Οι προοπτικές της τουριστικής αναβάθμισης του ακριτικού νησιού της Θράκης: Μια διαρκής συζήτηση που «σκοντάφτει» στην απροθυμία και την αδράνεια
«Πάσχουμε από ταυτότητα» λένε οι επαγγελματίες του νησιού στο «Ε», τονίζοντας την έλλειψη ενδιαφέροντος για προβολή και την πτώση που παρατηρείται στον τουρισμό της φετινής χρονιάς
Η Σαμοθράκη, το ακριτικό νησί της Θράκης, είναι η ίδια ένας κρυμμένος θησαυρός. Στην ανατολική πλευρά του Θρακικού Πελάγους το νησί φιλοξενεί την πιο ψηλή κορυφή του Αιγαίου, το Φεγγάρι στο όρος Σάος. Ένας τόπος γνωστός για τους θρακιώτες, αλλά και άγνωστος, παραμένει μυστήριο ακόμη και γι’ αυτούς που το γνωρίζουν. Άγρια φύση, κρυμμένες βάθρες, κατσίκια που συντροφεύουν περιπατητικές διαδρομές στο πιο απόμερο σημείο τους, μυστηριακότητα και έντονη ενέργεια χάρη στην ιστορία του τόπου από την αρχαιότητα, θάλασσες κρυστάλλινες με βαθύ μπλε χρώμα και πλούσια γαστρονομία με παραδοσιακές συνταγές και όχι μόνο.
Η Σαμοθράκη παραμένει ένας ανεξερεύνητος θησαυρός της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, μόνο που για τους ίδιους τους επαγγελματίες, όπως μαρτυρούν, μένει όχι απλά ανεξερεύνητος, αλλά κρυμμένος χωρίς προοπτικές ανάπτυξης, μιας και λείπουν οι πρωτοβουλίες προβολής και ανάδειξης του νησιού. Κι όλα αυτά σε μια τουριστική περίοδο, όπως η φετινή, που παρουσιάζει σημάδια καμπής, η οποία, ελλείψει συνολικού σχεδιασμού, ανησυχούν και προβληματίζουν αυτούς που έχουν επιλέξει να επενδύσουν στον τόπο τους και τον τουρισμό.
Βασικές ελλείψεις σε υποδομές και ανυπαρξία δράσεων προβολής
«Πάσχουμε από ταυτότητα», μας λένε οι επαγγελματίες του νησιού για να καταδείξουν την ανάγκη που υπάρχει αρχικά για προσδιορισμό του τουριστικού προϊόντος και στη συνέχεια για διαμόρφωση και προώθηση ενεργειών προβολής. Ο Κυριάκος Χαΐλας, επαγγελματίας εστίασης στην ταβέρνα «Φεγγάρι» στα Θέρμα που έχει και ενοικιαζόμενα δωμάτια και ο Θανάσης Στεργίου, του οποίου η οικογένεια επί μακρό διαθέτει επίσης ενοικιαζόμενα δωμάτια στην περιοχή, μας μεταφέρουν την τουριστική εικόνα του νησιού, όσα ξεκίνησαν και δεν προχώρησαν και τις σκέψεις τους σχετικά με τα εφόδια που χρειάζεται το νησί για να γίνει γνωστό και να προσελκύσει αυτούς που θα δουν τη «μαγεία» της Σαμοθράκης.
«Δεν υπάρχει ενδιαφέρον για προβολή, βασικά δεν υπάρχει καμία συλλογική προσπάθεια ανάμεσα στους επαγγελματίες και το δήμο και αυτό δυστυχώς καταδικάζει το νησί και ιδίως τη δική μας πλευρά στα Θέρμα, που είναι το κατεξοχήν τουριστικό σημείο του νησιού» σημειώνει ο κ. Χαΐτας απαριθμώντας τις ελλείψεις υποδομών και δράσεων στην περιοχή.
Όπως επισημαίνει, παρόλο που ο τόπος αποτελεί «Α’ εθνική» για θαλάσσια σπορ, δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες. «Το καταδυτικό κέντρο έκλεισε, δεν υπάρχουν χαραγμένα μονοπάτια, πολιτιστικές εκδηλώσεις γίνονται περιστασιακά, η μαρίνα των Θερμών δεν είναι καταχωρημένη και το λιμάνι της Καμαριώτισσας δεν έχει βάθος για να δεχθεί μεγαλύτερα πλοία», αναφέρει προσθέτοντας, «αλλά εδώ εμείς πρέπει να δούμε πρώτα τα βασικά: το Μουσείο είναι κλειστό εδώ και τέσσερα χρόνια για ανακαίνιση, τα Ιαματικά Λουτρά των Θερμών είναι κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού, για τα beach bar οι άδειες βγήκαν μόλις πριν μία εβδομάδα…». Στο ίδιο πνεύμα ο κ. Στεργίου σημειώνει, «εμείς λύνουμε άλλα προβλήματα. Θέλουμε να μιλήσουμε για ανάπτυξη αλλά εδώ συζητάμε ακόμη για τα προβλήματα υδροδότησης, για τα δρομολόγια που δεν είναι καν αναρτημένα και για τα ζητήματα που ανακύπτουν συνέχεια με την ακτοπλοϊκή σύνδεση. Όσοι θέλουν να μας επισκεφθούν παίρνουν τηλέφωνο και δε ρωτάνε για τα δωμάτια και τις τιμές, αλλά για τη διαθεσιμότητα στο πλοίο και τα δρομολόγια».
Μόνο ξένοι οι επισκέπτες του Ιουνίου
Λίγο πριν κλείσει ο Ιούλιος σε μία εξαιρετικά σύντομη τουριστική περίοδο, σχεδόν τριών μηνών για το νησί, ο τουρισμός παρουσιάζει πτώση. Ο άστατος καιρός αποθάρρυνε τους φίλους του από γειτονικά μέρη, ενώ η τουριστική κίνηση «κρατήθηκε» μόνο από την εισροή των ξένων. «Έως τις 10 Ιουλίου είχαμε μόνο ξένους. Έρχονται από το Ισραήλ, τη Σερβία, την Τουρκία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Ειδικά τον Ιούνιο αυτός είναι ο βασικός τουρισμός», μας μεταφέρει ο κ. Στεργίου, επισημαίνοντας το πρόβλημα που δημιουργεί και το θέμα της βίζας από Τουρκία, αφού θα επέτρεπε στην τεράστια γειτονική αγορά να βρίσκει διέξοδο σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί, μια «ανάσα» από τα σύνορα. «Δυστυχώς, είναι «παγωμένο» και το θέμα της σύνδεσης με την Ίμβρο, όπως μας εξηγεί ο ίδιος. Μετά τη συνταξιοδότηση του μοναδικού τελωνειακού υπαλλήλου, έλαβε τέλος και η κάθε περαιτέρω συζήτηση για τη σύνδεση των δύο νησιών που παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες και θα μπορούσαν να δώσουν προστιθέμενη αξία ως επιλογή στον επισκέπτη αν συνδυαζόταν.
Θέλουμε να αναβαθμίσουμε το νησί μας
Ακόμη, λείπουν και οι εκδηλώσεις. Τα μουσικά και έθνικ φεστιβάλ που γινόταν τα προηγούμενα χρόνια έκαναν τη Σαμοθράκη σημείο συνάντησης χιλιάδων επισκεπτών και αποτελούσαν μία σταθερή τουριστική κίνηση για το νησί. «Ταιριάζει αυτός ο χαρακτήρας στη Σαμοθράκη. Όπως και οι συναντήσεις για γιόγκα και διαλογισμό που γίνονται τελευταία όλο και πιο συχνά ή οι εκδρομές ορειβατικών συλλόγων. Προσφέροντας υποδομές και με κατάλληλη προβολή, μπορούμε αυτά να τα ενισχύσουμε», σημειώνει ο κ. Στεργίου.
«Εμείς εδώ μιλάμε για επιβίωση, όχι για ανάπτυξη», μας αναφέρει καταληκτικά ο ίδιος, εξηγώντας ότι «μόνοι τους οι επαγγελματίες πρέπει να αναλάβουν την αστυνόμευση για τους ελεύθερους κατασκηνωτές και μόνοι τους να οργανώσουν δράσεις αν θέλουν να δώσουν μια ευκαιρία στον τόπο τους. Γιατί εμείς εδώ φροντίζουμε για όλα. Αν υπάρξει μία πυρκαγιά ούτε μπορούμε να φανταστούμε τι συνέπειες θα έχει». Άλλωστε, όπως λέει και ο κ. Χαΐτας, «εμείς το μέρος αυτό το αγαπάμε. Οι ιδιώτες προβαίνουμε σε ανακαινίσεις. Ότι είχαν οι οικογένειές μας θέλουμε να το κάνουμε καλύτερο για να δούμε τον τόπο μας να προκόβει και όταν έρχεται ο επισκέπτης να περνάει όμορφα και να έχουμε συμβάλει κι εμείς σε αυτό».
Ελένη Διαφωνίδου
ediafonidou@empros.gr
