάλη κίνηση παρατηρείται στα Επείγοντα από ασθενείς με συμπτώματα της νόσου. Γίνονται συνεχώς εξετάσεις και ελέγχεται η αιμοδοσία. Αυτό που συμβαίνει φέτος στην Ξάνθη με το ιό του Δυτικού Νείλου είναι πρωτοφανές. Κι άλλες χρονιές από το 2013 που έκανε την εμφάνισή του στην χώρα μας είχαμε 1 – 2 κρούσματα αλλά ποτέ σε τέτοιους αριθμούς. Οι αρχές βέβαια καθησυχάζουν λέγοντας πως είναι ελεγχόμενη η κατάσταση αλλά νομίζω ότι κάνουν τον …σταυρό τους να πέσει η θερμοκρασία, να ψυχράνει ο καιρός γιατί μόνο τότε θα υπάρξει ύφεση στα κρούσματα.
Μ.Ξ.
Είδες η ΔΕΗ
Το αλιεύσαμε στο facebook και το δημοσιεύουμε γιατί είναι δείγμα καυστικού χιούμορ. Γράφει φίλη μας: «Στον λογαριασμό της ΔΕΗ σήμερα βρήκα ενημερωτικό φυλλάδιο για δωρεά οργάνων. Μπράβο στην εταιρεία που προτείνει εναλλακτικούς τρόπους πληρωμής»!
Καλοοοοό!
Μ.Ξ.
Εκατόν σαράντα πέντε χρόνια
Το έγραψε ο Ροΐδης κι αξίζει να το θυμηθούμε, είναι επίκαιρο. Έγραψε λοιπόν ο ίδιος: «Εν Ελλάδι, ενός νόμου χρείαν έχομεν: Περί τηρήσεως των κείμενων νόμων».
Ενάμιση αιώνα μετά, η πρόταση εξακολουθεί να ισχύει. Στην Ελλάδα μας έχουμε τους περισσότερους νόμους. Δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες, που όμως δεν τηρούνται, δεν εφαρμόζονται. Από τότε μέχρι σήμερα και αύριο, δυστυχώς.
Γ.Δ.
Στο ΚΙΝΑΛ «έπαθαν ΣΥΡΙΖΑ»!
Με μια αφίσα που παραπέμπει σε αισθητική σοβιετικού καθεστώτος, αποφάσισε το ΚΙΝΑΛ να εκφράσει την αντίθεσή του για τις αλλαγές στις συλλογικές συμβάσεις που επιφέρει το αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης. Η αφίσα είναι σε κόκκινο φόντο και απεικονίζει ένα εργοστάσιο μαύρου χρώματος και καταλήγει σε ένα ανθρώπινο χέρι, σφιγμένο σε γροθιά. Το θέμα της αφίσας συμπληρώνεται με την άκρως «αγωνιστική» ανακοίνωση της Χ. Τρικούπη κατά του πολυνομοσχεδίου, μια ανακοίνωση που ως κατακλείδα έχει μια φράση που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ: «Η Κυβέρνηση θα μας βρει απέναντι μέσα και έξω από την Βουλή!».
Η αφίσα θυμίζει δεκαετία ‘70, σοσιαλιστικό ρεαλισμό και παραπέμπει σε ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, αν όχι σε κόμμα εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Μετά από τα χιλιάδες ειρωνικά σχόλια που εισέπραξε η συγκεκριμένη αφίσα, αποσύρθηκε, για να αντικατασταθεί από κάποια άλλη σε πράσινο φόντο και πιο συμβατικό περιεχόμενο. Ωστόσο η ζημιά είχε γίνει. Φάνηκε ότι η ηγεσία του κινήματος τελεί υπό καθεστώς σύγχυσης και κρίσης ταυτότητας.
Σήμερα το ΚΙΝΑΛ μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι, με τους επιβάτες του να έχουν ήδη επιβιβαστεί στις βάρκες. Το ζητούμενο πλέον είναι ποιοι απ’ αυτούς θα
τραβήξουν προς το νησί του ΣΥΡΙΖΑ και ποιοι προς εκείνο της ΝΔ…
Ποιος διοικούσε…
Τον παλιό καλό καιρό του παλιού καλού δικομματισμού είχαν διαμορφωθεί άτυποι κανόνες κομματικής εναλλαγής στον ευρύτερο χώρο του Δημοσίου. Όπως είχε κάποτε πει ένας σπουδαίος δημόσιος λειτουργός: «Ο κόσμος νομίζει ότι μετά τις εκλογές η ΝΔ παραδίδει στο ΠΑΣΟΚ και τανάπαλιν.
Λάθος. Στην πραγματικότητα, η ΔΑΚΕ παραδίδει στην ΠΑΣΚΕ τα κλειδιά του κράτους και περιμένει να τα πάρει πίσω». Με τα χρόνια αυτό εμπέδωσε μια κουλτούρα όπου στόχος της δημόσιας υπηρεσίας δεν είναι η παραγωγή κάποιου έργου, αλλά η αποφυγή της ευθύνης, μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον, γεμάτο πολιτικές παγίδες. Και αυτή η κουλτούρα, με τη σειρά της, διαμόρφωσε μια κρατική μηχανή που έχει χρεωθεί με μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη χρεοκοπία της χώρας, μεγάλο μέρος της ευθύνης για την αδυναμία της χώρας να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της χρεοκοπίας.
Αν δεν αλλάξουν αυτά – και μάλλον δύσκολο όπως δείχνουν τα πράγματα- εκσυγχρονισμός και εμπιστοσύνη δύσκολα θα υλοποιηθούν.
Γ.Δ.
Αδιαφορία από παντού
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα ένα μείζον θέμα έμεινε και μένει στο περιθώριο. Στο περιθώριο του ασήμαντου. Τα τροχαία εγκλήματα. Σταθερή, εξοργιστική αδιαφορία. Χιλιάδες οι νεκροί. Περισσότεροι οι ανάπηροι. Οικογένειες μεταξύ ζωής και θανάτου. Αδιαφορία. Ακόμη και σιωπή. Ηρωικές φωνές όλα αυτά τα χρόνια υψώνονται, όπως η φωνή του Ιαβέρη και άλλων, ως απελπισμένη κραυγή. Μάταια.
Το θέμα δεν βρίσκει θέση στις επίσημες πολιτικές εξαγγελίες. Η αγωνία των ανθρώπων δεν κερδίζει την προσοχή. Τα κόμματα αδιαφόρησαν. Τα μέσα επικοινωνίας απέστρεψαν το πρόσωπο τους από το καθημερινό αυτό έγκλημα. Δεν έκαναν αυτό που μπορούσαν.
Μια απλή παρατήρηση της οδικής συμπεριφοράς των Ελλήνων, στις κατοικημένες περιοχές και στους ανοιχτούς δρόμους, βλέπει την απειλή του θανάτου. Πολλαπλασιάζονται οι νεκροί. Καγχάζει η βαρβαρότητα. Πιο πέρα αδιάφορη η Τροχαία, παγερά πιο πέρα αδιάφορη η πολιτεία. Για τη νέα κυβέρνηση, το ζήτημα ούτε στα τρέχοντα.
Τα τροχαία εγκλήματα μιλάνε για την εποχή. Τον σύγχρονο Έλληνα, τις ιεραρχήσεις του, τη στάση του απέναντι στον άλλον, την κοινωνική του συνείδηση και την πραγματική φύση της.
Γ.Δ.
Περιμένουμε «καλή ενορχήστρωση»
Δεν βιαζόμαστε, έχουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητες του μαέστρου, όμως το διοικείν απαιτεί «καλή ενορχήστρωση». Εννοούμε προφανώς τη σωστή διεύθυνση των μελών της δημοτικής ορχήστρας. Αυτός λοιπόν ο συντονισμός είναι το δύσκολο μέρος. Γιατί έτσι μόνον θα παραχθεί σωστό αποτέλεσμα- έργο. Δηλαδή ο μαέστρος οφείλει να ελέγχει τον καθένα συνεργάτη χωριστά αλλά και να συντονίζει το έργο όλων. Ενίοτε ημέτερων και μη.
Δεδηλωμένο: Οι Ξανθιώτες τελούν εν αναμονή, προσφέρουν περίοδο χάριτος, έχουν εμπιστοσύνη στον διευθυντή της ορχήστρας και προσδοκούν πως δεν θα διαψευστούν από το αποτέλεσμα της ορχήστρας. Όλα και όλοι θα είναι απολύτως ενορχηστρωμένοι υπό τον έλεγχο του διευθυντή της ορχήστρας, τον μαέστρο.
Γ.Δ.
Πάμε στοίχημα
Τα στοιχήματα άρχισαν. Αιτία που με την αλλαγή του καιρού, σιγά-σιγά οι πελάτες καφέ, αναψυκτηρίων, ταβερνών, μπαρ και άλλων νυχτομάγαζων, θα «μπουν μέσα». Και μπαίνοντας, θα πρέπει να θυμηθούν ΟΛΟΙ τη δέσμευση του πρωθυπουργού στη βουλή ότι «θα τηρηθεί αυστηρά ο αντικαπνιστικός νόμος».
Δεν καταλαβαίνετε, αγαπητοί αναγνώστες. Αν καταφέρει να τηρήσει τον αντικαπνιστικό νόμο, θα έχει κάνει τη μεγαλύτερη επανάσταση στην ελληνική ιστορία μετά το 1821.
Όχι μόνο γιατί είναι σημαντικός νόμος επειδή βασίζεται στον σεβασμό των άλλων. Όχι μόνο γιατί τον τηρούν αυστηρά Αμερικανοί και Ευρωπαίοι- ως και οι ατίθασοι Ιταλοί και οι θεριακλήδες Τούρκοι!
Αλλά διότι το πρόβλημα της χώρας αυτής είναι αυτό που επισήμανε ο Ροΐδης. Νόμοι υπάρχουν, πολλοί σωστοί, μελετημένοι, σοβαροί. Αλλά δεν τηρούνται!
Διακόσια χρόνια τώρα παλεύουμε παρανομώντας και εξαπατώντας ο ένας τον άλλον. Με το κράτος συχνά να κλείνει τα μάτια. Και ξαφνικά θα τηρήσουμε έναν δύσκολο νόμο; (Δύσκολο, γιατί θίγει το κυρίαρχο θυμικό μας).
Ίσως και μόνο γι’ αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να μείνει στην ιστορία…
Εσείς τώρα, τι στοίχημα θα βάλετε; Θα εφαρμοστεί ή όχι η απαγόρευση του καπνίσματος;
Γ.Δ.
Το κράτος λάφυρο
Ας μιλήσουμε με ειλικρίνεια. Η πρώτη ρίζα της κακοδαιμονίας της χώρας είναι η ποιότητα της «δημόσιας διοίκησης» και η αντίληψη της εκάστοτε κυβέρνησης ότι με τη νίκη, κερδίζει ως λάφυρο και το κράτος. Το πολιτικό σύστημα έχει κατοχυρώσει χρόνια τώρα, το δικαίωμα του κόμματος που κερδίζει τις εκλογές να μεταχειρίζεται τις θέσεις ευθύνης στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας ως λάφυρο.
Είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι σε μια μεγάλη πανευρωπαϊκή έρευνα που είχε διεξαχθεί πριν από τις ευρωεκλογές, η Ελλάδα είχε αναδειχθεί δευτεραθλήτρια μετά τη Γαλλία, στα ποσοστά δυσπιστίας στους θεσμούς, δυσπιστίας στα μέσα ενημέρωσης και «αντισυστημικότητας» (61% σε εμάς, 69% στη Γαλλία). Το παιχνίδι της εμπιστοσύνης στη Δημοκρατία έχει πολύ δρόμο να κερδηθεί.
Κι έπειτα, δεύτερον, να αποδειχθεί ικανό να αλλάξει το ίδιο. Και να αποδείξει πως η πικρή σοφία που αποκτήθηκε στη σκληρή δεκαετία της κρίσης, δεν είναι καταδικασμένη να πάει χαμένη. Ότι, τουλάχιστον, εκείνες οι μεταρρυθμίσεις, για την ανάγκη των οποίων υπάρχει γενικευμένη συναίνεση, μπορούν και να προωθούνται με κάποια συναίνεση. Παράδειγμα: η πανθομολογούμενη ανάγκη αλλαγής της δημόσιας διοίκησης.
Γ.Δ.
